"Bana o ilaçları getireceksin!"
Katran karası gözleri, gecenin zifiriyle karışarak daha da tehlikeli bir hal almıştı. Farketmemesini umarak sessizce yutkundum.
"Neden bunu yapayım?" diye yönelttim sorumu.
Gülümsedi. Bu samimiyetten çok uzak bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm şarkısı 🎶
Ulaş'ın anlattığı şeylerle donup kalmıştım. Herşeyi es geçerek takıldığım nokta beni aptal gibi gösterse de yinede o soruyu sordum.
"Ne yani sende mi herşeyi biliyordun?! Sende mi beni kandırdın Ulaş?!"
Ulaş; "Feris sana onca şey söyledim, sen gerçekten bunu mu sorguluyorsun?"
"Ne demek bunu mu sorguluyorsun? Ardımdan tonlarca plan yapıp hayatımın içine ettiniz. Ben yinede o anda bile sana sığınmak istedim. Ah ne kadarda aptalım. Senin temiz bir insan olabileceğine inanmıştım. Yazıklar olsun size!"
Arabadan inmek için alçısı iki gün önce çıkmış elimle açmak istemiştim ki kilitli olduğunu anladım.
Ulaş; "Seni kliniğe götüreceğim Feris! Gözünle görmeden durumun ciddiyetini asla farketmeyeceksin! Sana ihtiyacımız var diyorum! Onlarca çocuğun yaşamı senin elinde diyorum ve sen çocukça davranarak sırt çeviriyorsun! Onları göreceksin, ciddiyeti anlayacaksın. Sonra ister yardım edersin ister etmezsin."
Bağırarak konuşmasıyla iyice koltuğa sindim. Ondan ürkmüştüm. O tanıdığım Ulaş değildi. Ben onu neşeli, hiçbirlerim umursamayan sevecen birisi olarak tanıştım. Bu ciddiyeti beni gerçekten korkutmuştu.
Yol boyu sessizliğimi koruyarak dışarıyı izlemiştim. Arabanın hızından dolayı ağaçlar silik silik görünürken bu görüntü hoşuma gitmişti.
Araba şehir merkezinden uzaklaşmaya başladığında Ulaş'tan daha da korkmuştum. Bana herşeyi kendi ağzıyla anlatmasına rağmen bişeyler biliyorum diye bana zarar verir miydi? Sanmıyordum, Ulaş öyle biri değildi. Fakat benim tanıdığım Ulaş bu da değildi.
