"Bana o ilaçları getireceksin!"
Katran karası gözleri, gecenin zifiriyle karışarak daha da tehlikeli bir hal almıştı. Farketmemesini umarak sessizce yutkundum.
"Neden bunu yapayım?" diye yönelttim sorumu.
Gülümsedi. Bu samimiyetten çok uzak bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Birinin duygularını öldürmekte cinayet değil midir?~
🌵
"Ne demek beraat etmedi?"
Ulaş; "Bas bayağı etmedi işte. Daha dün hastane çıkışında avukatın çıkarttığı izinle görüştük. Kanlı canlı karşımdaydı. Karıştırıyor olmalısın."
"Kaçmış geri girmiş olma ihtimali yok mu?"
Ulaş; "Cezaevinden bahsediyoruz. Boyumuzun beş katı duvarları olan. Sen kesin Arel olduğuna emin misin? Veya bu olayın yaşandığına?"
"Eminim Ulaş henüz aklımı kaçırmadım."
Ulaş; "Öyle demek istemedim de. Ne bileyim Feris ya, herşey olabilir diye dedim. Çocukluk arkadaşlarım ardımdan işler çeviriyormuş ve sen söylemesen haberim olmayacaktı. Kafam allak bullak oldu. Amaçları ne, nr yapmaya çalışıyorlar İnan bilmiyorum ama öğreneceğim. Ve öğrendiğim an seninle paylaşacağım."
Ulaş; "Hadi mükemmel olduğumu söyle ve sarıl bana."
"Sen mükemmelsin."
Ve dediğini yapıp sarılmıştım.
Sonrasında hesabı ödeyip arabama bindik ve direkt hastaneye sürmeye başladık. Babamı çok merak ediyordum. Hastaneye geldiğimizde Ulaş arabayı park edip geleceğini söyledi. Ben inip çoktan asansöre binmiştim. Annemi arayıp hangi odada ve kaçıncı katta olduğunu öğrenmiştim. Dördüncü kata basıp asansörün yukarı çıkmasını izliyordum. Asansör ikinci katta durunca kapı açıldı ve içeri şapkalı birisi girdi. Ardından kapılar kapanır kapanmaz şapkayı çıkartıp asansörü durdurdu. Bana dönmesiyle gözlerim kocaman açıldı.
"Sen yine nereden çıktın?"
"Sürpriz yumurtadan çıktım peri kızı."
Komik birşey söylemiş gibi kıkırdadı. En olmadık, en beklenmedik yerden çıkıyordu bu çocukta. Evet tam karşımda Arel duruyordu. Cezaevinde olması gereken kişi.
"Ha ha ve ha. Be kadar komiksin Allah'ın cezası. Babamı şişledin! Ölüyordu az daha! Ama smacına ulaşamadın. Allah belanı versin senin. Gözümü mü korkutmak istedin. Al istediğin oldu. Korktum, hemde çok. O ilaçları sana vereceğim. Sende bir daha ne babama ne de anneme bulaşacaksın. Psikopat herif. Uzak duracaksın onlardan! Duydun mu beni?"
