A Memory to Remember (On Hold)

6

Laging ganun ang senaryo kapag nasa school ako, no choice ako kundi kasama si Harris, ngunit hindi siya gumagawa ng ikakatrigger ko dahil nga takot ako sa tao.

Kung magkasama man kami, isang metro ang layo niya sakin. Minsan hindi din kami nagkikita dahil sa schedule namin.

BS Criminilogy ang kinukuha niyang kurso samantalang ako BSED, Bachelor of Secondary Education. I just want to share my prior knowledge to those students who wants to learn. It's just ironic because I'm so scared to crowded places tapos magtiteacher pa ako.

Matagal ko nang pangarap maging guro, simula pagkabata habang tumatanda ako at nalalaman ko ang mga side stories ng mga teachers ko mas lalo akong nalinspire para maging katulad nila.

Weekend ngayon, at dahil nga sabado hindi nanaman ako lumabas ng kwarto. Habang naglilinis ako, nakita ko yung card ko nung Grade 10.

Tinitigan ko ito ng mabuti, saka napangiti ng mapait.

72

75

74

78

76

70

Dahil sa pambubully nila sa akin, hindi ko namamalayan na kinakain na pala ako ng lungkot. Hindi na ako masaya gaya ng dati. Wala akong mapagsabihan ng problema ko.

Pinatawag ako ng adviser namin na pumunta sa facilitators' office kaya sumunod ako.

"I'm so dissapointed Ms. Villanueva" panimula niya nang nakaupo na ako sa harap niya habang ang pagitan namin ay ang lamesa niya.

"B-bakit po Ma'am?" Kinakabahang saad ko.

"You're one of the most excellent student on my class, laging ikaw ang nangunguna lalo na pag ranking. Ang sigla sigla mo dati, Faith anong nangyari??" Saad niya.

Hindi ako umimik. Kung pwede lang isumbong lahat ngunit alam kong hindi nila ako papakinggan. Mas malakas ang kapangyarihan ni Wendy kumpara sa akin.

"Bumagsak lahat ng grades mo." Saad niya saka niya binigay sakin ang grading card Ko.

From the highest grade 99, naging 70. Tinitigan ko langiyon, walaakong maramdaman, ni hindi ako umiyak sa harapan ng adviser namin. Patay ako nito.

"Do you have any problem, Ms. Villanueva?" Tanong nito akala mo concern talaga. "Preoccupied lang Ma'am. Babawi nalang po ako" saad ko.

"Hindi naman yan makakaapekto sa grades mo dahil from Ist grading to 3rd grading puro line of 9 ang grades mo, with highest honor ka pa din naman, kaso alam kong hindi magugustuhan ng mga magulang mo kapag nalaman nila yan" sabi niya.
Alam ko.

Bumalik ako sa room habang hawak hawak ang envelope na nag/alaman ng grading card ko.

"Faith, bakit ganyan mukha mo? Okay ka lang?" Tanong ni Dan isa sa mga With honors namin sa klase,

Turnango ako at ngumiti ng ma tamis

"Oo naman! Ano ka ba, madami lang iniisip" Saad ko.

Naramdaman ko ang bigat at sakit na lumapag sa pisngi ko. Agad ko ding nalasahan ang dugo sa labi ko. Ang sakit naman ng sampal na yon. Dapat sa kabila pa para pantay.

Hindi ako umimik. Hindi ako umiyak sa harap niya.

"I m sorry " malamig na sabi ko.

"Sorry? Faith tang ina wala kang kwentang anak" Sigaw ni papa sa akin.

"Pinakain ka maman namin ng maayos ah ? Binihisan pinalaki, ni hindi aga ako nagkulang sa pagtuturo sayo pero ano to?"

"Ano ba naman tong grade mo Daig ka pa ng pinsan mo!" Sigaw ni papa sakin habang tinapon ang card sa mukha ko.

"Di naman kami nagkulang sayo ah? Bobo ka talaga'" Singhal niya.

Hindi nagkulang? Talaga ba Papa ?

"Kung ano anong pinaggagawa mo sa sarili mo! Ang tanga tanga mo!" Sigaw niya sa mukha ko.

Pinipigilan siya ni Mama, tumingin din ako sakanya ngunit halata ding nadisappoint siya sa gnawa ko.


"Nakakahiya ka " Saad niya saka umalis.

"Raphael, ano ba " Saad ni Mama, tumingin siya sakin na para bang kinahihiya niya din akong anak niya, saka niya sinundan ni Papa.

Dinaluhan agad ako ni Nanay Imelda saka niyakap ng mahigpit. Dahil sa pagkakayakap niyang lyon sakin, dun na ako pumalahaw ng iyak at niyakap din siya dahil nanghihina ako.

Di ko namamalayang umiiyak nanaman ako dahil sa pangyayaringy on. Mabuti nalang nung nalaman Iahat ni Papa ang pinagdaanan ko, bumawi siya sa akin.

Isa siya sa mga dahilan bakit ako nagkaganito.

Ilang beses niya akong prinessure na dapat nasa nangunguna akong ranggo. Ilang beses niyang sinabi sa akin na dapat ako lagi ang bida, ako lagi ang pinakamatalino.

