"Bana o ilaçları getireceksin!"
Katran karası gözleri, gecenin zifiriyle karışarak daha da tehlikeli bir hal almıştı. Farketmemesini umarak sessizce yutkundum.
"Neden bunu yapayım?" diye yönelttim sorumu.
Gülümsedi. Bu samimiyetten çok uzak bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~mış gibi yaptım hep; güçlüymüş gibi, canı yanmazmış gibi, yaşıyormuş gibi...~
🌵 Ares gittiğinde tekrar salona dönüp kızlara elimden geldiğince taktik vermiştim. Gösteriye bir kişi çıkacağından birinin anlaması bile kârdı benim için. En son saate baktığımda akşam yediye geldiğini gördüm. Telaşla Melda hocaya döndüm.
"Hocam ben artık kaçsam işlerim var ufaktan."
"İşlerin o gelen yakışıklı mı?"
Gelen yakışıklı kim diye düşünürken Ares'ten bahsettiğini anlayıp kocaman gözlerle Melda hocaya baktım.
"Ne alakası var hocam. Okuldan bir arkadaştı. İşim dahi olmaz."
"Hadi inandım varsayalım. Çıkabilirsin Feriscim. Geldiğin için çok teşekkür ederim. Yarın da bekliyorum."
"Tamam canım görüşürüz o halde dikkat et kendine. Annene çok çok selam söyle."
"Tamamdır hocam görüşürüz iyi dersler sizede."
Üstümü değiştirip salondan çıkmıştım. Hızlıca arabama atlayıp depoya sürmeye başladım. Çok dikkat çekeceğim kesindi. Bu işi hallettikten sonra kamera kayıtlarını silmeyi aklıma kazıyıp Ares'in attığı ilaçlara baktım. Ve o an fark ettim ki ben bu ilaçların hepsini ona vermiştim. Beni kandırmaya çalışıyordu. O kadar ilacı bu kadar kısa süre içerisinde nasıl bitirmişti, neye kullanmıştı en ufak bir fikrim yoktu. Yasa dışı birşeyler yaptığı çok belliydi. Beni aşıyordu. Burnumu sokmak gibi bi fikrim olmasa da neler döndüğünü öğrenmek istiyordum.
Depoya geldiğimde hızlıca içeri girdin. Daha önce keremin attığı şifreyi girerek, içeri daldım. Mesajda yazam ilaçları tek tek arabaya taşıyıp depodan uzaklaştım. Aresin mesajlarına girip daha önce attığı konuma baktım. Arabayı tarife göre sürmeye başladım. Saate baktığımda 19,45'di. Biraz zorlasam Akay'ı almaya yetişebilirdim.
Hızımı biraz daha arttırdım. Yakınlardaki konuma varmam fazla zamanımı almamıştı. Hızlıca arabadan inip bagajdaki kolileri aşağı indirdim. Arkamı dönmemle dejavu hissine kapıldım. Yine arkamda Ares vardı.
"Getirdim! Al tepe tepe kullan."
"Teşekkürler Feris."
Söylediğinin trajikomikliğiyle bir kahkaha patlattım. Dalga geçiyor olmalıydı.
"Sen benimle eğleniyor musun?"
"Hayır neden öyle birşey sordun?"
"Siz kardeşinle bir olup tehdit etmediniz mi beni? Babama zarar vereceğinizi söyleyip zorla kullanmıyor musunuz beni? Nasıl yüzsüzce kibar birisi gibi teşekkür edebiliyorsun?"
