my big secret. *1

hoofdstuk 43

Claire

Ik lig nog steeds op het bed, voelend aan mijn nek. De wond is weggetrokken. Zal dat betekenen dat...

Ik een vampier ben?

Mijn adem stokt in mijn keel bij die gedachte.

Dat kan niet, het mag niet.

De deur vliegt open en knalt met een klap tegen de muur. Ik schrik op en kijk bang naar de deuropening. Lucas staart me kwaad aan en beent op me af, waarna hij me optilt en tegen de muur drukt.

'Als jij me nog één keer uitlacht, zorg ik dat je niet meer kán lachen!' Sist hij in mijn oor, waarna ik met een klap op de grond val. Ik kreun van de pijn en kijk hem kwaad aan.

'Door jou ben ik een fucking vampier!' Ik sta op en prik hem tegen zijn borst, waardoor hij naar achteren stapt. 'Een fucking bloedzuiger!' Hij botst tegen de muur op en kijkt me bang aan. Ik hef mijn arm op om hem te slaan, maar hij pakt mijn pols en draait mijn arm op mijn rug. Ik kerm het uit van de pijn en druk me tegen Lucas aan.

Lucas kreunt zacht. 'Je weet niet wat je met me doet, Claire. Ik wil je zo graag, dat het pijn doet.' Hij kijkt me doordringend aan. 'Zeg dat jij me ook wilt.'

'Ik wil je.' Ik schrik van mijn woorden. Wat?!

'Ik wist het wel. Ga nu maar braaf mee naar beneden, dan krijg je wat lekkers.' Hij laat me los en duwt me de gang op. Ik doe maar wat hij zegt en loop naar beneden. Eenmaal beneden aangekomen, pakt hij mijn pols en trekt me mee naar de keuken. Hij duwt me op een stoel en pakt een glas uit de kast en iets uit de koelkast.

Even later zet hij een glas met een rode, dikke vloeistof voor me neer. 'Drink op.'

'Wat is het?'

'Drink op!' Ik pak het glas en zet het aan mijn lippen. Het smaakt naar... ijzer.

'Is dit bloed?' Lucas grijnst en knikt.

'Dat heb je nodig nu je een vampier bent. En zometeen, leer ik je jagen. Zodat je je eigen bloed kan krijgen.'

Gabriël

Fuck. Ze is weg! Waar is ze?!

Ik ijsbeer door de slaapkamer, waar André ligt. Hij geneest snel, alleen wel langzamer dan normaal. Weerwolfen genezen altijd sneller dan normale mensen.

Opeens loopt er iets zwarts de kamer in, en ik kijk op. Een zwarte weerwolf! Ik verander in mijn wolvengedaante en grom. De wolf verandert naar een mens en ik zie een meisje met bruin haar voor me staan.

'Wat wil je?!' Het meisje knielt voor me neer, een teken dat ze in vrede komt.

'Ik weet waar Claire is. Je moet me vertrouwen. Ik heb haar namelijk ontvoerd, samen met Lucas.' Mijn ogen worden groot.

'En waarom zou ik jou vertrouwen? Wie weet is dit wel een valstrik.' Ze schudt haar hoofd.

'Dit is geen valstrik. Ik hielp Lucas, maar hij heeft me gebruikt. Sla me in de boeien, neem mijn krachten af. Maar ik zweer je, ik help jullie!' Ik knik.

'Oke, ik vertrouw je. Laat me zien waar ze zit.' Ze schudt haar hoofd. 'Wat?!'

'Eerst moeten we een leger opbouwen. Roep je beste krijgers op.' Ik knik.

Jeah, update.

Zenuwachtig... vandaag mijn eerste solicitatie. Wish me luck!

Love you all xxx wondergirl101