hoofdstuk 40

261 19 1
                                    

Claire

Maar dan...

Het wordt zwart voor mijn ogen, en ik voel de harde, koude grond onder mijn lichaam. Een kwaadaardige lach dreunt door de hal.

Ik voel twee armen om mijn lichaam en de armen tillen me de lucht in. Ik voel hoe we opstijgen en daarna voel ik niks meer...

De zwarte wolf met groene ogen, die mijn beide ouders vermoord heeft, staat voor me. Het beest gromt en verandert in zijn menselijke gedaante.

'Mandy?!' Mandy grijnst. 'Zijn er nog meer vijandige vrienden?!' Mandy knikt.

'Maar jij bent nu van ons.' Mandy zet dreigend een stap naar voren, waardoor ik er een naar achteren zet.

'Ons?' Opeens komt er een zwart gedaante uit de pikzwarte hemel. Zijn hoofd hangt naar beneden en hij landt op zijn knie. Hij kijkt langzaam op en mijn adem stokt in mijn keel.

'Hallo, bloedpropje.' Ik kijk hem met grote ogen aan en hij loopt naar Mandy toe, waarna hij zijn lippen op de hare drukt.

'Ja, ons. We zijn samen. Jaloers?'

'Jaloers op die bloedvretende vampier, die al bang is van een beetje knoflook? Dacht het niet!' Hij loopt met woede in zijn ogen naar me toe en ik deins achteruit.

Ik slaak een gil en val achterover. Lucas trekt me overeind, waardoor ik tegen zijn borst opbots. Mijn zicht draait even, maar ik negeer het.

'Jij komt met ons mee.' Hij trekt me mee naar een busje, en duwt me erin. Ik grom en verander in een weerwolf. Lucas duwt me nog een keer achteruit en Mandy gromt naar me. Ik deins achteruit, wetend dat ze toch sterker zijn als mij.

De deur sluit en even later begint de auto te rijden.

Kort hoofdstuk. I know.

Het volgende hoofdstuk wordt langer. Ik beloof het.

Love you all xxx wondergirl101.

my big secret. *1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu