Ben geldiim. Bu dolu dolu bölüme yorum yapmayı unutmayınız 😍
Zil çalınca kendime gelip televizyonu kapattım. Bazen bir şarkı, insanı alıp bir an'a götürebiliyordu. Bu şarkıda o şarkılardan biriydi. Ne zaman duysam beni o an'a götürüyordu.
Kumandayı koltuğa atıp ayağa kalktım ve kapıyı açtım.
"Hoşgeldin."
Tan bana cevap vermeden içeriye girdi. Ayakkabılarını çıkartırken tekrar konuştum. "Tan?"
"Ne?" Diyerek başını kaldırdı.
Kaşlarımı çattım. "Ne mi?"
Bir şey olmuştu belliydi ama ne olmuştu?
"Ablacığım bir şey mi oldu?" Diye sordum.
"Olmadı." Dedi ve yüzüme bakmadan üst kata yöneldi. Merdivenlerden çıkarken bir şey söylemeden arkasından baktım.
İnsanın ergen bir kardeşinin olması çok zor bir şeydi.
Aslında Tan çocukluğunda da, ergenliğinde de sakin bir çocuktu. Hiç sorun çıkarmazdı. Doğru düzgün dışarıya bile çıkmazdı.
Ama son zamanlarda bir şey olmuştu. Bir asileşmişti. Belki de yaşı büyüdüğü için oluyordu. Acaba benim bilmediğim farklı bir şeyler mi vardı?
Ya da ben abartıyordum. Sadece sınav stresi yüzünden böyleydi belki de.
Derin bir nefes alıp oturma odasına geri döndüm. Biraz daha televizyon izledikten sonra odama çıkmak için ayağa kalkmıştım ki babam gelmişti.
İyi geceler dedikten sonra odama geldim ve yatağa uzandım.
Boş boş tavana bakarken aklıma gelen şey ile yataktan kalktım ve dolabın üzerinden defteri aldım.
Çalışma masasına oturup, masadaki ışığı yaktım.
Derin bir nefes alıp defterin kapağını açtım. Bir kaç sayfa değiştirdikten sonra uzunca yazdığım bir sayfada durdum.
24 Haziran 2017
Bu gün Kartal'ın doğum günüydü.
Gittim. Yine gittim.
Çıkmayacağını biliyordum. Haftalardır gidiyorum. Bir kere bile çıkmadı. Ama bir umut işte. Her hafta belki bu hafta fikrini değiştirir diye düşünerek gidiyordum. Her hafta yol boyu dua ediyordum bu sefer çıksın diye.Ama bu hafta bir farklıydı. Doğum günüydü ya belki birini görmek ister diye düşündüm. Belki beni görmek ister diye düşünmüştüm. O kadar inanmıştım ki bu gün göreceğime. Ama yine göremedim. Yine gelmedi.
![](https://img.wattpad.com/cover/310142532-288-k894555.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şehreküstü | Tamamlandı
Teen Fiction"Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar. Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar. Ve sırf dardı diye kafalar düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik. Sarılmak yakar bizi deyip aşkı hep uzaktan sevdik." - "Kaybettim ben!"...