A Memory to Remember (On Hold)

33

Napatingin naman si Harris sa akin nang marinig niyang tumunog ang cellphone ko, nang tignan ko ito ay tumatawag si Tita Ana.

"Hello po, Tita?" Malambing na saad ko, lumayo ako ng kaunti kila Mama para hindi masyadong maingay ang paligid nakakahiya din kasi kay Tita.

"Happy birthday, anak! Sorry we can't make it to go there. Me and your Tito are so busy" saad niya. Natawa naman ako ng kaunti, nawala ako sa pokus nang sumunod si Harris sa akin saka hinawakan ang bewang ko.

"Ayos lang po lyon, Tita. Mas okay na din po na magpahinga kayo ni Tito George galing trabaho. May isa pa pong oras kayo na magbiyahe papunta dito e alam ko naman po na exhausted na kayo kaya mas okay na pona pillin niyo nalang po magpahinga. Nalintindihan ko naman po" saad ko.

"Happy birthday, Ijha. We'll make it up to you" pasingit ni Tito George sa kabilang linya.

"Ayos lang po talaga, Tito, Nalintindihan ko po." Saad ko. Nakikinig lang si Harris sa tabi ko habang kausap ko mga magulang niya.

"By the way anak, nanjan ba si Harris?" Saad ni Tita Ana. Lumingon ako kay Harris na ngayon ay nakatitig lang sa akin.

"Yes po tita." Maikli kong sagot.

"Kausapin ko nga muna" saad niya. Nilapit ko ang cellphone ko kay Harris dahil nakaloud speaker naman ang phone ko.

"Anak, Harris ingat ka jan ha? It's getting late. 9:30 na ng gabi." Saad ni Tita.

"What what's your point?" Malambing na saad ni Harris. Bilib talaga ako dito sa boyfriend ko, kahit busy na ang mga magulang niya at halos hindi niya makita ng madalas ay hindi pa din siya nagtatampo. Dapat lang, mana siya sakin.

"I suggest that you are going to sleep there." Saad niya. Nanlaki ang nga mata ni Harris sa sinabi niya saka ito ngumisi ng pagkalaki-laki.

"I already talked to Mareng Jane and she agreed na jan ka muna matulog. Delikado na bumiyahe anak. It's for your own safety. And then tommorow, punta kayodito, anytime na okay? Your Dad decided na di muna kami magwowork bukas so that we can celebrate, Faith's birthday.", Mahabang ekspalansyon ni Tita.

"No problem Mom, I'll be good. I promise you di muna kayo magkaka-apo" biro ni Harris tumawa naman si Tita Ana at si Tito George sa kabilang linya. Halatang nakikinig lang si Tito sa usapan. Siniko ko naman siHarris ng mahinadahilanngpagatras niya.

"I'm just kidding love!" Saad ni Harris. Umirap naman ako sakanya kahit na pulang pula na ang mukha ko sa kahihiyan kahit na hindi naman kami nakikita ng mga magulang niya.

Binilinan pa siya ni Tita Ana at pinayuhan kaming dalawa ni Harris bago mag end yung call.

Humarap ako kay Harris na hanggang ngayon ay hindi pa din maalis ang titig sa akin.

"May dumi ba ako sa mukha?" Pabiro kong saad ngunit ngumiti lang siya sa akin.

"Did you missed me?" Saad niya. Ngumiti ako sakanya saka siya hinawakan sa pisngi.

"Ikaw ba naman di magparamdam ng tatlong araw. Tapos siniseen mo lang chats ko, sinong hindi makakamiss don?" Saad ko tumawa naman siyasaka hinawakan ang kamay kong nakahawak sa pisngi niya.

"I love the way your palm warmth my cheek. Namiss din kita, Faith. If only you knew how much I tried to ignore your texts, chats and calls. I was so frustrated that time. Hindi kita matiis pero malapit na birthday mo, so I planned everything" explain niya.

"Pati yung pananakot sakin. Alam mo namang takot ako sa multo e." Saad ko.

"Atleast nasurprise ka. At ang mahalaga nacelebrate yang birthday mo ng maayos. Lika nga dito" saad niya saka niya ako hinila para yakapin.
Ramdam ko ang init ng katawan niya habang yakap niya ako lalo na ang lambot ng labi niyang dumampi sa noo ko. Ang tagal ng halik nayon sa noo ko kayahinigpitan ko ang pagyakap ko sakanya.