"Bana o ilaçları getireceksin!"
Katran karası gözleri, gecenin zifiriyle karışarak daha da tehlikeli bir hal almıştı. Farketmemesini umarak sessizce yutkundum.
"Neden bunu yapayım?" diye yönelttim sorumu.
Gülümsedi. Bu samimiyetten çok uzak bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı 🎶
Ulaş'ın beni kliniğine götürmesinin üzerinden tamı tamına bir hafta geçmişti. Bu süre içerisinde kalan son evrakları tamamlamıştım. Hayırlısıyla bir ay sonra tamamıyla psikiyatr olma yoluna girmiş olacaktım.
Bunun yanı sıra Giray'la fotoğrafımızı çekip herkese atan gizli numarayı da arıyordum. Fakat Mirza ve Akay'a sorduğumda ise kafede bizimkiler dışında kimsenin olmadığını söylemişlerdi.
O an aklıma gelen şeyle kendimden utandım. Bizi o şekilde yalnızca Nefha görmüştü. Böyle bir ihtimali düşünmem bile deli saçmasıydı.
Sıkıntıyla yüzümü sıvazlayarak oturduğum koltuktan kalktım. Bi kahve içsem kendime gelecektim. O günden sonra Giray'la yüz yüze hiç gelmemiştik. Olabildiğince köşe bucak kaçıyordum.
Mutfağa girerek kahve makinesini çalıştırdım. Önümdeki raftan bir kupa alarak Kahve makinesinin altına yerleştirerek beklemeye başladım. İki dakikanın sonunda kahvenin olduğunu gösteren sesle, içi kahve dolan bardağımı alarak salona geçtim.
Kupayı sehpaya bırakarak tam oturacaktım ki kapının çalmasıyla yönümü hole çevirdim. Meryem sultan bir süre daha yoktu.
Kapıyı açtığımda karşımda Giray'ı görmemle şok olmuştum. Onunla şuan yüzleşmek istemiyordum. Tam gitmesini söyleyecekken konuşmasıyla susmak zorunda kaldım.
Giray; "Konuşmalıyız Feris. Böyle birbirimizden kaçarak bir yere varamayız. Kendimi açıklamama izin ver. Sonra git dersen giderim."
Bende geçip oturduğumda bir süre sessizce bekledik. En sonunda konuşmaya karar vermiş olmalı ki derin bir nefes alarak söze girdi.
Giray; "Biliyorum bu söyleyeceklerimi saçma bulabilirsin. Ama o an aklımda öyle bir şey yoktu Feris. Yalnızca sana bişeyler söylemek istemiştim. İrademe hakim olamadım çok üzgünüm."
