Sadist aşığım

~3~Amerika

MERHABA hikayemi okuyan her kese cok teşekkür ederim. Zahmet etdiniz ve benim hikayeme baktınız.
Mediyada ANGELİNA var. İyi okumalar. Votelemeyi unutmazsanız sevinirim..

Angelina Jane bakarak... "Ben mi söyleyim yoksa sen mi söylemek istersin??"

J-"Ben söylemem. Hem bu plan senindi. Ben karışmıyorum." Jane işaret parmağını Angelinaya doğru tutarak söylemişdi.

A-"İş başa düşdü. Tamam hazır ol diyorum." Bir ohh çekerek diyordu ki

J-"Ama kızma. " diye sözünü kesmişdi.

Bu zaman telefonum çalmaya başladı. Tam vaktinde. Bende diyordum ne zaman. Ve saatime baktığımda araması 1 dakika gecikmişdi . Telefonu açmak istemiyordum. Biliyordum ki bana kızıcak ve yine ceza ......

Benim annem tipik anne deyildir. Sanki ben onun kızı değilim de düşmanıyım. Kızının karanlıkdan korkduğunu bildiyi halde kızını yani beni karanlığa haps etdi. Tam 1 saat boyunca karanlıkda kaldım. Ve bundan sonra anneme karşı değişdim.

Of boş verelim. Bu gün benim günüm. Çünkü annemin bana özel olarak tutduğu korumamdan hemde şoförümden kaçdım. Benim annemin bana koruma tutmasının ve nereye gidersem gideyim şoförümle gitmemin asıl sebebi benim kaçmamdan korkması . Bi keresinde kaçmaya çalışdım, ama kız başıma nereye gidecekdim ki?

Hayır telefonu kapatıb çantama atdım. Ve kızlara baktığımda kızlar nerde yaa. Kaçmışlar.... Ben size gününüzü göstermezmiyim. Acaba şu kızlara ne dediler???. Neyse ya.

Ama ben şimdi eve gidemem. Gidersem annem yine konuşacak. Ne zamandır gitmiyordum. Ahh evet oraya gitmeliyim. Abimin mezarlığı.

....

-"Çok yalnızım çok. Abim canım abim neden gitdinki???"

1 Yaş akdı gözümden. Hayatım canlandı karşımda abimle konuşmam.

Annemin çalışma odasının önündeydim.

-"Abi yapmasam olmazmı."

-"Hadi Helena yapmalısın. Git konuş." Abim saçımı okşarak söylemişdi.

-"Konuşamam." Kafamı kaldırarak ona bakmışdım.

-"Konuşursun, konuşursun. Güzel kardeşim"

-"Tamam."

-"Hadi annem odasinda git ona çekdiyin resmi göster."

-"Yaa kızarsa??"

-"Kızmaz."

-"Tamam."

Annemin odasına girdim.

-Anne bak...

-"Helena kaç kere söyledim sana beni boş konular için rahatsız etme"

-"Ama anne"

-"Helenaaaa çabuk çık odadan."

-"Tamam anne"

O zamana noldu. Neden gitdin abim neden...

-"Abicim neden yapdın bunu bana neden."

Hayir güclü olmam lazim... Ben Helanayım hiç kimseyi umursamaz Helena.

Uyuya kalmışım. Tam 1 saat boyunca uyuyordum. Rüyamda abimi görmüşdüm. Abimin canı yanıyordu.Gitme zamanı gelmişdi. Ama eve dönmek istemiyordum. Ama gitmek zorundaydım. Ahh cep telefonum. Çantamı karıştırarak cep telefonumu buldum. Ekrana bakdığımda kahretsin tam 40 mesaj ve 50 arama vardı. Angelina arıyordu. Cevap vermezsem daha çok endişelenirdi.

-"Alo"

-"Kızım nerdesin beee???"

-"Korkma yaşıyorum"

-"Merakdan öldüm burda."

-"Tamam Angelina kapatıyorum"

Eve dönmem lazım. Karşıma baktığımda arabam ve korumam. Öylede olacağını biliyordum. Annem biliyordu burada olduğumu. Zaten hep kaçsam buraya gelirdim. Arabaya dogru kendimden emin addımlarla ilerlemeye başladım. Ve eve gelmiştim. Eve adımımı atar atmaz annem

"HELENA" sesi sakindi

"Efendim" her an kurtulma planları yapıyordum.

"Sana en son ne söyledim?" Sakin olması beni korkutmuşdu.

"Birde kaçarsam..." cümlemi tamamlamadan

"Evet birde kaçarsan olacaklardan ben sorumlu deyilim-demiştim Helana" korkmuşdum. Annem bu vaziyyetde sakin olamazdı. Şimdi bağırıb-çağırması gerekiyordu.

Bu zaman annemin cep telefonu çalmaya başladı.Hadi Helena kurtar kendini. Hızlı addımlarla odama kalkdım. Hızla odaya dalarak kapıyı klitledim. Belimi kapıya yaslıyarak odama bakdım.Odam tam beni andırıyordu.Siyah-Yalnızlığın simgesi.

Evet dün bu olayları yaşamışdım. Arabadan inen yaşlı adam okula girdi.

A-"Helena annen seni yurtdışına mı yolluyor?"

"Ne?"

J-"Haberin yokmu?"