~1.Bölüm~

536 13 2
                                    

Ailesi tarafından istenmeyen çocuk olmak benim için çok zordu.Her çocuk ilgi isterdi ve ailesi o çocuğa ilgiyi fazlasıyla verirdi ama ben hiç ailemden ilgi görmemiştim.Hayatımın  her alanında her zaman zorbalık gördüm.Sırf ailem tarafından istenmediğim için.

Annem ve babam cinsiyetimi öğrenince beni aldırmak istemişler ama anneannem ve dedem annem ile babama karşı çıkmışlar.Böylece annem beni doğurmak zorunda kalmış.Babam erkek çocuğu istemiş güya soyunu devam ettirmesi için ama ben doğunca babamın planları suya düşmüş.O yüzden benden annem ile babam hep nefret etmişler ve beni istememişler.

Sosyal hayatımda çok içe kapanık biriyimdir.Okulda pek bir arkadaşım yoktur.Sadece çocukluğumdan beri yanımda olup benimle büyüyen bir arkadaşım var ismi şüheda kendisi benim tek arkadaşım ve sırdaşım.O benim aksime çok dışa dönük ve ailesi tarafından şımartılmış bir kız. Ben şüheda'ya göre kavgayı,dövüşü seven sert bir kızım.Mahallede her zaman kavga çıkartırdım çocukken ve bu yüzden ailemden çok dayak yerdim.Ve hala birisi bana ve şüheda'ya laf atsa kavga edebilirdim.Babamdan ve çevremden şiddet görmüş biri olarak çokca dövüş teknikleri biliyordum.

Sabah olunca istemeyerek de olsa yataktan kalktım ve hazırlanıp evden çıktım.Evden her sabah annemler uyanmadan çıkardım ve onlarda umursamazdı beni.Düşüncelerime yine çok dalmıştım ve okula nasıl gelmiştim farkında bile değildim.

Dersler bütün sıkıcılığı ile devam etti öğle arasına çıkmıştık.Eve gitmiyordum öğle yemeği için ama kantinden de yemiyordum.Açlığa alışkın bir bünyem vardı.Sadece akşam yemek yediğim için çubuk gibiydim.

Çıkışa son bir ders kalmıştı ve o ders de boştu herkes birbirleriyle uğraşıyordu.Şüheda her zaman olduğu gibi yine yanımda uyuyordu.Test çözerken bir anda arka sıraların birinde ismim geçti mert bütün sınıfın içinde bağırarak "Arkadaşlar hepimizin canı sıkıldı değil mi?Ee özün şimdi sende ne hikayeler vardır ha. Anlatsana. " duraksadı ve sonra aklına bir fikir gelmiş gibi "Buldum mesela bize ailenden bahset nasıl fikir? Çok aksiyonlu bir ailen varmış duyduğuma göre. "Dedi alayla sırıtırken.Göz devirdim ve derin nefes alarak "Uğraşma benimle mert. Yoluna git! " dedim sinirle. Mert yine alaya alarak "Oo.Özün hanım sinirli bu gün bakıyorumda.Rahatlatırız canım okul çıkışı inşaatlık alanda seni bekliyor olacağım. " dedi. Bu sabrımı taşıran son damla oldu ve dayanamayarak bir hışımla yerimden kalktım ve Mert'in yüzüne sert bir tokat attım.Mert tam kolumu kavramıştı ki sınıfa müdür girdi ve bağırmaya başladı. "Ne oluyor burda. Herkes yerine otursun. Dağılın. Dingonun ahırı mı burası. Ve siz ikiniz benimle geliyorsunuz!! " dedi ve çıktı.Kolumdan Mert'in elini silkeleyerek sınıftan çıktım ve müdürün odasına girdim benim arkamdan da mert girdi.

