31 KARMAŞIK

483 27 38
                                    

🥳🥳🥳🥳BEN GELDİM YİNE BOMBA GİBİ BİR BÖLÜMLE KARŞINIZDAYIM

BEN YAZARKEN ÇOK KEYİF ALDIM UMARIM SİZDE BEĞENİRSİNİZ❤️

Güzel yorumun vede beğenilerin için çok teşekkür ederim cnm @Simecey0000 attığım etiket nedense çıkmıyor. Bölüm benden sana gelsin.

Savaş olacakmı sorusuna gelirsek Savaş baş rol onsuz kitap olmaz tabikide. Önümüzdeki bölümlerde umarım gelir bizi yanlız bırakmaz. Yoksa İpek'i kapacaklar. Bu kadar ipucu yeter bence😅❤️













Soluğumu kesecek kadar güzel olan kızı camın arkasından izliyordum. Aklım bu yaptığımın yanlış olduğunu söylesede kalbim tıpkı şuan 4 nala atı koşturduğu gibi 4 nala koşuyordu.

İstiyordum işte tüm güzelliğiyle, herşeyiyle, o kadını istiyordum. İlkin buraya gelmeyi hiç istememiş, babamın ısrarlarına daha fazla dayanamayıp gelmiştim.

Böyle bir olayla karşılaşacağımı bilseydim bir an bile durmaz daha önce buraya gelirdim.

Düşüncelerimi bölen kapının açılma sesi olmuştu karşımda Mardin'in önde gelen Ağalarından Mahir Ağa duruyordu. Onu en son gördüğümde 18 yaşındaydım.

Kaşının teki havada beni dikkatlice süzüyordu. Ne için burada olduğumu adı gibi biliyordu.  Beni görünce asık olan suratı mümkünmüş gibi dahada asılmıştı.






🌾







Uzun süre at binmiş, sonunda yorulup kendimi çiftliğin içindeki koltuğa atmıştım. Sözde buraya babamla vakit geçirmek için gelmiştim ama geldiğimizden beri odasına kapanmış Alp denilen adamla konuşuyordu.

Bir an yanlarına gitmeyi düşünsemde bu hareketimin uygun olmayacağını biliyordum. İstanbul'da böyle bir derdim yoktu, rahatça istediğimi yapabiliyor hareket edebiliyordum.

Boğazım kurumuş ve susamıştım. Oturduğum bej rengi koltuktan kalkıp mutfak olarak tahmin ettiğim sağ tarafta bulunan koridora doğru ilerledim. İlk açtığım kapı lavaboya çıkmış, ikinci açışımda mutfağı bulabilmiştim.

Dolaptan büyük bir bardak alıp buz dolabından soğuk suyu doldurup kana kana içmiştim.

Ben su  içerken de içeriden sesler geliyordu sanırım babamgil aşağıya inmişlerdi. Hızla elimdeki bardağı yıkayıp geri yerine koymuştum.

İçeriye yanlarına biran önce gidip babamın bunca zamandır konuştuğu kişiyi görmek istiyordum.

Adımlarımı hızlandırıp salona gelmiştim ama umduğum gibi olmadı.

Babam tek başına koltukta öfkeli bir şekilde oturmuş sinirle etrafa bakınıyor bir taraftanda sigarasını içiyordu.

Neden bukadar çok sinirli olduğunu çok merak ediyor bir taraftanda gazabından nasibimi almaktan çok korkuyordum.

Yavaşça karşısındaki tekli koltuğa sesizce oturdum.

Öfkeli bakışları beni bulmuştu "onca zaman bekledim seni gelmedin ne varda tamda şimdi geldin?"

Babamın bu dedikleri hem beni şaşırtmış hemde kırmıştı. Ben geldiğime sevindiğini düşünürken o tam tersini söylüyordu.

"Baba ben" konuşmama dahi izin vermeden salonda bulunan bahçeye çıkan kapıya doğru ilerleyip dışarıya çıkmıştı.

Birden bire ne olduda bana karşı bu kadar kırıcı çıkışmıştı? Acaba İstanbul'da olanlarımı duydu? Ama duysa bununla ilgili birşeyler kesin derdi.

YASAK AŞK: DİLEMMA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin