Vampirler Arasında

29. ŞAHMERAN

✨✨✨✨✨✨✨✨

🐦🐦🐦🐦🐦

Hatırlatma

"Senin için geliyor Melis... O senin için geliyor anlayacağın boku sadece biz yemedik"

"Kim geliyor"

"Şahmeran..."

Ve bir ses yankılandı zihnimde gülmeyle karışık tıslama gibi , kötü bir şeyin sesiydi... Ses dahada arttı ve bir anda kesildi... Merakla gözlerimi Kağan'a diktim "Şahmeran kim?" diye sordum.

"Hepimize boku yedirecek olan kişi" dedi oda... Ve zihnimde aynı gülme sesi yankılandı lakin bu sefer sadece gülmedi konuştuda....

"Hemde ne bok... Benim olan için geliyorum , benim olanı üzdükleri için üzüyorum... Benim olanı gerçekten benim yapmaya geliyorum..."

✨💮✨💮✨💮✨💮✨💮✨

Zihnim duyduğu cümleleri sindirmeye çalışırken Kağan iyi olup olmadığımı kontrol etmek için gözlerini benden ayırmıyordu , biri zihnimde konuşmuştu , ürpertici ve tüyleri diken diken edecek bir ses... Ama benim zerre umrumda değildi , ölecektim ve buna kimsenin engel olmasına izin vermeyecektim , bende huzuru hak ediyordum artık ölmeyi hak ediyordum , Ukala'yı öldürmüşken ben nasıl yaşayım...

"Git Kağan rüyanda umrumda değil , Şahmeran dediğin şeyde , medusanın değişik bir yılan olmasıda... Hiç biri zerre umrumda değil git başımdan" dedim ve yerime oturdum yine.

"Öleceksin sünepe o yarasayı öldürüğün gibi öleceksin ve burda oturmuş hiç birşey umrunda değil gibi davranıyorsun ne kadar zayıfsın" Kağan damarıma basmaya çalışıyordu ama ona inat gülümsedim.

"Ve sende her şey fazla umrundaymış gibi davranıyorsun , ölümden dönmüş biri olarak çok aptalsın" bu sözlerden sonra beni yanlız bırakmıştı ve bende kendi kendime ölümün gelmesini beklemiştim.

İDAM GÜNÜ

İşte beklediğim o gün gelmişti sonunda mutlu olacağım o tek gün , hak ettiğimi alacağım , huzura ereceğim tek günüm. Babama kavuşacağım , Ukalayı göreceğim o gün , heyecanlıyım , babamı çok seviyorum ama Ukalayıda özledim itiraf etmesi zor olsada ukala öyle aklımda ki , benim için bilmeden ölen adamın yeri bende çok ayrı , ona orda benim için gerçekten çabalayan ikinci insan olduğu için teşekkür edeceğim ve hep gülümseyeceğim o bana öyle dedi.

"Hayal Melis ATEŞ beni takip et" Karan hoca yeni mahzenimden beni almaya gelmişti yılanımıda alıp peşinden ilerlemeye başladım , benden nefret eden bu adamda artık benim ölümümle mutlu olacaktı dimi , herkes sevinecekti , sabah yanıma gelip yüzüme tüküren Deniz'de sevinecekti , bana öleceğim için hediye olarak bir buket gül gönderen Mert'te , hatta ölmeden önce son kez su içirileceğim kadehe zehir boşaltacağını söyleyen Batuhan'da çok sevinecek. Belki sabah bana son kez sarılan Meriç üzülecek , beni özleyecek belki , sandviç olduğu günleri hatırlayıp gülecek evet o anları hatırlıyorum artık , zihnim çok şeyi hatırlıyor , bu okulda çektiğim şeyleri ve bu okula çektirdiğim şeyleri. Sahi geleli kaç gün oldu 1 ay mı zaman ne çabuk geçmiş , ilk kez okula geldiğimde o koca bavullarla merdivenleri çıkmaya kalkmıştım , tek tek çıkarsam ölür müyüm , inadım tutmuştu demek ki , Ukala ile ilk o zaman karşılaşmıştım , üstüne düşüp , ne çok kızmıştık ikimizde , sakar olmuştum o gün. O renk değiştiren gözlere bakamıyordum artık...