𝕽𝖆𝖎𝖓❃𝔎𝔞𝔨𝔞𝔰𝔥𝔦 𝔉𝔞𝔫𝔣𝔦𝔠𝔱𝔦𝔬𝔫

其 1

...
..
.

"Minato-san, ben de gelmek istiyorum."
"Çok tehlikeli Ame. Sen Kushina'yla kal."
"Tehlikeli bir yere yalnız gitmemelisin."
"Sorun olmayacak. Bana güven."
"Ben... Peki."

Yatağa oturup Kushina-san'ın gözyaşlarını sildim. Zor duyulur bir sesle mırıldandı:
"Ame... Naruto iyi olacak mı?"
"E...Elbette! Şeytan tilki de neymiş? Bırakın dokuzu, dokuz yüz kuyruklu olsa Naruto'yla baş edemez! O sizin oğlunuz Kushina-san, anında tilkiye diz çöktürür! Merak etmeyin, Naruto'ya hiç bir şey olmaz."

Minik bir gülümseme, yüzünde görünüp kayboldu.
"Öyle mi diyorsun?"
"Evet. Minato-san da orada olacak,değil mi? Rahat olun."

Giyinmesine yardım ederken, dışarıdan gelen sesler artıyordu:
"Hokage-sama geldi!"
"Kurtulduk!"
"Yaralıları geri alın!"

Kushina-san'ın koluna girdim ve birlikte dışarı çıktık. Kolay değildi, doğumun üzerinden bir gün bile geçmemişti. Elimizden geldiğince hızlı yürümeye çalışıyorduk, ama ninjalarla karşılaştığımızda iş değişti.
"Hey, Ame-chan! Kushina-san'ı bize bırak, sen geç şuraya!"
"Ne?!"
İleride alnı sargılı bir kadın seslendi:
"Ben onu Hokage-sama'nın yanına götürürüm. Sen tilkiyle uğraş!"
Başka biri ekledi:
"Senin bir sürü Jutsun vardır! Hadi hadi!"

Kushina-san mırıldandı:
"Dediklerini yap Ame. Ben idare ederim."
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-
"𝙽𝚎
𝚄𝚖𝚊
𝚃𝚘𝚛𝚒
𝚃𝚊𝚝𝚜𝚞
𝙷𝚒𝚝𝚜𝚞𝚓𝚒"

Gece, gökyüzünde görünen parlak şeylerle aydınlandı. Yanımdaki ninja sordu:
"Bu ne şimdi?"
Bağırdım:
"𝚁𝚊𝚒𝚍𝚘𝚗, 𝚔𝚊𝚝𝚊𝚗𝚊 𝚗𝚘 𝚓𝚞𝚝𝚜𝚞!"

Tilkinin çığlığı, dağların arasında yankılandı. Gökten üzerine yağan yüzlerce kılıç(tam sayı bir milyon), değdiği yerleri yakarak bedenine saplanıyordu.
"Waaow, jutsuya bak!"

Karşımızdaki bir şeytan tilkiydi ve ona karşı shuriken ya da shinken kullanmak en hafif tanımla salaklık olurdu.
*shuriken:ninja yıldızı shinken:hançer

"Ayin bitmedi mi daha?"
Ninjaya cevap veremeden bir sürü parlak zincir tilkinin etrafını sardı.
"Galiba daha yeni başlıyor. "

Hepimiz, aynı anda durduk. Şeytan tilki kıvranarak kurtulmaya çalışıyordu, ya da saldırıyordu, bulunduğumuz yerden anlamak imkansızdı. Bir jounin bağırdı:
"Geri çekilin!"

Herkes itaat etti. Ama ben yapamadım. Minato-san, Kushina-san ve Naruto orada, tilkinin hemen yanında... Ne yapıyorlardı?
Ölebilirler. Onların yanında olmalıyım.

Tek seferde hiç bu kadar fazla çakra kullanmamıştım. Bu yüzden bedenim titriyordu.
FLASHBACK

"Çakrası bizi en az elli yıl götürür. Ama bedeni, bu kadar çakra için çok güçsüz. Bu yüzden yavaş yavaş çakra almalıyız. Yoksa ölebilir."

FLASHBACK END

Ağaçlara dayanarak en hızlı halimle yürüyordum. Ayaklarım zonkluyordu. Bu gidişle iki yüzyılda oraya varamazdım.
Acaba... Bir kereliğine yasak jutsu kullansam... Kage bunshin'i kullanırsam çakra harcarım, üstelik çakramı bunshinlerime dağıtırsam bedenim rahatlar.

"𝙺𝚊𝚐𝚎 𝚋𝚞𝚗𝚜𝚑𝚒𝚗 𝚗𝚘 𝚓𝚞𝚝𝚜𝚞! "
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

Mumların bir kaçı hala yanıyordu. Diz çöktüm.

Buraya kadar gelen bedenim artık tükenmişti. Titriyordum.

Kushina-san... Minato-san...

Kısık bir ağlama dağlarda yankılandı. Naruto ağlıyordu. Sesi yükselmeye başladı. Diğerleri ağladığında, onları sakinleştirecek bir el olurdu... Ama Naruto'nun yoktu.

Kushina-san'ın bir eli Naruto'nun üzerinde kalmıştı. Elini kaldırıp yere bıraktım.
"Naruto, ağl-"

Nasıl "ağlama" diyebilirim ki?
"Ben... Yanındayım."

Onu kucakladım. Yumuşaktı, biraz da scaktı. Onu biraz sıksam, kırılacakmış gibi hissediyordum.

Elimi sırtında gezdirip onu hafifçe sallamaya başladım. Aklıma başka bir şey gelmiyordu. Ağlaması yavaşlarken, içimde bir şeylerin koptuğunu hissettim.

Boğazımı zorlayan bir çığlık vardı. Yüzüm çoktan ıslanmıştı zaten...

Bağırdım. Benimle birlikte bir baykuş da bağırdı. Ay tam tepedeydi, parlak yüzünde bir sırıtışla...

Naruto'nun omzuma yasladığım başı aşağı kaydı. Uyumuştu. Çığlığım onu korkutmamıştı... Arada iç çektiğini duyabiliyordum. Gözlerimi koluma sildim. Tekrar aya baktım. Sırıtmıyordu. Önceden nasılsa yine öyleydi.
...
..
.

Gülersen tüm dünya seninle güler
  Ama ağlarsan, yanlız ağlarsın.