Bea Miller - Fire N Gold & Hayley Kiyoko - Girls Like GirlsHet gaat eigenlijk over een relatie breuk. Na een lange weg af te leggen voor hun geaardheid besluit één van hen dat het genoeg is en dat ze niet meer gelinkt wil worden aan de drama en al het negatieve. Het deel van de relatie komt van het liedje dat ik zelf koos omdat het vooral het gevecht uit naar gelijkheid en dergelijke. Het liedje dat jij koos deed me na de lyrics en commentaren te lezen denken aan twee tegenpolen. Iemand negatief en positief. Dus heb ik in deel 1 de persoon die negatief denkt en er over inzit en deel 2 is een levenslustig persoon die blij is met de vrijheid die ze krijgt na haar beslissing.DEEL 1"Het spijt me echt Lies maar ik kan dit gewoon niet meer." Er zijn momenten in het leven waarop je denkt dat alles niet erger kan. Alsof de hele wereld tegen je is maar toch ergens weet je dat het gewoon niet anders kan. Diep vanbinnen weet ik dat het misschien beter zo is, dat heel veel mensen opgelucht zullen zijn.Ik hoorde wel al een grapjes als: "Het was vast heel donker in die kast van jou." Maar persoonlijk wist ik niet goed hoe ik erop moest reageren. Mensen zouden nooit begrijpen wat Anne met me doet... deed tot voor op een moment geleden. Nog nooit in mijn leven moest ik zo moedig zijn als de dag dat ik haar vertelde over hoe ik me voelde en hoe geweldig ik haar wel niet vond. Haar grijsblauwe ogen keken me aan. Wat moest ik zeggen? Na de lange tocht die we samen hadden afgelegd staat ze hier voor me te vertellen dat ze zo niet meer verder kan terwijl alles zo perfect leek te gaan. Na zoveel moeite te hebben gedaan voor haar om aan te tonen dat haar vriend van toen haar niet als zijn geluk zag, na enkele geweldige maanden en vooral die mooie herinneringen die we samen hadden gemaakt sta ik hier weer helemaal alleen alsof er niets gebeurt is. Dit was het dan. Einde verhaaltje voor Anne en Lies..."Je kan toch..." Anne schudde haar hoofd en legde haar hand op mijn schouder. "Ik kan dit echt niet meer het maakt me niet meer gelukkig. We zijn beter af als we elk onze eigen weg gaan." Ze gaf me een droevig lachje en verliet mijn huis nog geen minuut later alsof ik niemand meer was voor haar.Zelfs in donkere dagen moeten we onszelf laten geloven dat er een beetje licht is. Alsof ik ooit zou weten dat alles zo eindigen zou. Iedereen streeft naar het gevoel van verliefdheid, het gevoel dat je de hele wereld aankunt zonder dat je er ook maar een negatief iets voor moet gebruiken zoals een wapen.Het voelt gewoon alsof ik in een moment vastzit en dat we nog steeds samen plezier staan te maken... dat ze er tenminste nog was.DEEL 2 "Het spijt me echt Lies maar ik kan dit gewoon niet meer." Ik had er zo hard over getwijfeld. Zou ik het haar wel vertellen? Dat al de kriebels van in het begin weg zijn? Misschien ligt het aan mij... neen het ligt aan mij. Ergens ben ik niet zeker of dit wel is wat ik wil en of het zo slim is om toe te geven dat ze me geluk zou kunnen schenken als het diep vanbinnen niet juist voelt.Het leven gaat gewoon door niet? We kunnen erover treuren of verder gaan met leven en niet meer stil staan bij wat ons zo droevig maakt in het leven. Iemand verliezen is nooit leuk maar ik kan mezelf ook niets wijsmaken. Ik heb meer dan genoeg hierover nagedacht en voor mij is het genoeg geweest.Ik keek haar aan in de hoop dat ze diep vanbinnen zou begrijpen wat ik bedoelde. We hadden een mooie tijd gehad nadat ze letterlijk had gevochten met mijn vriend van toen maar toch diep vanbinnen voelt het niet als een overwinning.Een levenslustig persoon dat ben ik zeker en vast. Maar Lies concentreerde zich enkel op ons alsof de wereld om ons ging. Het brak mijn hart om haar soms zo bezig te zien wetende dat ik totaal niet bezig was met al de commentaar en negatieve gevoelens van andere over onze relatie. Terwijl ik in de avond feest aan het vieren was en aan het genieten van mijn leven, geen enkele zorg aan mijn hoofd zat ze thuis te piekeren over alles wat er al gebeurt was tussen ons en de reacties van buiten af."Je kan toch..." Begon Lies terwijl ik mijn hoofd schudde en mijn hand op haar schouder legde. "Ik kan dit echt niet meer het maakt me niet meer gelukkig. We zijn beter af als we elk onze eigen weg gaan." Ik lachte met de pijn die het met zich meebracht en verliet haar huis. Ik wou het niet nog moeilijker maken voor haar maar ook voor mezelf.Vanavond ga ik op pad al denkend over hoe ik de komende dagen wil genieten van de vrijheid en het prachtige leven dat me geschonken is. Gedaan met al de drama en genoeg met het gepieker vandaag ben ik vrij en dat is al wat telt.
----------------------------------------
je heb het mooi geschreven met meerdere kanten.
Dat vind ik ook goed bedacht.
Niet alle relaties zijn voor altijd.
Het cijfer is niet bekend bij de finale. dat komen jullie later te weten
JE LEEST
schrijf wedstrijd
RandomHallo iedereen, Ik ben Maya van 14 jaar en ik wil graag een schrijf wedstrijd organiseren. Dus ik heb dat ook gedaan. Pas als er tien personen meedoen aan de wedstrijd komt de eerste opdracht. ik let niet op de spelling zolang ik weet wat er staa...