𝕽𝖆𝖎𝖓❃𝔎𝔞𝔨𝔞𝔰𝔥𝔦 𝔉𝔞𝔫𝔣𝔦𝔠𝔱𝔦𝔬𝔫

只 2

Hokage ofisinde, üçüncü hokagenin önünde oturuyordum.

Bizim üçüncü Hokage, Haruzen Sarutobi adında bir ihtiyardı. Artık yüzünün bir parçası olduğunu düşündüğüm piposu, ofise iğrenç bir koku yayıyordu. Düşünceliydi. Ya da daima asık ve ciddi olan suratı yüzünden öyle görünüyordu.

"Pekala, ne yapmayı düşünüyorsun Ame?"

"Bilmiyorum efendim."

"Sen zeki birisin. Aklın sana ne diyor?"

"Hiç bir şey."

"Ama benimki, Uzumaki Naruto'nun benimle kalması gerektiğini söylüyor. Şu ana kadar kimse onu evlat edinmedi, büyük ihtimal böyle devam edecek. Ve jounin seviyesinde olduğunu belirlediğimiz için, artık meşgul olacaksın. Biliyorsun."

"Siz ne istiyorsunuz efendim?"

"Seni burada görevlendirmek istemiyorum. Sunagakure'ye gideceksin. Orada da buraya benzer bir durum olmuştu... Bir kuyruklu şeytan köstebek, Shukaku da mühürlenmişti. Jinchuriki'sini izleyecek ve ayda bir rapor edeceksin. Her türlü masrafını karşılayacağız, üstelik... Bir çeşit maaşın olacak. Sunagakure yakınlarına iş çıktığında destek kuvvet olarak görev takımına katılacaksın. Uzun görevlere alışıksın, nasıl olsa on yıl ikna görevindeydin. Bu iş o kadar sürmeyecek, altı yedi yıl olsa yeter. Ne diyorsun?"
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

"...Gitmelisin."

Kakashi'ye baktım. Omuz silkti. Jouninliğim resmileştikten sonra aldığım alın bandımla oynamaya başladım.
"Evet ama...."
"Ama?"
"Dönmeyeceğim."

Bir an donup kaldı.
"Ha?"

"Dönmeyeceğim. Zaten altı yedi yıldan bahsediyoruz. Görevim, Gaara bir buçuk yaşında, amcası ona bakıyor. Naruto'ya da Haruzen-san bakacak. Endişelenecek bir şeyim yok. Bu yüzden dönmeme de gerek yok."

"..."

"Kakashi, gerçekten iyi bir arkadaşsın. Seni de diğerlerini de bırakmak istemiyorum. Ama Konoha'da kalamam. Arada Suna'ya gelirsin, olmaz mı? Mektup da yazabilirim. Bağlantıyı koparmayız..."

"...Haklısın. Köyün çıkışına kadar seninle geleceğim.
...
..
.

"Neden hep böyle oluyor? Tam toparlanmışken, tam düzeltecekken her şey tekrar dağılıyor? Benim için de zor olduğunu biliyorsun. Neden yine gidiyorsun? O zaman da aynısı oldu. O zaman zorunluluktu. Ama şimdi değil. Artık büyüdük,değil mi? İstersen görevini geri çevirebilirsin. Konoha'da kaybettiğin insanları hatırlıyorsun, acı verici biliyorum ama... Ama ben de varım! Tekrar yalnız kalmak, tekrar uzaktan izlenmek, tekrar unutmaya çalışmak zorunda kalacağım..."

Tam anlamıyla şok içindeydim. Kakashi'nin bu kadar uzun konuşması çok nadir bir şeydi. Ve ne kadar konuşursa konuşsun, sesindeki ağlamaklı tonu hiç duymamıştım.

"K... Kakashi...?"
".... Afedersin."
ANBU maskesini düzeltti:
"Biraz abarttım... Problem olmayacak. Biraz... Doluyum anlarsın ya. Arada gelirim,evet. Sen de gelirsin. Alışırız."

Sesimi çıkarmadım. O da kapının önündeki shinobiler kapıyı açarken, bir jounin bana görev parşömenimi verirken ve diğerleri benimle vedalaşırken  konuşmadı.
_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

Sinir bozucu olmalıydım. Bana oldukça açık bir şekilde gitmemi istemediğini söylemişti. Ama şu anda Sunagakure yolunda yürüyordum.

Eğer Kakashi'yi, üzgün suratını ya da Konoha'yı düşünmeye devam edersem yarı yolda geri dönebilirdim. Bu yüzden Gaara'ya odaklandım.

Gaara, bir kuyruklu şeytan köstebek Shukaku'nun jinchuriki'siydi. Naruto'dan farklı olarak, yaşıtları ve kendisi dahil herkes onun jinchuriki olduğunu biliyordu. Henüz bununla ilgili bir gelişme olmamıştı. Gaara büyüyüp halka karışınca etkisini görecektik.

Kumların arasından yükselen Sunagakure'yi görünce durdum.  Yanıma birinin verilmesini istemediğim için tektim.

Bu köyü daha önce de görmüştüm ama bu kadar güzel olduğunu fark edememiştim. Çöl kumları arasında parlıyordu resmen. Ama Konoha'dan alışık olduğum ağaçlar burada çok azdı.  Burası ev mi olacaktı şimdi?

Neden olmasın? Alışabilirim.

...
..
.
Sunagakure'nin sonuna kadar açılan kapısını geçerken, beni görünce gülümseyen insanlara karşılık verdim. Alışabilirdim. Alışmalıydım.