Dahiler Hastanesi

Bölüm 59: Strateji

Kurallar, herkesin uyması gereken ilkelerdir. Bu ilkeler o toplumun veya grubun zarar almaması ve vermemesi için konulmuştur. Ancak her zaman bunlara uymayan kişiler çıkacaktır. Söylenenleri yapmayan ve aksi şekilde davrananlar, kural koyanları zor durumda bırakırlar. Geri kalanlar da kuralları oluşturanlara karşı tavır takınır. Bu yüzden ya caydırıcı cezalar ortaya atılır ya da kurallar tamamen yok olur.

Birçok kişinin kurala uymama sebebi, ona göre doğru olmamasıdır. Ya şimdi ya da gelecekte bu kuralların ona zarar verdiğini söyleyerek kendini savunur. Bu davranışı, kurallara istemeyerek uyan kesim için anahtarıdır. Tek kişinin kocaman bir grubu kaosa sürükleyebilecek bir potansiyeli vardır. Bu durumu düzeltebilecek kişiler de güçlü kuralcılardır. Eğer koyduğunuz kuralları uygulatabilecek güce sahip değilseniz kimse sizi dinlemez.

Lütfi, Baykal'ın koridoru döndüğünü görür görmez hemen kapıyı kapattı. Derin bir nefes aldı ve masadaki bardakları topladı. Sonra çekmecesindeki kağıt yığınını çıkardı. Tekrar masaya oturdu ve yaka cebinden kalemini çıkardı. Lavin'in ona daha öncesinde verdiği katlanmış kağıdı açtı ve orada yazanları küçük boş kağıtlara geçirmeye başladı. Bu işi becerebileceğinden emin değildi ama sarışın kız ve arkadaşları ona inanıyordu. Bu duruma kızı için katlansa da içten içe buradaki çocukları da kendi çocuğu gibi görmeye başlamıştı. Yazmayı bitirdiğinde yavaşça masasından kalktı ve kağıtları ayırarak ceplerine doldurdu. Son kez etrafı kontrol ettikten sonra süpürgesini de alarak dışarıya çıktı.

Koridoru yavaş ve dikkat çekmeden geçti. Merdivende sohbet eden doktorlara selam verdikten sonra yukarıya çıktı. Doktorların görev yapmasını bekliyordu ama odalar kilitli olduğu için umursamıyorlardı. Bu Lütfi'nin ve diğer hastaların işini kolaylaştıracak bir durumdu. 2.kata vardığında bir yandan süpürüyor diğer yandan da kağıtları kapının altından itiyordu. Hastalar da gelen kağıtları alıp dikkatlice okuyordu. Daha sonra da kimse bulamasın diye onları kendi çaplarında yok edeceklerdi. Lütfi, tüm katlarda aynı işlemi yaptıktan sonra eşyalarını toplayarak hastaneden çıktı.

Sabah olduğunda tüm hastaların odaları tek tek açıldı ve herkes yemekhaneye indi. Lavin, odaya son giren kişilerdendi. Tepsisini alıp yerine geçerken birçok kişinin gözü üzerindeydi. Kız da aynı şekilde etrafına göz gezdirdikten sonra arkadaşlarının yanına oturdu.

"Bu duruma herkes uyum sağlar mı?" diye sordu Giray merakla. Masadaki tüm yüzler sarışın kıza dönmüştü. Lavin, gözlerini masadan ayırmadan yanıtladı.

"Uyum sağlamak zorunda." dedi ciddiyetle.

"Ya olmazsa?" dedi Hüma merakla. Lavin böyle bir durumun eninde sonunda yaşanacağının farkındaydı. Şimdiye kadar hep Baykal'a karşı hareket etmişlerdi ve zaten herkes bunu yapmak istiyordu. Ancak şu an durumlar farklıydı. Artık cezalar daha da ağırlaşmıştı ve Baykal gözünü karartmıştı. Ona göre herkesi korumanın tek yolu onun istediklerini yapmaktı.

"O zaman başka bir strateji düşünürüz." dedi düşüncelerinin arasında. Şimdilik herkesin dediğini yapmasını umuyordu. Koridordan gelen bağırış sesi dileğinin kabul olmadığına işaret ediyordu. İçindeki nefesi sıkıntıyla dışarıya verdi ve herkes gibi başını yavaşça arkaya çevirdi. Siyah saçlı bir erkek iki doktor tarafından sürükleniyordu. Bağırış ve çırpınışları boşunaydı. Onlar koridordan uzaklaşırken kısa boylu adam içeriye girdi. Koyu gözlerini hastaların üzerinde gezdirdikten sonra asi yeşil gözleri buldu. Kaşlarını yavaşça çatmaya başladı aynı şekilde karşısındaki kız da öfkesini hissettiriyordu.

"82 numara Lavin!" diye seslendi Baykal gür sesiyle. Lavin tekrar önüne dönüp arkadaşlarına kısa bir bakış attı.

"Herkes şimdilik plana sadık kalsın." dedi sessizce ve yavaşça yerinden kalkarak yürümeye başladı. Ona daha önce görüştüğü gözlüklü doktor eşlik ediyordu. Baykal çoktan yemekhaneden çıkmıştı. Lavin ve Berat, duvarlara gardiyan gibi dizilmiş doktorların ağır bakışlarıyla koridoru geçtiler. Müdür odasının önüne geldikten sonra ikisi de adımlarını durdurdu. Gözlüklü doktor, kıza baktı. O da aynı şekilde ona bakıyordu. Berat'ın aksine gözlerinde endişe yoktu. Herhangi bir duygu var mıydı orası da belirsizdi. Doktor kapıyı açtığında Lavin birkaç adım atarak içeriye girdi. Ardından kapı tekrar kapandı.