Yeni bir bölümle karşınızdayım.
Bu aralar işlerim çok var ve bu yüzden düzenli bir şekilde bölüm atamıyorum sizlerden de bu konuda anlayışınızı bekliyorum.
Hatalarım olduysa kusura bakmayın lütfen çalıştığım için bölümü pek kontrol etmeden atıyorum kitap bitsin düzenleyeceğim hatalarımı
Herkesin kurban bayramı mübarek olsun 🐐❤️ SEVİLİYORSUNUZ
Sabırsız tatlı okurum bu bölüm benden sana gelsin Simecey0000 bekleyip anlayışla karşıladığın vede güzel yorumların için teşekür ederim❤️
İyi okumalar🥰
"Hoş gelmişsen Hanım Ağam" sesin geldiği yöne doğru baktığımda.
Karşımda hafif kısa boylu tombul, Mardin'in sıcağından kavrulmuş esmer teni, üzerinde ise bej renk pantolonu vede beyaz renk gömleğiyle bizim evin Kahyası Ahmet abi duruyordu.
Resmen önümde iki elini birbirine bağlamış suçlu bir çocuk gibi başını önüne eğmişti. Benden yaşça büyük birinin saygıdanda olsa böyle el mahkum durması beni rahatsız ediyordu.
Elimdeki valizi yere bırakıp hızla Ahmet abinin yanına gidip sıkıca sarılmıştım. İlkin afallayıp ne yapacağını bilemesede sonra hafifçe sırtıma vurarak sarılmıştı.
"Ben sana kaç kere diyeceğim bana bu şekil davranma benide kendi kızın gibi gör diye" sitem ederek konuşmuştum.
Yüzüme bakıp içten bir gülümseme yollamıştı "ah deli kız hiç değişmemişsin, Zaten benim bir evladımda sensin" dediği doğruydu bana hep bir baba şefkatiyle yaklaşmıştı. Kızı olan Yasemin'den de hiç ayırmamıştı.
Yasemin koca konaktaki tek arkadaşım sırdaşımdı. Herkes gibi onuda çok özlemiştim.
Ahmet abi şoföre söyleyip valizimi aldırıp arabanın bagajına yerleştirmişlerdi, bende çok beklemeden arabanın içindeki yerimi almıştım.
🌬️
Yol git git bitmek bilmiyordu. Halbuki 10 dakikalık uzaklıktaydı bizim konak. Herkesi, ailemi, herşeyi o kadar çok özlemiştim ki, saniyeler bile koca bir saat gibi geliyordu insana.
Ah anacığım kim bilir beni karşısında görünce ne kadarda çok sevinecekti. Ya babam onu bırakıp şehre okumaya gittiğim ve hiç gelmedigim için bana çok kırgındı biliyorum ama bunun hepsini sırf hayatımı kurtarmak için yapmıştım.
Şimdi düşünüyorum da bu olanlardan sonra keşke babamın sözünü dinleseymişim. Onca yılım onca emeğim şu 6 ay içinde kos koca bir çöp olmuştu.
Birde bana herşeyi unutturacağım diyordu Savaş. Bana yaptığının hangi birini unutturacaktı? Ancak bir hafıza kaybı yaşarsam unutabilirdim onca olanı. Yaşım 21 ama ruhum bi 60 vardır kesin.
Savaş yanımdan gittikten sonra birdaha hiç gelmemişti. Bende zaten uyumamıştım.
Orada yarım saat kadar daha durduktan sonra dediği gibi adamı gelmiş vede beni hava alanına götürmüştü. Bu süre zarfında yine Savaş'ı hiç görmemiştim.
Sadece arabanın içindeyken yanımdaki adamın telefonu çalmıştı.
"Yeni çıktık abi, tamam uçağa kalkana kadar orada olurum abi" gibi konuşmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YASAK AŞK: DİLEMMA
Teen FictionHızlıca beni kucağına aldığı gibi yatağa yatırdı. "Sen benimsin sadece benim bunu anla artık. Evli olupta karına dokunamamak nasıl bir duygu sen biliyormusun. Bitiriyor bu beni." Ben asla onun olmayacaktım korkarak gözlerine baktım. Ne yapacağımı hi...
