Güzel Aşk (Tamamlandı)

45

Ertesi gün

Erdemler ve Ilgazlar, sabah erkenden kalkıp nikah hazırlıklarına başlamışlardı. Kalkınca güzel bir kahvaltı, kahvaltının ardından kuaför, kuaförün ardından belediye salonuna geçmişlerdi.

Ferit, nişanlısını o beyaz elbisenin içinde görünce baya afallamıştı. Neredeyse kalbinin atması durmuş, nefesi kesilmişti. Ama bunlar sadece nişanlısının güzelliği karşısında tutulduğunda hissettiği şeylerdi.

O güzellik her an kaybolacakmış gibi elindeki çiçeğiyle yavaş adımlarla ona doğru ilerlemişti. Şimdi ise bu güzelliğin elini bir kez daha tutup ömür boyu bırakmayacağı o masaya gidiyordu.

Nikâh masasına oturduktan bir süre sonra nikah memuru da geldi. İkisi ve şahitleriyle birlikte nikah memuruna selam verdiler. Nikâh memuru yerine yerleşirken, Ferit heyecandan avcunu kapatan sevgilisinin elini tuttu. Kulağına fısıldayıp:

- Birazdan karım olacaksın ve bu eli hiç bırakmak zorunda kalmayacağım.

Cansel bir şey diyemeyip güzel bir aşkla sevgilisine baktı. Ferit o bakışı görür görmez eridi ve sadece:

- Soyadımı almaya hazır mısın?

Cansel gülümseyip hiç düşünmeden:

- Evet.

Cansel ve Ferit kendi aralarında bu muhabbeti konuşurken nikah memuru da genel konuşmasını bitirmiş ve asıl sorulara geçmişti. Önce soruyu Cansel' e sordu. Cansel mutlulukla ve yüksek bir sesle:

- EVET! dedi.

Nikâh memuru aynı soruyu Ferit'e sordu. Ferit cevabı vermeden önce güzel sevgilisine baktı. Onun gözlerinin içine bakıp mikrofona eğildi.

- SONSUZA KADAR EVET!

Nikâh memuru son soruyu şahitlerede sormasıyla Cansel ve Ferit birbirlerine, bundan sonraki ömürlerine asla sonu gelmeyecek bir söz vermişlerdi.

Nikahtan ve atılan imzalardan sonra herkes Feritlerin evine geçmiş nikah sonrası küçük barbekü partisine katılmışlardı.

Yirmi iki kişilik masanın en başına Cansel ve Ferit otururken onların yanlarına birinci dereceden aileleri oturmuştu. Gerisi ise uzun masa boyunca dizilmişti. Cansel ve Ferit ' in büyük ailesi işte karşılarındaydı.

Can ile Özgür, masaya etleri getirmesiyle Can kadehi kaldırıp:

- Ferit ve Cansel' in evliliğine!

Ferit:

- Ailemize! deyip herkes kadehleri birbirlerine tokuşturdu, birer yudum aldıktan sonra Bahattin Bey:

- Ferit' im inşallah Cansel kızım ile hep böyle güzel olur, mutlu olursunuz.

Cansel dolu gözleriyle:

- Sağol baba.

Bahattin duyduğu kelimeyle aynı dolu gözlerle baktı ve gülümsedi. Cansel' in elinden öpüp:

- Baban sana kurban olsun güzel kızım.(biraz kendini sakinleştirdikten sonra) Unutmadan oğlum sana bir yanlış yaparsa mutlaka bana geliyorsun ve ben onun kulağını çekiyorum. Anlaştık mı?

Cansel gülümsedi.

- Anlaştık.

Bahattin Bey:

- Aferin.

Can:

- Bir sorununuz olduğunda benide yok sayarsınız kafanızı kırarım.

Ferit yanındaki Can' ın omzunu sıkıp: