39

7 0 0
                                    

Gün biterken Alp; Başak, Nefes ve Hayat' ı evlerine bıraktı. Başak uyuya kalan Hayat ile içeri girerken Nefes ile Alp baş başa kaldı.

- Her şey için teşekkür ederim Alp. Sana zahmet verdik.

Alp, Nefes' in yüzünü okşayıp:

- Bana asla zahmet vermediniz. Vermezsiniz de güzelim.

- Yine de sağol.

- Rica ederim.

- Ben artık içeri gireyim, deyip eve yöneldi.

Alp:

- Nefes?

Nefes yeniden Alp' e döndü. Alp cebinden yüzüğü çıkarıp Nefes' in parmağına taktı.

- Artık ait olduğu yerde.

Nefes, parmağındaki yüzüğe baktı. İlk teklif ettiği zaman şaşkınlıktan inceleyemediği yüzüğü görünce:

- Çok güzelmiş.

- Senin güzelliğinin yanında bir hiç.

Nefes, artık içinde tutamadığı iki kelimeyi söylemeye karar verdi.

- Seni seviyorum Alp.

Alp gülümsedi.

- Bende seni seviyorum aşkım, deyip Nefes' in dudağına masum bir öpücük bıraktı. Tam çekiliyordu ki Nefes, izin vermedi ve bu sefer o dudağından öptü. Alp aldığı karşılıkla onu daha çok öpmeye başladı.

Uzun zaman sonra ikisininde hissettiği bu his, onların ilişkisine daha fazla anlam kattı.

Bir ay sonra

Aradan geçen bu bir ayda herkes yine aynı tempoda hayatına devam etti. Bir ay önce yaşanılan kaçak mal muhabbeti hala sonuçlanmasa da yeni bir sorun çıkmadığından Canlar, şirkette biraz daha rahat hareket etmeye başlamışlardı. Tabi önlemlerini de almayı unutmuyorlardı.

Bugün ise önceki günlere göre daha hareketli bir gündü. Çünkü bugün Çınar ve ailesi, Reyhan' ı istemeye geliyorlardı. Bu yüzden Cansel, bugün Reyhanlarda idi.

Banyodan çıkan Reyhan heyecanla Cansel' in önündeki sandalyeye oturdu. Cansel:

- Hazır mısın? Başlıyorum.

- Başla başla Çınarların gelmesine üç saat kaldı.

- Sakin ol, ben seni onlar gelmeden önce yetiştireceğim.

- Sana güveniyorum.

Cansel, Reyhan' ın saçını yapmaya başlarken odanın kapısı çaldı. Reyhan:

- Evet?

Cansel ve Reyhan kapının açılmasıyla, Canan Hanım ile (Reyhan' ın annesi) göz göze geldiler. Reyhan:

- Annem?

Canan, elindeki tabakla:

- Biraz atıştırın diye yiyecek getirdim güzel kızım.

- Sağol annem. Halletin mi işleri?

- Hallettim güzel kızım. Yardımıma ihtiyacınız var mı?

Cansel:

- Yok hallediyoruz Canan Teyze.

- Anne sana zahmet giyeceğim elbiseyi biraz ütüler misin?

- Tabi kızım, hemen ütülüyorum.

- Babam nerede?

- Odasında kitap okuyordu.

- Ya adamdaki rahatlığa bak, kızı sözleniyor, umrunda değil.

Güzel Aşk (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin