𝕽𝖆𝖎𝖓❃𝔎𝔞𝔨𝔞𝔰𝔥𝔦 𝔉𝔞𝔫𝔣𝔦𝔠𝔱𝔦𝔬𝔫

言 1

Gai'nin kocaman yuvarlak gözleri ve kalın kaşları vardı. Cidden birazdan ağlayacakmış gibi görünüyordu.

Kovayı sürüye sürüye Kakashi'nin peşinden sokağa girdim. Aynı anda Kakashi, adamlardan birinin kafasına tekme attı.

Gai yüzüstü yere uzanmıştı. Kakashi'nin işine karışmamak için adamları ona bırakıp Gai'nin yanına gittim.

"İyi misin?"
"H...Hayır! Şuna baksana!"

"Şu" derken Kakashi'den bahsediyordu. Baktım.

Adamların üçünü de tepeleyip göndermiş, sokağın başında duruyordu. Gai'nin kalkmasına yardım ederken seslendim:
"Kakashi! Harikaydı!"

Yavaş adımlarla yanımıza geldi. Gai pek memnun olmuş gibi durmuyordu, hatta Kakashi'ye sinirlenmiş gibiydi:
"Kendim halledebilirdim!"

Kakashi omuz silkti.
"Halletseydin öyleyse. Biraz daha üzerine gelseler oturup ağlayacağına bahse girerim."
Gai cevap vermek üzereyken sokağın ucunda Sakumo-san göründü.Kakashi'yle aynı anda kovayı tutup Sakumo-san'ın yanına koştuk. Gai arkamızdan bağırıyordu:
"Heeeey!"
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

"Kakashi."
"Hm?"
"Gai neden... Senden hoşlanmıyor?"

Kakashi pijama üstünün düğmelerini iliklerken durdu. Bana döndü.
"Bilmem. Kıskanıyor sanırım... Aslında diğerleri beni pek sevmiyor. Senin bana nasıl katlandığını hala anlayamadım."

Aklım Gai'de kalmıştı. O kavgadan sonra karşılaştığımızda biraz konuşmuştuk.

FLASHBACK
Sakumo-san ve Kakashi balıkları pişirirken ben bir kaç sebze almak için çıkmıştım. Hava soğuktu. Etrafta tek tük insanlar dolaşıyordu, jouninler, kadınlar ve bir kaç çocuk.

Aralarında, iskeleden dönüşte karşılaştığımız çocuğu saniyesinde seçmiştim. Aklım hemen oradan toz olmamı söylüyordu, ama biraz gecikmişti. O çocuk da beni fark etmişti ve yanıma doğru koşuyordu.
"Heey, sen o kızsın!"

Ups, beni tanımıştı.

"E... Evet. Merhaba."
"Merhaba. Adım Gai. Sen Kakashi'nin arkadaşı mısın?Adın ne?"
"Evet. Adım Ame."
"Kakashi'yle arkadaş olmayı nasıl başardın? Kibirli pisliğin teki!"
"Ha? Şey... Bence öyle değil. İyi biri, hem çok şey biliyor."
"..."
FLASHBACK END

"Sen iyi bir arkadaşsın Kakashi. Sana katlanmıyorum, seninle olmaktan mutluyum. Bana hep... Yaşımdan büyük konuştuğumu söylediler. Ama sen de benim gibi konuşuyorsun... Doğru kararlar veriyorsun,ve ben bunu seviyorum."

"Hm... Teşekkürler..."

Konuyu değiştirdi.
"Babamı gördün mü?"
"... Hayır. Ama bu gece görevi yok ki. Boş olduğunu söylemişti."

Odadan çıkıp salona gittik. Sakumo-san orada da yoktu.
"Yatak odasına baksak mı?"
Yavaşça kapıyı araladım. Zeminde bir karaltı vardı. Kakashi fısıldadı:
"Neden yere yatmış ki?"

Parmak uçlarımızda içeri girdik...
"Baba?"
Çıplak ayağıma sıcak bir şey değdi. Islak bir şey...
"K... Kakashi?"
"Ne oldu?"

Eğilip yerdeki sıvıya dokundum. Metalik bir koku, paslı bir koku burnumu doldurdu. Sıvıya daldırdığım parmağımı dilime dokundurdum...
"K... KAN!"
"NE!"

Koşarak Sakumo-san'ın yanına koştum.
"Sakumo-san! Sakumo-saaann!"
Kakashi başını eğmiş yumruklarını sıkıyordu.
"Baba..."