On The Thin Ice

Chapter 13

After what happened to the Dean's Office ay bumalik na'ko sa opisina ko. Naiwan doon si Kale na kumakain, hinayaan ko nalang dahil may klase pa'ko.

"Class dismissed." sabi ko matapos ang klase.

Kale did not attend my class, she's really serious that she'll sleep here, kaya ba hindi siya pumasok?

Niligpit ko na ang mga gamit ko at naglakad palabas.

Nang makabalik sa opisina ko ay nilapag ko ang hawak kong gamit sa table at pabagsak na umupo sa swevel chair ko.

This day is so tiring.

Naalimpungatan ako ng marinig ang ingay mula sa pinto. Hindi ko namalayan na nakatulog pala ko sa sobrang pagod.

"You must be really tired" rinig kong sabi ni Kale. Yeah, she's the one who have a guts to entered in my office.

"What are you doing here?" I asked at umayos nang upo. I looked at her and she's directly looking at me while crossing her arms. She's wearing a white oversized t-shirt and a black sweat pants, ginagawang bahay talaga ang AVU.

"I came here to see you and I bought you food." sabi nito at ngumiti.

"Don't smile idiot, ang pangit mo" sabi ko na ikinatawa niya. Nakakamangha talaga ang isang ito.

"Really? I'm ugly? But why on earth there's a lot of boys and even girls drooling over me?" mayabang na wika nito, nakaramdam ako ng inis dahil sa sinabi niya pero hindi ko 'yon pinahalata

"Dunno? Maybe they have a dim eyes" sabi ko at inirapan siya.

Inilapag niya naman ang mga pagkain dala niya sa isang table bago siya lumapit sa'kin na ikinakaba ko.

Damn, she's the only one who can make me feel this way.

Inilagay niya sa magkabilang gilid ng swevel chair ang kamay niya, parang wala akong kawala.

"Oh myghad, stay away!" sabi ko and I tried to push her pero parang wala lang sa kanya at tumawa pa ito.

She looked at me with amazement? Why?

"You're really beautiful but beyond that" sabi nito na ikinapula ng mukha ko. I tried to hide my face by averted my gaze away from her. I heard her chuckled so I strike her on her arms.

Nakakainis!

Let me just say, it was the cutest and attractive chuckle I ever heard. Her smile, her laugh, her giggle, her chuckle really hits different. And I felt like I wanted to be selfish, na dapat ako lang ang nakakakita sa kaniya ngumiti o tumawa. I felt like I wanted her chuckle to be mine, mine alone.

"It's already 7 pm, c'mon let's eat and go home" sabi nito, na ikinakunot ng noo ko.

Anong let's go home ha?

"Go home alone and I will too." sabi ko dito, nagkibit balikat lang naman siya.

"I wanna visit your Mom" sagot nito at muli ko na naman siyang hinampas sa braso

"It's not visiting hours." inis na sabi ko

"Pake ko" tipid na sagot nito.

Nagsalubong naman ang kilay ko dahil sa narinig, yeah right, wala talagang pakialam ang isang ito.

I was stunned as I felt the electricity when she held my face, napapikit ako when she gently caresses my cheeks,

Damn, not again. She has a soft palm at ang init ng palad niya. 

Nakaramdam ako ng pagdampi ng malambot na bagay sa noo ko, napamulat ako dahil dun. I was shocked when her face was just an inch away from me, nabaling ang tingin ko sa labi niya na ikinalunok ko.