Şehreküstü | Tamamlandı

33.Bölüm

Merhabalar ❤️🎈✨♥️ bölümü okurken yorum yapmayı unutmayıınnn❤️

Dün gece dondurma yedikten sonra eve gelmiştik. Biz geldikten sonra babamda gelmişti. Beraber biraz oturduktan sonra odama çekilmiştim.

Uyuyacağım sırada Ömer aramıştı. Uyumadan önce sesimi duymak istediği için. Onunla biraz konuştuktan sonra da uyumuştum.

Sabah biz babam ile birlikte kahvaltı edip çıkmıştık. Tan biz evden çıkarken hala uyuyordu, uyandırmamıştık.

Dükkana geldikten sonra kasadakileri vitrine dizmeye başladım.

İşim bittikten sonra babam çay söylemişti ve birlikte çay içmiştik. Daha doğrusu içemeden müşteri gelmişti. Babam müşteriyle ilgilenirken bende Yağmur'u aradım.

"Efendim?" Diyerek açtı telefonu.

"Günaydın tatlım."

"Günaydın."

"Ne yapıyorsun?"

"Kahvaltı hazırlıyorum kendime. Annemler dayımlara gitti."

"Sen neden gitmedin?"

"Bilmem canım istemedi."

"Dükkana gelsene." Dedim.

"Neden?"

"Bir neden mi olması gerekiyor? Gel işte, dolaşırız hem biraz."

"Gelirim belki öğleden sonra."

"Tamam."

Biraz daha konuştuktan sonra kapattık telefonu.

Öğlene kadar dükkan oldukça sakindi. Bir kaç müşteri dışında gelen olmamıştı.

Öğleden sonra da Yağmur gelmişti. Birlikte biraz dükkan durduktan sonra çıkmıştık.

Kahve içmek için Koza Han'a geldikten sonra boş bir masaya oturup kahve sipariş ettik.

"Yağmur ne oluyor?" Dedin en sonunda dayanamayıp.

Tatilden geldiğimizden beri bir haller vardı. Bir şeyler olduğu çok belliydi ama ne olduğunu anlayamıyordum.

Sakin davranıyordu, kahkahalar atmıyordu, sürekli bir şeyler düşünüyordu. Ve bu Yağmur için hiç normal bir şey değildi.

Kötü ya da iyi fark etmez, Yağmurun içinde halledemediği, düşünerek bir yere varamadığı bir şeyler olmuştu.

"Bir şey olmuyor." Dedi bana dönerek.

"Yalan söyleme bana. Bir şey olmuş, ne oldu?"