schrijf wedstrijd

2.2. CharissaDavis22

'Hier is het.' zegt Jody World sinister tegen haar cameraman Joe. 'Hier werd de laatste melding van de Bloedvrouw gedaan.' Met haar hoge hakken loopt ze over het zand en wijst naar de oude boom die midden op de heuvel staat. 'De legende zegt dat de geest van de Bloedvrouw huist in deze donkere bossen, opzoek naar haar geliefde. Iedereen die haar in weg staat, wordt vermoord.' en ze showt de donkere bossen om haar heen. Een schelle hoge kreet schalt ineens over de heuvels en lichten van het busje vallen plotseling uit. 'Shit, de camera is uit.' mompelt Joe en tikt op de lens. 'Gelukkig. Met nog 1 minuut langer voer deze belachelijke Bloedvrouw en had ik de camera zelf uit gedaan.' zegt Jody arrogant en bekijkt haar rode nagels. 'Laten we maar gaan.' Struikelend gaat Jody op haar hakken naar het busje en stapt in. Joe stapt met een bang gezicht ook in. 'Wat kijk je nou? Er is niks aan de hand. Die legende is hartstikke nep.' Met een harde klap ramt er ineens iets tegen de deur van het busje aan. Jody wappert zichzelf geschrokken koelte toe en beveelt Joe om te gaan kijken. Met loodzware benen stapt hij het busje uit om te gaan kijken. Als hij bij de bron van de klap komt valt hij bijna flauw. Een magere man lag met een opengereten keel wijd opengesperde ogen voor het busje en bloed sijpelde van de zijkant af. Jody stapt ook ineens uit. 'Joe, wat duurt het lang zeg. Waar wacht je op?' sneert ze maar begint te gillen als het lijk ziet. Takken breken als een witte schim tussen de bomen vandaan schiet en op Jody afgaat. Joe raakt in paniek als de schim zijn tanden in Jody's hals zet en begint te eten. Jody gilt nog altijd en haar bloed spuit op haar gezicht. De schim eet als een hongerige leeuw van haar vlees tot ze dood op de grond valt. Haar ogen waren wijd en helemaal wit... Als de schim zich naar Joe draait, ziet hij dat het een vrouw is. Haar voeten waren van de grond, haar tanden lang en puntig. Het bloed van Jody sijpelt over haar lijkbleke gezicht naar de rest van haar lichaam. 'Liefde...' sist ze met haar ijselijke en hoge stem. Ze klonk als een valse doodsviool. Haar oogleden trilde onophoudelijk als ze hem aankijkt met haar pure zwarte ogen. 'Kom bij me, mijn liefde...' fluistert ze en heft haar armen uitnodigend op. Joe raakt hij in paniek en rent het duistere bos in. De snijdende stem van de Bloedvrouw raast achter hem als een botte zaag. Joe kijkt rennend over zijn schouder. Hij zag niemand meer. Als hij vooruit kijkt, kijkt hij recht in het witte gezicht van de Bloedvrouw. Wankelend loopt hij achteruit als ze dreigend op hem af komt. 'Jij hoort bij mij!' krijst ze en zet haar nagels in zijn hoofd. Bloed spuit alle kanten op als ze haar messcherpe tanden in armen zet. Ze begint van hem te eten terwijl Joe al krijsend weg wil. Als ze tegoed heeft gedaan aan zijn armen zet ze haar tanden in zijn nek en bijt in een hap zijn keel doormidden. Ze slikt zijn vlees door en zweeft dan verder opzoek naar haar echte geliefde...

Ik geef je een 7,4