Vampirler Arasında

28. ÖLÜRKEN ÖPME BARİ

Kitaplarım için instagram açtım camlarım😘🔥 hesap bu👇🏻

@ kan_kokan_kitaplar

Lütfen takip edin güzellerim çünkü güzel etkinlikler bizi bekliyor , sevdiğiniz karakterleri daha çok göreceksiniz diyebilirim 😘😘😘😘 anket yapacağım hesaptan

İnstagram :@ hayal_crtk

@ kan_kokan_kitaplar

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Sessizlikle mühürlenen ağızların sahipleri doğruları kulaklarıyla dinlemezler... 😉.

Acı tüm bedenimi zehirli bir sarmaşık gibi sardı , ruhum öyle bir acıdı ki , toza dönmüş kalıntıları hortuma döndü dağıttı her yeri , öyle ki içimde taş üstünde taş baş üstünde baş kalmadı. Simsiyah kesildi her yer , dokunduğum yerlerden kan bulaştı bedenime , hayır bu benim kanım değildi , akıtmadan sahip olduğum kişilerin kanıydı... Bedenimin kasılmasıyla ayaklarımı zemine bastırıp kendimi çimlere dahada bastırdım , gözlerimi sanki karanlığa mahkummuş gibi açamıyordum , vücudum sanki cehennem ateşiyle yanıyormuş gibi acı çekiyordum hele karnım ve sırtım , ordan volkanlar akıyor deseler inanırdım.

Nefesim kesildiğinde bir an dudaklarımı araladım ve o an dudaklarımın üzerindeki dudaklar bunu bir karşılık olarak algıladı , baskısı dahada arttı ve çimlere dahada gömülmemi sağladı , gözlerim aniden açıldı ve güçsüz bir girişimle Metehan'ı dudaklarımdan uzaklaştırmaya çalıştım , oysa o beni umursamadı ve öylece kalmaya devam etti , dudaklarını hiç hareket ettirmemişti sadece benimkine bastırıyordu sonuç olarak o beni öpüyordu hemde ölmek üzereyken , bedenim o kadar büyük bir yarayı kaldıramayacağı için dakikalar içinde ölecektim , bunu biliyordum. Lakin o sanki ben ölmeyecekmişim ve kana bulanmamışım gibi beni öpüyordu , belki bu düşünceme ilerde pişman olacağım ama gerçek şu ki Metehan'da benimle beraber ölecekti... Ve ben onun ölmesini istemiyordum. Günler sonra onu karşımda Metehan olarak görmüştüm ve o yaptığı hata yüzünden benimle beraber ölecekti , dudaklarımın ölümcül olduğunu bilse öpermiydi acaba...

"Öpmelerinden" gri gözleri siyaha döndü o an ve hareleri dudaklarıma kaydı. Yavaşça yaklaşmaya başladı. aradaki mesafeler tuzla buz olurken benim tek yaptığım bileklerimi kurtarmaya çalışmak oldu.

"Ölürsün" dudaklarımız arasında santimler kalınca sonunda konuşmuştum. Onu öldüremezdim belki ama tehdit bedavaydı.

"Hmm sanırım ölmek istiyorum".

O gün onu tehdit etmemiştim , bu tehdit değildi bu en gerçek doğrularımdan biriydi , saklamam gereken bir doğru... Bana yaklaşmayın diye bas bas bağırdığım her an en büyük amacım hep ölümden kaçmaktı , akıtmadan döktüğüm kanlardan kaçmaktı...

YAZARDAN ANLATIM

Yeşil çimler kanla sulanmıştı adeta , kanların sahibi genç kız yerde öylece uzanmış acıdan ve ölümün soğuk hissiyle kıvranıyordu , üstelik dudaklarını öpen dudaklar işini hiç kolaylaştırmıyordu , bir an ölmeyi diledi , ölmeyi ve ölümü görmemeyi... Kendi farketmesede bedeni iyileşiyordu , öyle ki çektiği o korkunç acı bile kapanan derisi yüzünden di , gözünden bir damla yaş süzülürken ağladığı kendi değildi onu öpen bu vampire ağlıyordu , artık çok geçti değil mi? Onu öpmüştü bir kere ve geri dönüşü yoktu, Metehan YAKAR zehirlenmişti bu bal dudakları öperek , oysa tek amacı günler sonra gördüğü Melis'i hayatta tutmaktı , sakar ölmemeliydi , biliyordu bu yarayla saniyeler içinde öleceğini , ellerini kullanarak onu kurtaramazdı o bir şifacıydı ama her şifacının iyileştirme yetisi farklı gelişirdi , Metehan o zamana kadar dokunduğu şeyi en hızlı iyileştirenin elleri olduğunu düşünmüştü ancak bu gün dudakları öyle bir yanmıştı ki Melis'i görünce o zaman şifacı iç güdüleri devreye girmişti , öpücüğü onu kurtarabilirdi , düşünmesine gerek yoktu o ana göre hareket eden biriydi ve öylede yapmıştı , ah bu dudaklar ne güzeldi böyle , ama sanki dudağına farklı bir his bırakmışlardı , ölüm hissi , değen dudakların ayrılınca öleceğini hissetti Metehan ve biraz daha bastırdı dudaklarını güzel kızın dudaklarına.