Sadist aşığım

~21~Bradley

Merhaba. Nasilsiniz? Benim eziz okuyucularim. Yb gecikdiyi için özür dilerim.  Iyi okumalar. Inşallah begenirsiniz. Medyada Bella var.
Hikayemi okuyan voteleyen ve yorum yapanlara çok teşekkür ederim.

Agzim bantli oldugundan dolayi hiç bir şey diyemiyordum. Yalnizca yerimde debeliniyordum. Yapdigim tek şey buydu.

Beni öldürmek istiyorlardisa neden kafama vurduklari sirada degil şimdi öldürüyorlar.

-Telefonu ver. Sol elini uzatarak söyledi.

-Tamam. Diyerek telefonu ona verdi.

Bense yalnizca kurtulmak için debelenip duruyordum.  Digeri telefonu alarak yanimdan uzaklaşdi. Kimise ariyordu. Digeriyse arabayla ilgileniyordu.

Alo

-Kimsin?

-Demek unutdun beni. Haa .

-Bradley sen.

-Evet ben.

-Ne istiyorsun?? Galiba canin yine kavga istiyor.

-Beni iyi taniyorsun.

-Nerdesin?

- Bak gör kim var yanimda.

Benim yanima gelerek agzimi açarak "Konuş."

Diye bagirdi.

"Birak beni. Pislik herif" diye avazim çikdigi kadariyla bagirdim. Taki yanagimda yanma hiss edene kadar. Bana vurmuşdu. Vurmanin etkisiyle yere yigildim.

O yanimdan uzaklaşarak telefonunu kulagina götürdü.

- Duydunmu Edward?

- Sen! Helenani sen kaçirdin. Hemen birak onu. Onun bir kilina yine dokun. Seni dogduguna pişman ederim.

-Pişman etde göreyim. Ben sana iylik yapiyorum. Senin söylediklerine bak. Son defa Helenanin sesini duymak istersin diye seni aradim.  Benim çok işim var. Nede olsa intikamimi almam lazim. Sen benim kardeşime yaptiklarinin intikami bu. Ama ben senin gibi alçak degilim.  Helenaya hiç bir şey yapmam sadece onu öldürerek senin ezap çekmeni istiyorum. Aslinda Helenanin yerinde Bella olacakdi, ama.

-Bradley kardeşin..

Yüzü kizarmişdi. Kipkirmizi. Asebi oldugu halinden belliydi. Telefonu yeri atdigi anda paramparça olmuşdiu. Benim yanima yaklaşarak. Digerine bagirdi.

"Halletdin mi?"

"Evet."

"Buraya getir."

Tamda bu an üzerime neyse tökdü. Kokusu garipdi. Bu Benzin di.

-"Gel kizi götür."

Ona bakarak.

-Neden bunu yapiyorsun?  diye sordum. Agzim kaniyordu. Her konuşdugumda daha da aci hiss ediyordum. Kan ise oz yolunu bulmuş boynumdan aşagiya kadar akiyordu. Yüzünü bana çevirerek.

-Bunun sebebi Edward. Kardeşime yaptiklarindan sonra bu ona az gelir. Kardeşimi kukla gibi oynatmasi ona dokunmasi sonra ise onu öldürmesi. 

Öyle sinirli söylemişdi ki taki öldürmesi kelimesine kadar. O an gözünden yaş akdi. Kardeşini çok seviyordu.

- Neden ben?

- Aslinda senin yerinde Bella olmaliydi. Edwardin yanindan ayrilmayan Bella . Sen. Sende benim kardeşim gibi olacagini saniyordum. Seni de öldürecek di, Ama seni daha çok koruyordu. Bu vakte kadar sana sahip olmasi ve öldürmesi gerekiyordu. Ama o hiç birşey yapmadi. Seni dahada korudu. Ama iyi koruyamamiş. Sene deger verdiyi belli. Sen onun için degerlisin. Ve o seni kaybederse nasil ki ben kardeşimi kaybetdigim gibi o da aci çeker.

Digeri gelerek beni kaldirdi. Ve arabaya koydu.

Edwardin agzindan.

Helenani uçuruma götürmüşlerdi. Aklinca Bradley bana oyun yapmak istiyordu.  Oraya ulaşmisdim bile. Helena yere yigilmiş bir vaziyyetdeydi. Bradley adami gelerek onu yerden kaldir di. Ve arabaya bindirdi.  Arabamdan inerek emin addimlarla oraya yürüdüm. Bradley beni görerek şaşirmişdi. Kendini itirmeyerek ellerini bir-birine vurarak beni alkişlamaya başladi.

-Demek buldun.

-Helenani burakiyormusun yoksa ben mi

- Yok benim hayla Helenayla işim var.

Tam ona vuracakken Bradley ayagindaki bicaki çikarak koluma atdi.  Kesici alet gelerek tam  kol hissesine degdi. Kolum kanamaya başladi.

-Noldu Bradley. Biçak atişinda kötüleşmeye başlamiş.

- Seni kolay öldürmek istemiyorum. Aci çekmeni istiyorum. Nasil ben aci çekdiysem sende öyle aci çekeceksin.

-Helenani öldürerek benim ezap çekeceyimimi düşünüyorsun. Bak burda yaniliyorsun.

-Yanilmiyorum Edward. 

Helenanin agzindan.

Yalnizca konuşuyorlardi. Bir firsatini bularak buradan kaçacakdim. Edwardan uzak durmam lazim.

Edward daha yakinlaşdi. Bradley beni tutana bakarak "Şimdi diye bagirdi."

Digeri elindeki benzini arabanin ön kismina tökerek yandirdi. Araba alev alev yaniyordu. Ama bende arabadaydim. Sicak. Toz. Her şey bir birine karişmiş vaziyyetdeydi.. Bagirmaya başladim.

"Çikarin beni burdan."

Edwardin agzindan.

Araba. Helena. Yaniyordu. Gözlerimin önünde. Arabaya dogru koşmak isterken Bradley buna engel oldu.

-Şimdi olmaz diyerek işare parmagini salladi.

Yumrugumu tamda karnina vurarak arabaya dogru koşdum. Kapisi klitliydi. Tekme atarak arabanin penceresini kirdim. Içeri uzanarak Helenanin baygin bedenenin arabanin penceresinden çikarmaya çalişiyordum..