The Cure: Between heart and mind (book 2)

Chapter 19

Lisa's POV

Fuck it!

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa mga araw na lumipas. Kahit ayokong isipin ay hindi ko mapigilan ang alalahanin ang sinabi sa akin ni JK nung birthday ni Jisoo.

Ganun nalang ang pag pikit ko at pag hilot sa aking sentido dahil pakiramdam ko ay ang sakit sakit noon.

"Sure ka bang tatanggapin mo iyong alok ni JK na maging engineer sa hospital n'ya?"Tanong pa sa akin ni Taehyung habang nandito kami sa isang coffee shop. May duty s'ya mamaya kaya mabilis din itong pag kikita namin.

"Wala na din naman akong gagawin so, yeah"I said and drink my coffee.

"Alam na ba nila Tita na nandito na sila?"Tanong n'ya pa sa akin.

Napatingin ako sa labas"Hindi ko alam. Hindi ko naman sinasabi sa kanila"Wala sina mama ngayon dito sa Manila dahil pinag pabakasyon ko muna sa Cebu. Gusto ko muna silang makapag relax dahil hindi biro ang mga pinag daanan namin.

"Sasama ka ba papuntang Palawan?"Tanong ko naman sa kanya kaya s'ya naman itong natigilan.

"I...I don't know"Umiling s'ya at napabuntong hininga"Ang dami kong gagawin sa hospital. Baka hindi na"

"Sure ka?"Paninigurado ko pa sa kanya"Sabi sa akin nila Jisoo, sasama silang lahat dahil sakto din na kasal nila Jimin"

"Sabihin ko nalang pag nakapag decide na ako"Tumango nalang ako sa kanya habang s'ya naman ay napatingin sa kanyang cellphone"Anyway, malapit na ang break time ko, balik na ako sa hospital"Sambit n'ya sa akin.

"I see. Ingat ka"Tumango naman s'ya sa akin at niyakap ako"Don't tired yourself"Pahabol ko pa sa kanya.

"You know I can't avoid that"Sagot n'ya sa akin na s'yang kinailing ko nalang.

Nang makaalis s'ya ay nanatili naman ako dito. Napabungtong hininga nalang ako at napahilamos ng mukha. Hindi parin ako makapaniwala na nandito na si Jennie, nakikita at kakausapin ko na.

Napatingin naman ako sa aking cellphone nang biglang may tumawag. Si Engr Celvestre, isa sa mga bagong engineer na madalas kong kasama. Isa s'ya sa mga ninong ni Leo dahil talagang malapit Ito sa akin.

"Engr, gusto daw kayong makausap ni Leo"Sambit nito sa akin"Leo, papa mo"

"Papa"Ganun nalang ang ngiti ko nang marinig ang boses ng aking anak"Papa, where are you po?"

"I'm here at the Starbucks. Why, baby?"

"Nothing, I just wanna ask"He said and I smiled."Papa, is that true that we're going to Palawan?"

"Hmm..."Tumango ako kahit hindi n'ya nakikita"Tito Jimin are getting married, and papa have work there"

"What about lolo and lola? Tita Ella? Are they going to join us?"

"I don't know, baby, but if I have free time, I'll call them and tell them to follow us"

"Alright. I love you, papa"

"I love you, too. Don't make any trouble with your ninong, okay?"

"Copy, Sir"

I chuckled and bid my goodbye to him. Kung hindi darating si Leo sa buhay ko, hindi ko na alam ang gagawin.

For the following days, I finished all my work here in Manila because I'm going to Palawan for the event. Hindi ko alam kung bakit ako ang kinuhang engineer ni Jk sa kanyang hospital, madami namang mas magaling pa d'yan sa akin.

"Papa, I want miss beautiful to be my mom"Ganun nalang ang pag tigil ko sa pag iimapake ng gamit namin ni Leo nang marinig s'ya. He looked at me then smile"Papa, can I call her mama?"