Blueberry! Sans x Chubby! Reader

54 3 0
                                    

Zrobiłam to dla osób, jeśli takie w ogóle są. Chcę wam powiedzieć tylko jedno, nie zmieniajcie się. Kochajcie się tacy jacy jesteście. Miejcie gdzieś jeśli ktoś do was mówi, że jesteście grubi. Jesteście wspaniałymi osóbkami ^^. Ciocia Sophie [Ja] zawsze jest z wami! <33

Zapraszam do czytania! <3

Popatrzyłam się na dziewczyny, które były chude, ubierały się ładnie a ja co? Jestem grubą świnią, która obżera się. Ukryta byłam w czarnej grubej bluzie, który ukrywał mój tłuszcz. W moich oczach kształciły się łzy. Od kilku dni przestałam jeść, myśląc, że schudnę, ale to nic nie działało

 Od kilku dni przestałam jeść, myśląc, że schudnę, ale to nic nie działało

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Otarłam łzy, ale nie uciekały, tylko tam zostawały. Założyłam kaptur na głowę, aby ukryć się. Zaczęłam iść, kopiąc małe kamyki a ręce schowałam do kieszeni. Przygryzłam wargę i szłam dalej. Aż po paru minutach doszłam do domu, w którym przywitała mnie moja mama

- Witaj kochanie! Może byś coś zjadła? Pewnie jesteś głodna, co nie? - spytała, uśmiechając się do mnie

- Nie jestem głodna mamo.. - powiedziałam z upuszczoną głową, z kapturem na głowie

Podeszła do mnie ze smutną miną i zdjęła kaptur. Miałam różowe policzki od płaczu. Myślałam, że je nie zauważy, ale jednak to zrobiła

- Kochanie.. płakałaś? - spytała, zmartwionym tonem

- Idę do pokoju, nie przyjdę na kolację, więc proszę mnie nie wołaj - powiedziałam, idąc do pokoju, zamykając ze sobą drzwi

Podeszłam do lustra i podniosłam bluzę. Widziałam sam tłuszcz. Zacisnęłam zęby a łzy leciały z oczu. Dlaczego.. dlaczego nie potrafię siebie zaakceptować jaka jestem? Jestem za gruba..

 dlaczego nie potrafię siebie zaakceptować jaka jestem? Jestem za gruba

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Założyłam ją z powrotem i usiadłam na łóżku. Nie potrafiłam przestać płakać, bo wiedziałam, że to nigdy nie zniknie. Westchnęłam, biorąc chusteczkę ze stolika i otarłam łzy. Wyrzuciłam ją do koszu, zasłoniłam rolety. Wiedziałam, że jeszcze jest jasno, ale chciałam być w samotności, w czystej ciemności.. Założyłam słuchawki na uszy, szukałam jakieś piosenki, która by mi się spodobała, aż w końcu znalazłam odpowiednią i ją puściłam

Sans AU'S x Reader [One Shots]Where stories live. Discover now