Classic! Sans x Reader [Childhood trauma]

32 3 0

by avi3r_

by avi3r_

Siedziałam na łóżku, wtulona w poduszkę, patrząc cały czas na ścianę. Cały czas pamiętałam co mi ojciec zrobił, te całe znęcanie się nademną: psychiczne, fizyczne i seksualne. Miałam traumę po tym co mi zrobił. Robił mi takie rzeczy, gdy skończyłam 5 lat. Od tamtej pory boję się dotyku mężczyzn, ale gdy poznałam Sans'a pomógł mi przezwyciężyć strach. Otworzyłam się przed nim kilka miesięcy temu. Przyjaźniłam się z nim ponad rok i 5 miesięcy

Po moich oczach kształciły się łzy, które spływały po moich policzkach. Pociągnęłam nosem, wtulając się mocniej w poduszkę. Wtedy mogłam usłyszeć zbliżające się kroki

,,[T/I]?" Spytał głos, wiedziałam do kogo on należy, do Sans'a: ,,Jesteś tam?" Spytał po raz drugi, ale mu nie odpowiedziałam

Wiedziałam, że jest zmartwiony, więc usłyszałam jak się teleportuje. Podniosłam widząc go przede mną, więc ponownie schowałam twarz w poduszkę

,,Płakałaś?" Spytał, siadając obok mnie

Nie chciałam mu tego mówić, bo znowu by się to skończyło na rozmowie. Nie chciałam ponownie przez to przechodzić

,,[T/I].. Spójrz na mnie.." Powiedział, więc podniosłam głowę, nie patrząc na niego, tylko przeniosłam wzrok na ścianę

,,Wiem, że jest coś nie tak. Mnie nie oszukasz.." Powiedział

,,Sans..?"

,,O co chodzi..?"

,,Czy jestem.. brudna?" Spytałam, odwracając się w jego stronę

Widziałam jak jego oczodoły pociemniały, pozostawiając samą pustkę, ale potem wróciły do normalności

,,Co?!" Krzyknął: ,,[T/I].. Oczywiście, że nie jesteś brudna.." Powiedział, uśmiechając się do mnie

Przytuliłam swoje kolana do klatki piersiowej, pociągając nosem

,,N-naprawdę..?" Powiedziałam, jąkając się

,,Tak.. Nigdy bym cię nie okłamał" Powiedział

Przygryzłam wargę a po moich oczach spływały nowe łzy. Zamknęłam oczy i przytuliłam Sans'a do siebie. Poczułam jak odwzajemnia uścisk

,,Już spokojnie [T/I].. Nic ci nie grozi.. Go już nie ma.." Powiedział, masując mnie po moich plecach, próbując mnie uspokoić

Oparłam brodę na jego ramieniu, a po oczach spływało coraz więcej łez

,,Dlaczego..? Dlaczego te wspomnienia cały czas wracają?!" Krzyknęłam, wtulając się mocniej: ,,N-nie chcę ich mieć w swojej głowie.." Powiedziałam, jąkając się

,,Spokojnie [T/I].. Przejdziesz przez to, a Twoje stare wspomnienia znikną.." Powiedział, uśmiechając się

Pociągnęłam nosem, nieco się uspokajając

,,Dziękuję Sans.. bez ciebie nie wiedziałabym co robić.." Powiedziałam ze łzami, zasypiając w jego ramionach

,,Ja też się cieszę [T/I].." Szepnął do mnie: ,,Kocham cię.." Powiedział, przytulając mnie mocniej, przyciągając do siebie, aż w końcu zasnął wtulony do ciebie