Vampirler Arasında

23. KARANLIĞIN AYNASI

İnstagram: hayal_crtk

Bu bölümü canım arkadaşım eylulsuecrin e ithaf ediyorum. Seni seviyorum canım arkadaşım. Yakında bu platformda kitap yazmaya başlayacak olan arkadaşımdan desteklerinizi eksik etmeyin kuzularım 😘😘😘😘

arkadaşlar ihvan adında ortak bir kitap yazmaya başladık ve sizinde onu okumanızı istiyorum 😄😄 mizah içerikli bir kitaptır. Veeee 4 baş rolden biri benim 😄😄 yani sadece adı benim adım 😅 eheh ne duruyonuz  hemen SahunSabn hesabına girin ve kitabımızı okuyun😘😘😘

BÖLÜM SONUNA SİZİN İÇİN KÜÇÜK BİR DUYURU BIRAKTIM BÖLÜMÜ OKUYUNCA MUTLAKA BAKIN😘😘😘

Hatırlatma

"Al bakalım sakar hanım" Metehan'ın uzattığı hediye pakedine sarılı telefonla ağzım şaşkınlıkla açıldı o telefonu banamı almıştı. Resmen bana telefon almıştı. Şakamıydı yoksa bu bir dakka. O telefonu almayacaktım. Alsam mı yoksa. "Sakar lunaparkın adını gördün mü" kafamı çevirip koca ışıklı tabelaya baktığımda gördüğüm koca KAN yazısı kalbimin teklemesini sağladı.

"Sana sildiğin şeyleri KAN'la yazacağımı söyemiştim sakarım...."

🎭🎭🎭🎭

KAN...

Gözlerimi lunaparkın girişindeki gökkuşağı misali kapının üstünde yarım daire gibi duran ışıklı yazıdan alamıyordum. 'Sildiğin şeyleri Kanla yazacağım' derken lunaparkı kastediyormuş Metehan , peki silinen bir şey lunaparkla nasıl yazılırdı ki. Hangi oyuncak Metehan'ı tekrar yazabilirdi sildiğim yerlere. Ama bundan çok daha önemli bir şey daha vardı ki Metehan onu silmemi niye bu kadar önemsiyordu ki , duygu ve düşüncelerim neden bu kadar umrundaydı. Benim bildiğim Metehan ne yaparsam yapayım ne dersem diyim biliğini yapar ve asla ne düşündüğümü önemsemezdi. Peki neden onu silmemi umursuyordu ki , yoksa aklında yeni bir şeyler mi vardı? Belkide beni hiç beklemediğim bir yerden kıracak tı yine.

Şaşkınlıkla lunaparka bakmaya devam ediyordum , gözlerim o koca KAN yazısından gitmiyordu. "Sakar" dedi Metehan , güçlükle ona döndüğümde ne yapacağımı bilemiyordum. Gözlerim onun griye dönmüş gözlerine kaydığında bana merakla bakan hareleriyle daha büyük bir şaşkınlık yaşadım. Tepkilerimi merak ediyordu... "Burayı beğenmedin mi?" Gözlerini kısmış vereceğim cevabı beklerken aceleyle kafamı olumsuz anlamda salladım. Ah şu dilim bir çözülseydi. Dudaklarında ufak bir gülümseme belirdi , temkinlice uzanıp elimi tuttuğunda gözlerim irice açıldı , halime dahada gülümseyen adam avucumun içine hediye pakedindeki telefon kutusunu bıraktı.  " 17.000 tl etmesende bu telefon sana... çünkü sen pahabiçilmezsin"  kurduğu cümleyle yanaklarımın alev alev yandığını hissettim , bu telefonu bana alacağını bilmediğim için bu sözü ben yazmıştım ve şimdi Metehan beni kendi sözümle vurmuştu. Ne diyeceğimi bilemediğim için elimi saçlarıma götürüp geriye doğru itekledim. Bu hareketimle sıyrılan tişörtümden göbeğim açılmıştı ve Metehan'ın gözleri direk oraya kaymıştı. Eğlenen ifadesi yavaş yavaş silinen Metehan kaşlarını çattı. Hemen elimi indirip tişörtümü düzettim. "Sırf benden kaçmak için dikkatimi mi dağıtmaya çalışıyorsun sakar?" Hareketlerimle dikkati mi dağılıyordu? Kafamı yine olumusuz anlamda salladım.

"Şey , ben , yani , sanırım Deniz beni çağırdı" Metehan'ın yanından alel acele geçecekken bir adım yana kayıp önümü kesti.

"Deniz seni çağırmadı sakar hanım" dedi "şu an Mert'le hangi oyuncağa bineceklerini tartışıyorlar , daha doğrusu kavga ediyorlar , çünkü Deniz atlı karıncaya binmek istiyor , Mert'te hız tren'ine binmek istiyor." İşte bu sefer şaşırmamıştım , Vampirler in kulakları çok iyi duyduğu için benim duyamadığım bir çok sesi duyduklarını biliyordum.