Nakakatanga pala maging matalino, ang daming expectations, tapas kapag nagfail, madami nang judgements ang ibabato sayo. Despite sa mga naririnig mong papuri katulad ng

"Ang galing mo talagal"

"Ano ka ba, matalino ka, kaya moyan no'"

"Grabe, perfect nanaman niya, pano ba magkaroon ng utak na meron ka?' "Penge brain cells"

Pag nagfail, at hindi mo maabot ang expectations mga tao sayo magiging

"Matalino ka na sa lagay na yan?"

"Akala ko ba rank one ka? Bakit ganyan?"

"Ano ba yan, pera lang ba pinapatakbo mo para maging rank one ka?" ba yan, rank one ka pero utak talangka"

"I'm so disappointed to you"

Akala kasi ng mga tao, madali sa amin ang mga ginagawa namin para lang makuha ang mga achievements namin pero hindi.

Dumadaan din naman sa sakripisyo, sa efforts. Dumadaan kami sa expectations, at kailangan namin iyong harapin hindi lang para makakuha ng papuri kundi takot kami mahusgahan ng iba.

At never yon naging madali.

Agad kong pinunasan ang Iuha ako saka nagligpit ng mga gamit, pinatitan ko din ang bedsheet, punda ng unan at kumot ko dahil isang linggo ko nang gamit Yung mga tinanggal ko.

Nangmatapos Yon, kinuha ko ang mga madudumi kong damit kasama na ang bedsheet, punda ng unan at kumot na nagamit ko.

Burnaba ako ng hagdan dala dala ang mga marurumi kong damit, napahinto ako nang makita ko si Harris sa sala.

"Anong ginagawa mo dito?" Mataray na tanong ko.

Binibisita ka?" patanong niya din itongsagot.

"Umalis ka na, busy ako" Saad ko saka umirap sakanya atlumabaS ngbahay.

Tumayo siya agad atsinundan ako.

"Grabel Di mo man lang ako papakainin? Bisita ako!" Saad niya habang mabilis na naglalakad para lang masundan ako.

"Ang kapal naman ng mukha mo kung susubuan pa kita" Saad ko

Napahagalpak siya ng tawa.

"Kahit pala ang sungit mo may pagkapilosopo ka din no? Yan ang gusto ko sayo e" Saad niya. Bigla siyang natahimik sa sinabi niya.

Napakunot ang noo ko.

"Busy ako" Saad ko habang pinaghihiwalay ang dekolor sa puti.

"Tulungan nalang kita" Saad niya, napaharap ako sakanya at napahinga ako ng maluwag nang malayo siya sakin. Humalukipkip ako saka mataray ko siyang tinignan.

"Alam mo maglaba?"

"Ofcourse!" Saad niya.

"Ikaw maglaba ng bedsheet, at kumot pati mga puti" Saad ko.

"Grabe" tumawa siya saka kinamot batok.

"Aangal ka o papalayasin kita?" Mataray kong tanong.

"Sabi ko nga e tutulong na" Saad riya saka pumunta sa harap washing machine.

Bali dalawa ang washing machine namin, pang dekolor at pang puti para hindi hassle.

Naglagay na din ako ng tubig sa washing machine ganun din siya. Nagatagay na din ako ng sabon at pinabula Dahil organized akong tao, iisang kulay muna ang nilagay ko sa washing machine, kapag kulay pula, kulay pula lang, pag kulay dilaw, dilaw muna.

Habang naglalagay ako ng mga dilaw na damit sa washing machine, narinigko ang pagtawa ni Harris kaya naman napalingon ako sakanya.

He's holding my panty!

Agad nanlaki ang mga mata ko, shocks hindi ko nakita yan kanina!

Sa sobrang pagkapraning ko, lumapit ako agad sakanya at inabotyon. "Oopppss!" pang aasar niya at inilihis saakin para hindi ko makuha.

"Ano ba! Akin na!" Saad ko at pilit na kinukuha sakanya.

Pinalipat lipat niya ang pagkakawak sa piraso ng tela na gon. At dahil higit na mas matangkad siya, itinaas niya ang kamay niya para di ko maabot.

"Akin na sabi e! Gago ka ba! " Nanggigigil na ako!

Pilit kong inaabot ang panty ko na ngayon ay hawak niya pataas. Kainis! Bat ang tangkad kasi ng lalaking to'

"Akin na sabi e! Tang ina mo naman e'"

"Abutin mo kasi" nakangising Saad niya at tumawa ng malakas, mas lalo akong nainis.

Bwiset!

patalon talon ako pero hindi ko pa din maabot.

Sa pagkakatalon ko, nawalan na ako ng balanse,

Napakapit tuloy ako sa balikat riya at hinawakan niya ang beuang ko.

Feeling ko nakuryente ako nang magkatitigan kaming dalawa.

Nang makabalik amo sa huwisyo, tinulak ko siya palayo at pahablot kong kinuha ang panty ko.

Ang awkward!

"Simulan mo na yan wag mo aking titigan" pagbabasag ko ng katahimikan. Hindi siya umimik. Siguro narealize niya din kung gaano ka awkward kanina.

I feel comfortable When I got nearer to him a while ago.

Napailing ako at agad kong pinihit ang pagpihitan ng washing machine para magsimuta nang umandar, ganun din siya.

Umupo ako sa gilid kung Saan may upuan habang hinihintay kong matapos ang nilalabhan ko.

Naglakad din siya sa direksyon ko nang matapos niyang paandarin ang washing machine. Umupo din stya pero malayo sa akin.

Nakahinga ako ng maluwag dahil alam kong malayo siya pero walang umiimik sa aming dalawa.

Damn it's so awkward!