YASAK AŞK: DİLEMMA

13 CEZA

Güzel yorumun için teşekkür ederim atse854324689♥️

Keyifli okumalar... 🌸✨

🌷

Ceza kelimesini duyar duymaz aklıma ilk yaptığı şeyler geldi. O anları hatırlamak bile tüylerimin diken diken olmasına yetiyordu. Korkudan nefes alışım hızlandı, ellerim hafifçe titremeye başladı.

Kolumu ondan kurtarmaya çalıştım ama nafileydi. "Bırak kolumu." dedim, sesim kısık ama kararlı çıkmaya çalışarak. Sözlerim duyulmamış gibiydi; beni arkasından sürüklemeye devam ediyordu. Bir anda karnımdaki sızıyı hissettim ve acıyla inledim.

Aniden durup yüzüme baktı. Yaralı olduğum anca aklına gelmişti. Gözleri kısa bir süre üzerimde gezindi, sonra hiçbir şey olmamış gibi yeniden beni arkasından sürüklemeye devam etti. Bu çaresizlik içinde, korkunun buz gibi ağırlığını bir kez daha hissettim.

Bu sefer kolumu daha yavaşça çekiyordu. Allah razı olsun. Uzun bir süre yürüdükten sonra nihayet bahçeye çıktık. Etrafımızdaki korumalardan bazıları bize doğru bakıyordu, ama onlardan yardım istemek imkansızdı; sonuçta hepsi Savaş'ın adamlarıydı. Bağırsam, yardım istesem bile sesimi duyan olmazdı.

Zaten bulunduğumuz yer, dağın başında, ıssız bir yerdi. Etrafta başka bir ev olup olmadığını bile bilmiyordum. Sadece bir kez bahçe duvarına kadar kaçmayı başarmıştım, ama ötesine gitmek her seferinde imkansız geliyordu.

Sonuç her seferinde aynıydı; beni yakalayıp yeniden odaya kapatıyorlardı. Biraz daha yürüdük, ama bahçe o kadar büyüktü ki bitmek bilmiyordu.

Sonunda büyük bir havuzun yanına geldik. Filmlerden fırlamış gibi tertemiz ve berrak bir maviliğe sahipti. Savaş hâlâ durmadan ilerliyordu, belli ki beni başka bir yere götürmeye kararlıydı.

Bitkin bir halde havuzun yanından geçerken aklıma bir fikir geldi ve hafifçe gülümsedim. Boşta kalan kolumla onu aniden havuza doğru ittirdim. Fakat planım beklediğim gibi gitmedi; Savaş, kolumu sımsıkı tuttuğu için birlikte havuzu boyladık.

Kahretsin ki yüzme bilmiyordum. Çaresizce suyun içinde çırpınmaya başladım. Savaş çoktan havuzdan çıkmış, sinirle bana bakıyordu. "Yardım et! Yar... yardım!" Su yutmaya başladığım için cümlelerim kesik kesikti, boğuluyor gibiydim.

Savaş, şüpheyle kaşlarını çatarak, "numara yaparak kurtulacağını sanıyorsan yanılıyorsun! Çık dışarı." diye bağırdı. Ama ciğerlerim yanıyordu, burnum sızlıyor ve her şey kararıyordu. Son bir güçle başımı sudan çıkartıp "Yüz... yüzme bilmiyorum!" diyebildim.

Sonra, suyun içindeyken hissettiğim son şey, birinin güçlü kollarının belimden sıkıca kavraması oldu...

🌷

Bilinçsizliğin ardından yavaş yavaş kendime geliyordum. Dudaklarımda bir sıcaklık vardı; biri sürekli bir şeyler yapıyordu, nefesini hissediyordum.

Bir anda derin bir öksürükle gözlerimi açtım ve ağzımdan su fışkırdı. Karşımda, dizlerinin üstünde ıslak halde bana bakan Savaş vardı. Ne olduğunu idrak ettiğimde, tüm gücümü toplayarak ona sert bir tokat attım. "Sen... nasıl beni öpersin!" diye bağırırken, cümlelerimin arasına öksürükler karışıyordu.

Öksürdükçe ciğerlerimdeki sızı daha da şiddetleniyordu. Boğazımı hafifçe tutup yutkundum, ama her hareketimde acı bir yanma hissi yayılıyordu. Savaş, tokatımın etkisiyle başını sağa çevirdi, ardından ağır adımlarla başını tekrar bana doğru döndürdü.