26. Aşk

2.8K 118 1
                                    

Merhaba. Eziz okurlarım. Evet yeni bölüm. Sınavıma son 42 gün. Benim için dua edin. İnşallah her şey iyi olur.
Helena, Helena uyan. Ders bitdi. Kızım uyansana.

-Haa tamam. Kafamı kaldırarak bana bakan Ancelina ve Jane bakdım. Ders bitmişdi. Neey ders bitmişmiydi. Apar topar ayağa kalkarak sınıfa göz gezdirdim. Hiç kimse yokdu. Gitmişdi evet Edward gitmişdi.

-Dün gece uyumadın mı sen? Ancelina bunu imalı imalı bana bakarak söylemişdi. Ne kastetdiğini biliyordum.

Onun sorusuna aldırmayarak "Edward nerde?" Diyerek sordum .

Jane sınıfdan çıkıyorken "Gitdi Helena" diye cevaplamışdı. Nasıl gitmişdi. Gidemezdi. Onu bulmam lazım.
Sınıfdan çıkarak okulun bahçesini gözümle aradım. Yokdu.
Ancelina ile yolumuz aynıydı.
Ancelina yüzünü çevirerek "Noldu Helena sana? Yüzün bem beyaz.

Hiç bişey Anjelina diye cevaplamışdım.

Edward mı? Ne yapdı sana? Ondan uzak dur Helena. O iyi biri değil Helena kendini koru. " Ne kadar konuşmuşdu ama.

Ancelina tamam ... diye bıkkın halde cevapladım. Edwardı bulmak peşindeydim.

Helena ne yapdı. Doğru söyle. Ders boyunca sana bakdı. Bu bakışlar iyi değil. Ac kurtun avına baktığı gibi. Söyle Helena. Ancelina endişe etdiğinden böyle söylemişdi.

-Hiç bişey yapmadı.

-Eminmisin? Kaşlarını yukarı kaldırarak bana bakmışdı.

-Evet eminim.
......

Eve gitmek istemiyordum. Ama gitmeliydim. Anneme hesap vermem gerekiyordu. Ama şimdi değil. Buna bakarsak yırtmışdım. Nedeni annem bir kaç hafta yurt dışında olmasıydı. Az kalmışdı eve varmak üzreydim. Bu zaman yanımdan bir araba hızla giderken , tam karşımda sakladı. Üzerim çamur olmuşdu. Ben kendi üzerimi temizlediğim vakit kapı açıldı..
Bu İsaac dı.

Merhaba Helena. Nasılsın? Bende teyzemi görmeye geliyordum.
Lanet olası. Sanki bilmiyor annemin evde olmadığını.

Yüzüne bakmayıb arabanın yanından keçdim.Hızlı addımlarla eve ilerliyordum.
Anahtarımla evin kapısını açarak. İçeri girdim. Merdivenleri kalkarken , zil çaldı. Kesin İsaac ,Kapıya giderek
"Git burdan!"
Diye haykırmışdım. Sinirlenmişmiydim ben. Evet. Evet. Neden?
İç sesim.
"Edward için dimi" diye söyledi. Hayır. Hayır.

Koşarak merdivenleri kalkdım. Odama gidecekken yine zil çaldı.
Yine kapıya giderek.
"Sana gitmeni söyledim, git burdan"
Yine zil çaldı.

"Aaaa yetdi artık" kapıyı açarak.
"Git İsaac git" diyerek bağırmışdım.

Ama bu Edward dı.
"Edward?" Şaşırmış halimle ona bakıyordum.

"Kapıda ağac oldum. İsaac mı geldi?
Edward bunu söyleyerek içeri girdi. Etrafı kontrol ediyordu.

"Hayır" kapıda dikilerek cevapladım.

"Neden peki onun ismini söyledin?" Koltuğa yayılarak dedi.

"Nedeni mi, geleceğini söyledi o yüzden" kapıya bağlıyarak merdivenlere taraf irelledim.

"Nerde söyledi?" Sesinin tonumu kalkmışdı. Yoksa bana mı öyle geldi.

"Yolda giderken."

"Bir şey yapmadı dimi?" Evet sinirlenmişdi.

"Hayır."
Odama girdim. Okul formamı değişmek zorundaydım. Hiç sevmiyorum bu okul uniformasını.
Aniden kapı açılmışdı. Edward aniden odaya girmişdi. Çabucak giyindiğim için şükr ediyordum.

Hey sen ne yapıyorsun? İnsan kapıyı çalır. Bunun için sinirlenmişdim.

O çene ni kapat. Zaten başım ağrıyor. Yatağıma doğru ireledi. Yorğunluğu halinden belliydi.

Helena buraya gel. Yatağımda uzanmış vaziyyetde beni yanına çağırıyordu.
Tabikide gitmeyecekdim. O kadarda aptal değilim. Arkamı çevirerek , odadan çıkıyordum ki,

Helena! Sinirlenmişdi. Sana buraya gelmeni söyledim.

İşim var Edward. Bulucak başka yalanım yokdu. Aptal Helena ne işin ola bilir ki.

Edward yatakdan kalkarak,
Anlamıyorsun, dimi? Sana yanıma gelmeni söyledim. Ölsen bile benim yanıma geliceksin. Onu bu kafana sok.
Tam yüz yüzeydik. İşeret parmağını kafama vurarak söylemişdi.

Kolumdan sıkıca tutarak beni yatağa doğru fırlatmışdı. Korkuyordum. Kendiside yanıma gelerek beni kendine doğru çekdi. Yine aynı şeyler oluyordu.
Ağzını kulağıma yakınlaşdırarak
Helena sana ne söylersem onu yap. Korkma sana zarar vermem. Ama Beni çileden çıkarıyorsun. Yorğunum ve benim sana ihtiyacım var. Sen bunu anlamıyorsun.
Bana o kadar sıkıca sarılmışdı ki sanki beni kayb etmekden korkuyordu.
İstemsizce ona bakdim.
Oysa gözlerini kapamışdı.

Edward boynundaki ne? KimSe ...

Gözlerini açarak, bana bakdı. Sanki bilmiyorsun.

Ona bakarak Bir kızmı yapdı. Diye sordum.

Bir yok bir çok diyerek elave etmişdi.
Boynundaki tirnak izleriydi. Ama dün gece yokdu.

Ne zaman oldu bu? Diye soru sorduğumda gözlerimin içine bakarak.
Dün gece Helena diye cevaplamışdı.
Şayet dün gece benimleydi. Ama ben bu gün uykudan uyandığımda yanımda yokdu.

Edward dün gece benimleydin. Soran gözlerle ona bakdım.
Dudakları boynuma değiyordu. Helena gece 3 e kadar seninleydim.

Hayvan burak beni. Aniden yatakdan kalkarak yüzüne bakıyordum. Edward sen nasıl insansın. Ben kimim ha? Beni kendine çekdikden sonra başka kızın ahh afedersin kızların yanına gidiyorsun.

Edward şaşırmışdı. Ayağa kalkarak benim yanıma geldi.
Helena ne oldu haa. Sen kimmisin? Sen benim kuklamsın. Sen benim yalnızca benimsin. Neden sinirlendin, aşık mı oldun. Kızım bunu aklına sok. Ben istediğimi yaparım. Benim hayatım bu. Anla. Buna alış. Sana dokunmadığıma şükr et. Ve asla bana bağırma.
Aniden dudaklarımdan öpmüşdü. İğreniyordum.

Sadist aşığımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin