The Cure: Between heart and mind (book 2)

The Cure: Between heart and mind

A: First of all, I wanna say thank you for reading this book two despite of having a slow ud hekhekhek. Thank you for the comments and votes. It's a long journey for Lisa and Jennie (puro iyakan, e no? Hehehe) And yes po, wala na pong book three itong story na ito. But I'll try to make a special chapter. And that would be Pantaleon's POV!

Again, thank you so so much for reading and supporting this story. You guys are really amazing. See you in my next story. Love yaaaaaah all:))

Epilogue: The Cure: Between heart and mind

Lisa's POV

"LOVE!"

Agad akong lumapit sa aking asawa na ngayon ay halos hindi na maipinta ang mukha. Ilang oras na din s'yang nag lalabor. Gusto kong maawa sa kanya dahil talagang hirap na hirap na s'ya. Bakas sa kanyang mukha ang sakit at nahihirapan.

"Hey, it's okay..."Agad kong hinawakan ang bewang n'ya at nilagay ang ulo n'ya sa aking balikat"Nandito lang ako, hmm! Mamaya, makikita na natin si baby"Bulong ko sa kanyang pisngi at dinampian ang kanyang sentido. Kahit sa ganitong paraan mabawasan ko ang sakit na nararamdaman n'ya.

"I can't wait to see our baby, love..."Mahina man ay rinig ko parin s'ya. Hindi ko mapigilan ang mapangiti dahil sa kanyang sinabi.

"Me, too..."I whispered to her and kiss her forehead"Saan masakit, huh? Tell me"Tanong ko pa sa kanya dahil napadaing na naman s'ya. Tinuro n'ya naman ang kanyang bandang likod. Halos lahat ng kanyang katawan ay masakit.

Kami lang dalawa ang nandito sa room namin. Ang aming family ay nasa labas dahil binigyan muna nila kami ng time ni Jennie na mag sama. Kahit ang aming mga kaibigan ay nandito din dahil excited na din sila para mamaya.

Napatingin naman ako sa aking asawa na ngayon ay nakatingin sa akin"Why? May masakit, baby?"

Umiling n'ya at tipid ngumiti"I love you"Para namang inalon ang puso ko ng marinig ang kanyang sinabi.

"I love you so much"Ngiti ko din at dinampian ang kanyang labi. Sinandal n'ya ulit ang kanyang ulo sa aking dibdib habang ako naman ay patuloy sa paghaplos sa kanya upang mawala ang kanyang sakit.

"I wanna make you smile, whenever you're sad"Kanta ko pa sa kanya at ginalaw bahagya ang aming mga katawan. Ramdam ko naman ang ngiti n'ya kaya napangiti ako. Nag patuloy lang ako sa pagkanta habang yakap-yakap s'ya.

Ilang minuto pa ang lumipas, pinupuntahan kami nila mama upang kamustahin. 'Di kalaunan ay dinala na nga si Jennie sa delivery room. Pakiramdam ko ay nawawalan na ako ng malay habang hinihintay si JK na tawagin ako.

"Fuck!"Napahilamos ako ng aking mukha at nag palakad-lakad sa harap ng aking mga kaibigan na ngayon ay pinag tatawanan ako. Damn them!

"Chill, bro. You look gay"Asar sa akin ni Bambam kaya tiningnan ko s'ya ng masama.

"Let him, dude"Pigil ni Seulgi"Ikaw nga, wala paring girlfriend"Napatawa naman kami dahil doon.

"Ano na? Where's Jennie?"Tanong pa nila Irene na kadadating lang.

"Nasa delivery room na"Sagot ni Kai.

"E, bakit ka pa nandito sa labas, Lisa?"Tanong nila sa akin. Napalunok naman ako at hindi agad makapag salita. Totoong kinakabahan ako. Ayokong makita ang aking asawa na nahihirapan. Baka matulad ako sa iba na nawalan ng malay sa loob.

"Papasok ako, okay? It's just..."Napasapo ako ng mukha at umiling-iling. Napatingin kami ng lumabas na si JK at tinawag na ako. Kahit ang mga kaibigan ko ay nawala na din ang pag aasaran dahil kinakabahan na din sila.