Asla yaptığımı inkar etmeyecektim.Zaten inkar edemezdim de. Mert'in yediği tokattan dolayı burnu kanamıştı. Müdür ailelerimizi aradı. Annemler gelene kadar ölümünü bekleyen koyunlar gibi boynum eğik bekledim. İçimden ecel terleri döküyordum. Akşam olunca evde büyük kavga olacağı kesindi.

Ailelerimiz geldiğinde konuştular ve özür diledik birbirimizden. Özür dilediğimiz halde bir hafta okuldan uzaklaştırma aldık ikimizde. Müdürün odasından çıktığımızda çoktan çıkış zili çalmıştı hemen sınıftan eşyalarımı toplayıp babamın peşine takıldım. Yol boyunca babam hiç konuşmamıştı bu akşam evde kıyametin kopacağına dair bir ipucuydu.

Eve gelince direkt odama kaçtım ve dersin başına oturdum. Tabiki ders bahaneydi amacım dayaktan kurtulmaktı. Odamın kapısı sert bir şekilde açıldığında bu planımın suya battığını anladım. Babam yanıma gelip kolumdan sıkıca kavradı ve ayağa kaldırdı. Daha sonra bağırmaya başladı "Ben seni okula bunları yap diyemi gönderiyorum? Zaten kız dediğin okulamı gidermiş? Şu bir haftada ayağını denk aldın aldın yoksa seni okuldan alırım ona göre. Başlarsın bir tekstil'e en azından eve bir faydan olur. " dedi ve benim okulda merte yaptığımı gibi yüzüne sert bir tokat attı. Daha sonrası full siyah bir perdeydi. En son hatırladığım şey yere yığılışımdı.

Gözümü açtığımda hastane odasındaydım ve kolumda serum vardı. Dilim damağım kurumuştu etrafa baktım ama etrafta su yoktu. Kapı açıldığında bir ümitle kapıya baktım ama ümidim anında solmuştu. İçeriye yüzünü buruşturarak mert girdi ve yanımdaki sandalyeye kuruldu. Ani bir şekilde "Senin burada ne işin var?çık dışarıya hemen! " dedim. Mert bu sefer alayla "Hopp.Sakin ya ne bu şiddet ne bu celal. " dedi . Biraz daha sakinleşerek "Neden geldin? Dalga geçmek için'mi? Yoksa yine dayak yemek içinmi? " dedim. Mert elini teslim olurcasına kaldırdı ve "Tamam kabul elin çok sert ama bende çok meraklı değilim buraya gelmeye. Annem okulda olanları sordu ve bende anlattım sonra senin burda olduğunu öğrendik ve annemin zoruyla gelmek zorunda kaldım. " dedi. Ben şaşırdığımı belli ederek "Oo, siz söz dinler miydiniz yaa. Şaşırtıyorsunuz beni. " dedim imayla.Kuruyan dudaklarımı susadığım için ıslatma gereği duydum. Mert hiç çekinmeden bu esnada direkt dudaklarıma bakıyordu.

"Ailem dışında kimsenin sözünü dinlemem. " dedi ve oturduğu yerden doğrulup çekmeceye açtı. İçinden su çıkartıp bana uzattı bende direkt elinden aldım ama içmek için doğrulmam gerekiyordu. Her tarafım acıyordu ama doğrulmaya çalıştım. Kesilecek tavuklar gibi çırpınmamı gören mert yerinden kalkıp iki kolumdan da sıkıca tutup doğrulmamı sağladı. Su bana az da olsa güç katmıştı. Kendimi daha iyi hissediyordum. Yüzümü buruşturarak kısık sesle "bana acımana gerek yok. " dedim mert tepemde dikilerek "sana acıdığımı söylemedim zaten. " dedi . Tam mert odadan çıkacakken yine kısık sesle çekinerek "teşekkürler." dedim ve mert bana dönerek kabul anlamında başını salladı ve bana biraz baktıktan sonra odadan çıktı.

                         

                          🍁🍁🍁🍁

 Zorba AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin