schrijf wedstrijd

1.8. CharissaDavis22

Met een chagrijnig gezicht trapt Dave tegen het steentje voor hem. Jen was alles voor hem. Ze was lief, mooi en zo behulpzaam. Als haar vader nu maar eens een eind oprotte. Hij gaat op de uitstekende punt van de waterval zitten en kijkt naar de laaghangende zon. Misschien moest hij samen met haar weglopen. Jen vond het wel een goed idee. Ze had haar vader al eens gezegd dat hij moest opzouten en haar en haar vriendje moest laten gaan. Als uitkomst kreeg ze een maand huisarrest en drie blauwe plekken. Lekkere vader heb je dan. 'Hé.' klinkt er achter hem. Gelijk draait Dave zich om. Jen, gekleed in een gestreept zomerjurkje, lacht vriendelijk naar hem. Dave staat gehaast op en omhelst haar liefdevol. 'Ik heb jou ook gemist.' lacht Jen en pakt zijn hand. Ze kust hem zachtjes op zijn mond en Dave kust haar terug. Ze gaan naast elkaar zitten op de rotspunt en samen kijken ze naar de zonsondergang. 'Sorry voor wat mijn ex je heeft aangedaan.' zucht Jen uiteindelijk en leg haar hand op zijn been. Gelijk trekt Dave zijn been terug. De plek brandde nog steeds. 'Het is niet jou schuld... Je ex wist niet dat ik niet tegen water kan.' mompelt Dave. 'Als je maar weet dat ik nog steeds van je hou, ook al kan je vuursturen.' Ze legt haar hoofd op zijn schouder en blijft zo even zitten. 'Laat het nog eens zien.' giechelt ze. 'Jen, ik heb het al tien keer laten zien.' zucht Dave. 'Maar het is zo mooi...' en ze trekt een pruilmondje. Dave woelt door haar blond haar. 'Goed dan. Maar alleen voor jou.' Hij ademt diep in en weer uit. Als hij zijn hand opent, dartelt een vurig veulentje om Jen heen. Gelukkig kijkt Jen naar het veulentje dat vuur uit haar neusgaten liet komen. 'Hij is zo mooi.' zwijmelt ze. 'Ik ken een nieuwe.' lacht Dave en blaast in zijn handen. Een rode vlinder fladdert uit zijn handen omhoog en dan naar de grond. De vlinder gaat op een bloem zitten en verdwijnt dan samen met het veulentje. 'Dave, wat was hij mooi.' fluistert Jen. Onopgemerkt plukt Dave voor Jen een roos en pakt dan haar hand. 'Hier. Voor jou.' fluistert Dave en hij geeft haar de roos. Verliefd neemt Jen de roos aan en geeft hem nog een kus. 'Dank je wel.' fluistert ze terug. Plotseling ritselt achter hun de struiken. Jen staat gelijk op als Jen's ex Mike woedend uit de struiken komt. 'Mike? Wat doe je hier?!' 'Jenny! Ik heb je verboden om met dat joch om te gaan!' schreeuwt hij woedend. Hij pakt haar hand en trekt haar bij de rotspunt weg. 'En jij, jochie! Jij blijft uit de buurt van mijn vriendin! Anders vermoordt ik je!' dreigt hij. Dave's handen vatten vlam en langzaam wordt hij kwaad. 'Jen en ik zijn verliefd en willen bij elkaar zijn!' roept hij kwaad. 'Blijf uit de buurt, mislukt jong! Je raakt mijn Jenny niet meer aan!' Dave haalt uit met zijn razende vuur en verbrandt Mike's arm. 'Rot jong! Jenny is van mij en van niemand anders!' schreeuwt Mike en valt aan. Dave weet al zijn aanvallen te ontwijken en wil Mike uitschakelen door zijn gezicht te verbranden maar Mike weet Dave's keel te grijpen. Hij laat hem gevaarlijk boven de rand hangen. Het lichte water stort met een hoge snelheid naar beneden en eindigt in het ondiepe meer. 'Mike! Laat me niet vallen! Ik verbrand levend als ik met aanraking van water kom!' roept Dave in paniek. 'Dacht je dat ik niet wist dat je zo mislukt was?' lacht Mike vreemd. 'Ik wist het al sinds de basisschool maar ik hield het geheim om je later te kunnen vernederen.' Jen begint aan Mike's andere arm te trekken maar Mike gooit haar met gemak aan de kant. 'Blijf hier buiten, Jenny. Dit is voor mannen.' Mike richt zich weer tot Dave die wanhopig aan Mike's handen zat. 'Mijn vader is FBI agent die dolgraag jouw soort mensen uit de weg ruimt. Ik zet zijn werk nu voort.' lacht hij gemeen. 'Mike! Nee! Doe het niet!' gilt Jen. Maar Mike laat lachend los en Dave valt naar beneden, naar het diepe duistere water die hem meer pijn zal doen dan de kus die Mike Jen nu gaf...

————————————————————————-

ik geef je een 7,8