3.UYU MELİS

12.3K 529 255
                                    

Merhaba canlar yeni bölümle karşınızdayım umarım beğenirsiniz yorumlarızı bekliyorum

Medya- yazarınızın parmaklarından çıkma bir karakalem çizimi dahasını görmek isterseniz sizleri "karakalem çizimler"adlı kitabıma bekliyorum
Fazla uzatmadan sırada bölüm

Hatırlatma
Ne yapacaksın bana " yüzünde şaytanın izlerini taşıyan tehlikeli gülümsemesi vardı . Yavaşça ayağa kalktım tam karşımdaydı . Gülümsemesi şeytanı kıskandırırdı Öyle ki karşısında titrememek için çaba sarf ediyordum uzun boyuyla benden üstünlüğü korkmama yetiyordu birden beni yatağa itti daha ne olduğunu anlamadan üstüme çıktı Gözleri Hala kırmızıydı eğleniyordu ama beni de bu korkutuyordu

"Ne yapmamı istersin" 3 kelime bir insanı ancak bu kadar korkutur du.

●●●
Gözlerimdeki bariz korkuya inat hiç bir şeyden korkumuyordu
Kaslı vücuduyla iyice üstüme abandı ağırlığı nefes almamı zorlaştırıyordu kırmızı gözleriyle şu an tam bir canavar gibiydi kafasını boynuma gömdü bir şey yapmıyor sadece kesik kesik nefesler alıp veriyor ve bu bile korkmama yetiyordu.

"Mete ne yapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama çekil üstümden " diyip ittim ama hiç işe yaramıyordu bir anda o buz gibi soğuk dudaklarını boynumda hissettim

"Dayanamıyorum artık anlıyomusun lan , suçlu sensin" bu ne demekti şimdi ne şuçlusu , dişlerini bonumda hissedince irkildim ama yine bir şey yapmıyordu

"Mete kalk üstümden bırak beni çek şu ağzını bonumdan , korkuyorum anlıyormusun " omuzlarından tutup sertçe ittim ama itişim bir işe yaramamıştı aksine bu sefer bileklerimden tutup yatağa sabitledi

"Korkmalısın çünkü " ağzını açıp dişlerini gösterdi köpek dişleri uzamış ve sivrileşmişti yoksa banamı öyle geldi , yavaşça bonuma yöneldi dişlerini hissediyordum , gürültüyle kapı açıldı gelen Deniz ve diğerleriydi .

Denizin o deniz mavisi gözleri yine kırmızıya dönüyordu

"Mete bırak kızı" konuşam Meriç 'ti

"Mete kendine hakim ol "

Mete'nin yüzü sinirden iyice kasılmıştı kızıl gözleriyle şu an tam bir psikopattı kızılları boynumdan bir an olsun ayrılmıyordu

"Bu kadar yakından gelde sen hakim ol p*ç kurusu" Metehan'ın kükremesiyle ufak bir çığlık atıp irkildim . Dudakları çığlığımla belli belirsiz sinsice yukarı kıvrıldı , ne oluyor hiç bir fikrim yoktu ama işin sonunda olan bana olacaktı

"Bu kadar yeter" Batuhan bağırmıştı oda Mete kadar sinirliydi belliki ama onun kadar tehlikeli değildi .

Batuhan hızlı bir hareketle Mete'nin üstüne atladı ikisi yataktan aşşağa düşerken bende hemen yerimde doğruldum bileklerim Mete'nin o sert tutuşuyla morarmıştı . Meriç ve Batuhan Mete'yi tutuyordu. Mert elindeki kolyeyi üstüme atıp

"Tak şu lanet olası kolyeyi " dedi , titreyen ellerime rağmen kolyeyi hemen taktım herkes yavaş yavaş sakinleşiyordu . Gözleri kızıldan eski renklerine dönüyordu . Bu odada her şeye şaşıran tek ben vardım sanırım yataktan çıktım

"Siz siz hepiniz siz nesiniz insan olmadığınız kesin çünkü , yo yo yoksa siz cin misiniz Allahım nerye düştüm ben böyle ya da ya ya yada yok canım olamaz " hepsi bana bakıyordu sanırım delirip delirmediğimi düşünüyolardı yüzlerindeki bu endişe neydi yoksa

"Kapa şu çeneni saçma saçma konuşma ,sakinleş " Mete yine sinirlenmişti ve bu benim ürkmeme neden oldu gözlerine bakamıyordum bakınca cesaretim kırılabilirdi çünkü onun gözlerinin siyahında boğulabilirdim bütün cesaretimle ona döndüm

Vampirler Arasında Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin