hoofdstuk 14

472 34 3
                                    

Tijdsprong van een week.

Claire

Het is bijna zo ver. Donderdag ben ik jarig. 16... Een leeftijd die zegt dat ik volwassen genoeg ben om mijn eigen keuzes te maken, om mijn eigen pad te kiezen.

'Claire?!'

'Ja?!'

'Kom eens!'

Ik loop naar beneden en zie mijn moeder onder aan de trap staan. 'Wat is er?' Inmiddels sta ik op de laatste trede. 'Zullen we naar de stad?' Ik kijk haar verbaasd aan, normaal wil ze nooit met me shoppen, omdat we dan altijd heel lang weg zijn.

'Is goed. Ik pak even mijn tas en trek makkelijke schoenen aan.' Ik loop weer naar boven en pak mijn Vans uit de inloopkast. Ik gris nog snel een bijpassend rood tasje uit mijn tassen-rek en loop de trap weer af. Mijn moeder staat beneden al te wachten. Als ik beneden aankom, zie ik André bij de voordeur staan.

'Gaat hij ook mee?!' Mijn moeder knikt en ik zucht diep. 'Het is alleen voor bescherming, Claire.' Ik knik begrijpend en pak een dun zomerjasje van de kapstok. Al mijn spullen zijn inmiddels al verhuisd naar dit huis, of eigenlijk paleis, of hoe je het wilt noemen, en het huis staat te koop.

Ik loop naar de voordeur en leg mijn hand in de uitgestoken hand van André. Hij helpt me het trapje af en ik hoor mijn moeder achter me zeggen: 'wat een gentleman!' Ik rol met mijn ogen en zucht zacht. Ik voel André naar me kijken en hij legt zijn arm om mijn schouders. Ik zucht nogmaals, maar laat me uiteindelijk toch tegen hem aan leunen.

We lopen richting da stad, als je het al zo kan noemen. Het is namelijk meer een gezellig klein dorpje. Maar er zijn meerdere dorpjes, dus ze vormen samen een grote stad.

We lopen het eerste dorpje in genaamd: Southville. Mijn moeder trekt me de eerste de beste kleding winkel in en André volgt ons op de voet. Mijn moeder gaat gelijk kijken bij de jurkjes, terwijl ik een beetje bij de skinnyjeans zit te kijken.

'Claire, kom eens.' Ik loop naar mijn moeder en ze houdt een schattig roze jurkje voor me, om te kijken of het de goede lengte, maat en kleur is. 'Prachtig. Pas eens aan.' Ik pak het jurkje over en loop een pashokje in. Ik kleedt me om en bekijk het resultaat. Even weet ik niet wie er voor me staat. Mijn vingers gaan langzaam naar mijn gezicht.

Ben ik dit echt?!

Mijn mond valt open van verbazing. Ik loop het pashokje uit en mijn moeders ogen vergrootten zich. 'Je ziet er geweldig uit, Claire! Deze nemen we!' Mijn moeder loopt weg om weer verder te kijken. Ik zie André van een afstandje kijken en vlucht snel het pashokje in. Ik leun tegen de wand aan en adem diep in en uit.

Opeens schuift het gordijn opzij en zie ik André de paskamer in stuiven. Hij drukt zijn lippen snel op de mijne en pint mijn armen boven mijn hoofd. De zoen zit vol met passie en hartstocht en ik zoen hem terug. Onze lippen vouwen zich over elkaar heen en de zoen wordt steeds intenser.

Dan trekt André zich terug en legt zijn hand op mijn wang. 'You look so beautyfull!' Ik bloos en kijk hem diep in zijn ogen.

'Dankje.'

my big secret. *1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu