Vampirler Arasında

10. ZİNCİR

New bölüm -B-ölüm-

"Siktir" sanırım bu 6 harfli kelime dudaklarıma hiç yakışmamıştı ama gördüklerime vereceğim en mantıklı tepki buydu. Metehan'ı koltuğa yatırdığı bir kızı ısırırken bulmak cidden beni korkutmuş , Metehan hala kızın üzerinde , bana gözlerini kısmış bakarken gözlerim sarışın kızı buldu , ağlayarak boynunu tutan kızın canının yandığı barizdi. Kız elini çekince uzun boynundaki koca ısırık gözümde parladı lanet olsun... kızın boynunun her yeri kandı ve halada kan akmaya devam ediyordu.
Korkuyla geriye adımlamaya başladım , burdan gitmeliydim yoksa ağlayacaktım bu canavarla aynı ortamda kalamazdım.
"Dur sakar" Metehan kızıl gözlerini sinirle ayırıp bağırınca daha çok korkup hemen arkamı döndüm ve çarptığım garsonun devrilen tepsisini umursamadan koştum. "Sakar" arkamdan kükreyen canavarı duymadan dahada hızlandım. Pislik kızı ısırmıştı , kanlar akmıştı ve ben korkuyordum burdan gitmeliydim onun ne olduğu bile belli değildi.
Barın içinde dans eden ayyaşların arasından sürtünerek çıkmaya başladım. En sonda açıklığa kavuşup kapıya koştum ve dışarı çıktım , kapıdaki vale beni görür görmez arabamı getirmeye giderken hızlı olmasını söyledim. Arabamı beklerken diken üstündeydim her an kapıdan o canavar çıkabilirdi. Sonunda arabam gelince hiç düşünmeden arabama atladım ve gaza kökledim. Araba asvaltta çığlık atıp ilerlerken gözüm dikiz aynasından gittikçe uzaklaştığım bar kapısına yöneldi ve ben Metehan'ı gördüm , arabamın arkasından sinirle bakıyordu. Korkuyla gaza dahada kökleyip asvaltta ilerledim , bir süre sonra okul yoluna girmiştim. Ormanlık alanda hızla ilerlerken ne yapacağımı düşünüyordum müdüremi söyleseydim yada kimseye bişe anlatmasammı. Ya Deniz arkadaşının böyle bir canavar olduğunu biliyormu ki , ah tabiki biliyordu ondan korktuğundan belliydi tüm okul Metehan'dan korkuyordu çünkü onun normal olmadığını biliyorlardı. Peki Deniz normalmiydi ya Meriç, Batuhan , Mert lanet olsun daha 3 gündür tanıyordum ve onlar hakkında hiç bir şey bilmiyordum. Elimi direksiyona geçirip karanlık yolda dahada hızlandım , ormanda ki ağaçlar neden çok ürkünç geliyordu. Düz yolda bir anlığına gözlerimi yumdum ve geri açmamla 15 metre uzağımda birini görmemle korkuyla firene bastım araba asvaltı inleterek durmaya çalışırken adamla aramda ki mesafe gittikçe azalıyordu firene dahada yüklenip arabanın durmasını diledim ama araba durmuyordu. Korkuyla çığlık atıp gözlerimi yumdum çünkü adamla aramda hiç mesafe kalmamıştı. Gözlerimi korkuyla açıp göreceğim manzaraya odaklandım ama nasıl olur arabanın önünde kimse yoktu yada ben birine çatpmamıştım. Gözlerim şaşkınlıkla aralandı yolda bir adam gördüğüme emindim oysaki , titrek elim arabanın kolunu kavrarken yavaşça açtım ve arabadan indim. Sarsak adımlarla düşmemek için arabaya tutunarak ön kaportaya ilerledim ama yine bişe yoktu, arabada herhangi bir yamulma yada kan lekesi de yoktu. Gözlerim hala ön kaportayı incelerken arkamda çıtırtı sesi duymamla korkuyla arkama döndüm ama kimse yoktu öne çıkıp yolu daha iyi incelemeye başladım ve yerdeki kaplumbayı (tuspayı ) görmemle rahat bir nefes verdim. Arabama binmek için arkamı dönmem ile çığlığı basmam bir oldu , arabamın ön kaportasında rahatça oturan çocuk ağzındaki sarı ot ile yere bakıyordu ve siyah saçları gözlerinin önüne düşmüştü ,cidden çok ürkünçtü onu barda atlattığıma emindim oysaki, bana nasıl bu kadar çabuk yetişebilirdi ki. Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum.

"Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım.  "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarken kafamı tekrar olumsuzca salladım kalbim deli gibi çarpıyordu ve soluklarım kulağımda yankılanıyordu. Arabamın kaportasından kalktığı an , dahada geriye adımladım ve üzerime bir adım atınca göğsüm dahada hızlı inip kalkmaya başladı. Kızıl gözleri göğüslerime kayınca dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı ve gözleri tekrar gözlerime çıktı. Ağzındaki otu alıp serseri bir şekilde kenara sıktı ve adımları yavaşça üstüme gelmeye başladı kalbim göğsümü yarma pahasına atarken , geriye adımlamayı bıraktım ve arkamı dönüp koşmaya başladım. Asvalt yolda izimi kaybettiremeyeceğimi  bildiğim için sık ağaçlı ormana daldım. Ağaçların arasından ay ışığının sayesinde görebildiğim kadar koşarken arada ayağım taşlara takılıyordu.