Bol bol yorum yapmayı unutmayınnnnn😀🌸 iyi okumalar.
Kartal git dememe rağmen dükkanı kapatana kadar beni beklemiş, gitmemişti.
Dükkanın kepenklerini indirmek için uzandığım sırada Kartal elini uzattı ve indirdi kepenkleri.
"Gidebilir miyiz artık?" Diye sorunca "Babama haber vereceğim."
"İzin vermezse gelmem falan demeyeceksin inşallah."
"İzin mi alacağım dedim? Haber vereceğim dedim."
Telefonumu cebimden çıkartıp babamı aradım ve biraz geç geleceğimi, arkadaşlarımla yemek yiyeceğimi söylemiştim. Tabii bu arkadaşların Kartal olduğundan bahsetmemiştim.
"Nereye gideceğiz?" Diye sordum yanyana yürürken.
Uzun zaman sonra yanyana yürümek bile çok tuhaf geliyordu. Nasıl hissettiğimi bilmiyordum. Daha doğrusu anlayamıyordum. Sadece tuhaf geliyordu.
Yaşanan onca şeyden sonra böyle davranmak tuhaftı. Sanki yeni tanışmış iki insan gibiydik.
"Gidince görürsün."
"Neyle gideceğiz peki?"
"Arabayla."
"Hangi arabayla?" Diye sordum.
Bana döndü. "Benim arabayla."
"Senin arabayla?" Dedim şaşkınlıkla. "O çıktı mı ya garajdan?"
Güldü. "Çıktı."
Bir şey demeden önüme döndüm ve yürümeye devam ettim.
Kartalın cezaevine girmeden önce kullandığı arabası. O cezaevindeyken birinin onu kullanması bir yana kimse dokunmamıştı bile.
Kapalı çarşıdan çıktıktan sonra otoparka geldik.
Tanıdık arabayı görünce istemsizce tebessüm ettim.
Arabaya bindikten sonra hızlıca inceledim arabayı. Hiç bir şey değişmemişti. Hala aynıydı. Aynanın önünde asılı, Beşiktaşlı tesbihin duruşu bile aynıydı.
Kartal arabayı çalıştırırken kemerimi taktım ve koltuğa yaslandım.
27 Ağustos 2012
"Kızım daha ne kadar duracağız bu güneşin altında?" Diye sordum Yağmur'a.
İki saattir bizim evin önünde ki merdivenlere oturmuş Sercan'ı bekliyorduk. Hayır onu çağırmadığımız halde nasıl onu bekliyorduk ben anlamıyorum.
"Ay o mu?" Diyerek yola bakmaya devam etti. "Of değilmiş."
Geriye yakalandıktan sonra bana döndü. "Biraz daha duralım sonra gireriz eve."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şehreküstü | Tamamlandı
Ficção Adolescente"Yan yana yürümeyelim diye dar yapılmıştı kaldırımlar. Ve yine yan yana yürümeyelim diye dar kafalıydı insanlar. Ve sırf dardı diye kafalar düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik. Sarılmak yakar bizi deyip aşkı hep uzaktan sevdik." - "Kaybettim ben!"...
