Şehreküstü | Tamamlandı

12.Bölüm

Ayy yorum yapmayı unutmayın lütfen 🥺🥺🥺 öptüm 💓

İyi Okumalar💓

"Yeter!" Diye bağırarak ona döndüm. Az önce ki yerinde duruyordu. "Yeter!"

Sanki buraya kadar koşarak gelmişim gibi nefes nefeseydim. "Yeter!" Diye bağırdım tekrardan. "Sus artık."

Gözlerim dolmuştu. Artık dayanamıyordum. Her şey o kadar ağrıma gidiyordu ki. "Yeter." Diye mırılandım kendi kendime.

Ona doğru bir adım attım.

"Sanki tek suçlu benmişim gibi, bu hale benim yüzümden gelmişiz gibi davranma artık yeter!"

Şaşırmıştı. Neden? Çünkü Gökçen sesini çıkarmazdı. Gökçen bağırmazdı. Gökçen üzülmezdi. Gökçenin kalbi kırılmazdı. Gökçen ağlamazdı. Neden? Çünkü Gökçen güçlüydü. Hayır en güçlü falan değildim. Ben artık üzülmekten yorulmuştum. Sadece aşığım diye bu kadar kalbimin kırılmasından yorulmuştum.

"Ben sen suçluymuşsun gibi davranmıyorum." Dedi.

Hayır anlamında başımı salladım hızlı hızlı. "Sen tam olarak öyle davranıyorsun. Ne dedin sen bana az önce ya? Neden bize bunu yapıyorsun dedin. Ben mi yaptım bunu bize?"

Cevap vermedi.

"Bunu bize sen yaptın Kartal. Bizi bu hale getiren sensin."

"Tamam benim!" Diye bağırdı birden. "Evet benim, ben bunu zaten kabul ediyorum. Ama ben kendimi ifade etmeye çalışıyorum, bir şeyleri düzeltmeye çalışıyorum, anlatmaya çalışıyorum."

"Sen bana ne anlatabilirsin ya? Senin bana anlatacak bir şeyin yok. Sen beni istemedin. Pişman olmuş olabilirsin ona hiç bir lafım yok ama sen beni istemedin Kartal."

Göz yaşlarım akmaya başlamıştı. O kadar dolmuş hissediyordum ki kendimi. Saatlerce ağlasam saatlerce bağırsam rahatlayamacakmışım gibi.

Bana doğru geldi. "Ben seni görmek istemediğim için değil, sen beni öyle görme istedim. O yüzden gelme dedim."

Ben onu öyle görmek istemesem oraya gider miydim? Gitmezdim. Zaten öyle birini istemem deyip çekilirdim kenara. Ama ben gitmiştim. Her şeye rağmen Ömere gitmiştim.

"Yoksa ben karanlıkta kalsam güneşi özlemezdim seni özlediğim kadar." Deyince duraksadım.

Gözlerine baktım. Aynı onun dediği gibi güneşten bile çok özleyeceğim gözlerine baktım. Yorgundu. Söylediği gibi özlem doluydu. Ama bizi bu hale getiren oydu. Böyle olmasını o istemişti.

"Beni orada görme istedim Gökçen. Sen öyle yerlere layık biri değildin ki. Hala değilsin. Ben senin için değişmeye çalışırken beni en dibe batmış halimle görme istedim."