Yangın Gözler🌿

155 10 1
                                    

Bölüm şarkısı 🎶

~Bir zehirsin, uzaklaşsam sana susuyorum, yakınlaşsam zehirleniyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~Bir zehirsin, uzaklaşsam sana susuyorum, yakınlaşsam zehirleniyorum.~

🌵

"Neden bu kadar şaşırdın?"

"Neden mi bu kadar şaşırdım! Daha geçen gün cezaevinde bir mahkumken, şuan tam karşımda durduğun için olabilir mi?"

"Hadi ama Feris. Tahliye olmuş olabilirim değil mi ama."

"Kusura bakma içerdeki günlerini sayıp tahliye olduğunu bilmediğim için."

"Tamam haklısın. Biraz saçmaladım. Neyse tanışmamıza fırsat olmamıştı ben Arel."

"Adımı zaten biliyorsun. Tanışmayı geçelim istersen. Beni nereden tanıyorsun? Çağan'ı neden peşime taktın? Bunların cevabını vermek ister misin?"

"Çok hızlı bir giriş olmadı mı bunları bir kahve içerken de konuşabiliriz."

"Bu ne pişkinlik böyle. Hayatımda ilk defa gördüğüm bir insandan bir not alıyorum. Beni tanıdığını, takip ettirdiğini öğreniyorum, bir kaç gün sonra karşımda dikilip kahve içmekten bahsediyor. Senin kafan mı iyi. Bişey mi kullanıyorsun?"

Söylediklerimden sonra katran karası gözleri daha da kararmıştı. Çenesi kasılınca dişlerini sıktığını anladım. Neye sinirlenmişti bu? Verdiğim tepkiler bence gayet normaldi.

"Bana bak şu tavrını bir yok et ilk önce. Konuya bodoslama dalmak mı istiyorsun pekala."

Derin bir nefes aldı. Yüzüne daha da ciddiyet gelmişti.

"Annen kimya mühendisi , baban doktor. Yani doktordu. Sen psikoloji okuyorsun. Aynı zamanda annenin büyük bir ecza deposu ve tonlarca eczaneleriniz var. Hastanenizi saymıyorum bile."

"Bir dakika bir dakika! Sen bütün bunları nereden biliyorsun? Takıntılı mısın manyak herif! Ne istiyorsun benden?"

Sanki sinirli değilmiş gibi daha da sinirlendi.

"Bana bak kızım bir daha sözümü kesme. Ne istediğimi açıklıyorum ya zaten. Beni damarımı attırma. Elimden bir kaza çıkacak. Şimdi sözümü kesmeden dinle yoksa ne istediğimi asla öğrenemeyeceksin."

Kendini sakinleştirmeye çalışırken ona odaklandım. Üzerinde siyah bir pantolon, siyah tişört ve deri ceket vardı. Katran karası gözlerini gözlerime çıkarıp derin bir nefes aldı.

"Annenin ecza deposundan ilaç kaçırmanı istiyorum. Bana ağır psikolojik hastalıkların tedavilerde kullanılan bir kaç ilacı getireceksin. Bağımlılarda uygulanan tedavi ilaçlarından bahsediyorum."

Kendimi tutamayıp kocaman bir kahkaha patlattım.  Ne dediğinin farkında mıydı? Yoksa benimle alay mı ediyordu?

"Evet devam et lütfen kusura bakma senaryo çok komikti de bölmek istemedim seni."

ATEŞE TUTSAK🍁Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin