YASAK AŞK: DİLEMMA

34 PLAN

Hepinize merhaba ballarım bölümler geç geliyor kusura bakmayın. Elimden geldiğince hızlı atmaya çalışıyorum ama arka planda yazdığım başka kitaplarda var.

Keyifli okumalar diliyorum...

Oy sınırı: 15
Yorum sınırı: 10

🌷

Evlilik benim için bitti derken karşıma ipek çıkmıştı. Tüm zerafetiyle beni kendisine bağlamıştı adeta.

Burası Mardin'di ve insanın dedikodusu hemen çıkardı, bende bununla birlikte bir plan yapmıştım. Eğer ipekle baş başa kalırsak bunu bütün Mardin konusacakti abilerinin ve babasının kulağına gidecekti dolayısıyla benimle evlenmek zorunda kalırdı.

Törenin kulağına da gidecekti bu durum. Ya evlenecekti ya ölecekti. Ben ölmesine izin vermeyecektim yine sonuç olarak benimle evlenmek zorunda kalacaktı. Ne olursa olsun benim karım olacaktı.

Bunları düşünürken burnuma ipek'in kokusu geldi, bu kız benim yanımda değilken bile kokusunu nasıl duyuyordum?

Benim başımı her seferinde bu kadar döndüren kadın İpek oluyordu İpek'in hayatıma girdiği günden beri kimseyle birlikte olmamıştım sanki kendimi İpek'e saklıyor gibiydim.

Planım tıkır tıkır işliyordu adamım sayesinde nerede olduğunu öğrenmiş ve yanına gidecektim. Çarşıda alışveriş yapıyormuş, hızla üzerimi değiştirip buraya uygun bir şekilde giyindim. Siyah pantolon, beyaz gömlek ve siyah yelek.

Arabaya binip nereye gideceğimizi söyledim ve telefonumda olan bütün kızların numaralarını, resimlerini sildim. Resim çok yoktu ama numaralar vardı. Aklımda İpek olmasa bunu asla yapmazdım en azından gerek duymazdım buna.

Telefonumun çalmasıyla Koray'ın ismini gördüm ve cevap verdim. Gözlerim ağaçlık yerlerde dolanmaya başladı. "Ne yapıyosun abi." dediğinde gözlerimi kapattım. İpek'in yanına gidiyorum desem tersleyecekti ve gülecekti ama bu umrumda değildi. İpek'e olan takıntı mıydı? Sevgin miydi? Güzelliğine kanmak mı?

"İpek'in yanına gidiyorum." dememle gülmesi bir oldu. "Oğlum sen çok kaptırdın bu kıza kendini." deyip derin bir nefes verdi. "Tekrar mı aynı şeyleri yaşamak istiyorsun?" dediğinde kaşlarımı çattım aynı şeyleri yaşayacağımı kim bilebilirdi ki.

"Aynı şeyleri yaşamayacağım Koray eminim." deyip cebimden sigaramı çıkarttım ve derin bir nefes çektim içime. "İpek'i gördüğümüz kadar tanıyoruz ama öyle biri olmadığını biliyorum."

"Serpil içinde aynı şeyi söylemişsin ama?" dedi sorar gibi bunu hatırlatmasıyla arabanın camını açtım, "bu kıza karşı neler hissediyorsun sen önce bunu bi ölç." dediğinde sigaramdan bir nefes daha çektim. Neydi beni bu denli dengesiz yapam şey?

"Sanki senelerce tanıyorum onu öyle bir hava veriyor bana içimde bilmediğim bir yerde ona olan özlem çıktı daha doğrusu bu özlem mi yokluk mu bilemiyorum. Onu ne kadar sevdiğim çıktı onu aniden öptüğümde kızaran yanakları çıkmıyor aklımdan güzelliği büyüsü o aklımı kaybettiren gözleri... gözleri... varmış demekki bunlar içimde duruyormuş bir yerlerde." deyip sigaramdan bir nefes çektim, "şimdi sen söyle bana bu takıntılılık mı? Yokluk mu? Aşk mı? Sevgi mi?

"Abicim sen abayı yakmışsın ama ne ara? Ve bu kadar kısa sürede nasıl?"

"Bilmiyorum Koray bilmiyorum mert denen it herif onun yanına her yaklaştığında deliriyorum. Onun olmadığı her gün her gece işkence gibi. İt herifin ağzından ipeğin ismini duymaya tahammül edemezken onları Yanyana izlemek... onsuz dayanacak tek bir saniyem bile yok. O herifle aynı havayı solurken nasıl dayandığımı bilemezsin dayanamıyorum zaten? deyip derin bir nefes aldım.