Time to rescue a Hero!

Hoofdstuk 1 Waar is Link?

"Hebben jullie Link gezien?" Vraag ik aan de wachters. Ze schudden hun hoofd. Waar is Link toch? Hij is al weg sinds vanmorgen. Hij heeft geen briefje of boodschap achtergelaten. Ik zucht. Misschien is hij op avontuur gegaan. Een nieuw kwaad bestrijden. Maar dat kan niet. Ganondorf is dood en er is geen andere kwaad aanwezig. Ik loop weg van de wachters en ga naar Link's kamer. Alles ligt onaangeroerd. Zijn schild ligt in nog precies dezelfde hoek als altijd. Zijn bed is rommelig, net als de rest van zijn kamer trouwens. Ik kniel neer voor het schild en strijk er overheen. Link. Waar ben je? "Prinses?". Ik sta op en draai me om. "Impa" zeg ik. "Prinses, ik snap dat u zich zorgen maakt, maar hij zal vast snel terugkomen. Je kent Link" zegt ze. "Weet ik". Ik loop langs Impa heen de kamer uit. Ik moet hem zoeken! Hij heeft mij zo vaak gezocht, nu is het mijn beurt! Ik loop naar mijn kamer. Ik heb alleen maar jurken. Niks voor een goede reis. "Je weet dat het gevaarlijk is Zelda" zegt Impa. Ze is me gevolgd. "Dat weet ik ook, maar ik moet Link vinden! Hij laat me nooit zonder waarschuwing achter" zeg ik boos. "Het is nog steeds te gevaarlijk voor u" zegt ze. Ik zucht en ga zitten op mijn bed. "Wat moet ik doen?" Vraag ik hopeloos. Zelfs als ik naar hem opzoek zou gaan, waar moet ik dan beginnen? Ik weet niets. Helemaal niks. "Ik zou niet weten wat u moet doen. Maar ik zou in het paleis blijven. Buiten loert nog steeds het kwaad. Dat weet u. Ook al heeft Link het verdreven" zegt Impa. Ze legt een hand op mijn schouder. Zo blijven we even zitten. Dan gaat Impa zachtjes de kamer uit. Ik bal mijn handen tot vuisten en tranen van frustratie lopen over mijn wangen. Waar ben je, Link? Wat moet ik doen? Wat zou jij doen? Hij zou direct, zonder aarzelen, naar mij opzoek gaan en mij redden. Ik heb alleen niks voor een lange reis. Ook heb ik geen wapens. Niet voor dichtbij tenminste. Wel voor veraf. Ik kan alleen met een boog omgaan. Ik sta op. Ik heb een besluit genomen. Ik moet alleen wachten tot vannacht.

Ik sluip mijn kamer binnen. Het is nacht en ik kom van Link's kamer. Ik zal bescherming nodig hebben, dus ik leen zijn schild. Dan zie ik iets op mijn bed liggen. Een pakketje. Er ligt een briefje bij.

Zelda. Ik weet dat je naar Link opzoek zal gaan. Dus ik heb wat kleding voor je. Ik hoop dat het je past.

Impa

Impa, heeft dit voor mij klaar gelegd? Ook al wou ze dat ik niet ging. Misschien is ze van gedachten veranderd? Ik open het pakketje. Precies dezelfde outfit als Link. Alleen voor een meisje en roze. Ik trek het aan. Ik kan het niet laten om even voor de spiegel te kijken. Het staat me best goed. Ik pak het schild van Link op. Alleen nog een wapen. Het Master Sword, zou best handig zijn, maar alleen Link kan dat hanteren, dus daar heb ik niks aan. Misschien dat ik een wapen kan vinden in de oefenzaal van de wachters? Ik loop naar buiten en sluit zachtjes de deur. De wachters mogen me niet opmerken. Ik sluip langs de muren en schuil achter beelden, zodra ik een wachter zie. Langzaam kom ik bij een uitgang. Ik kniel in de bosjes, om even op adem te komen. Ik leg het schild van Link neer. Ik draai het om. Dan zie ik iets. Het is een klein briefje. Bijna niet te zien. Ik frunnik het ertussenuit en vouw het open.

Zelda. De oude stad. Link

De oude stad? Wat is de oude stad? Is hij daarheen gegaan? Ik stop het briefje weg. Waar kan ik de oude stad vinden? Misschien dat de oude man dit weet. Hij weet alles. Echt alles! Ik zal wel moeten wachten tot morgenvroeg. Ik pak het schild weer op. Ik ben het zwaard vergeten! Besef ik me opeens. Geen tijd om terug te gaan. Misschien dat ik een zwaard kan vinden in de stad. Nu moet ik eerst een slaapplek vinden.

Ik loop door de straten van de stad. Er lopen maar weinig mensen op straat. En degene die er lopen doen nogal mysterieus. Als ik me goed herinner is er hier ergens een herberg. Daar! De witte wolf. Ik doe de deur open. Een bel klingelt. ik loop naar de toonbank. "Een slaapplek" zeg ik tegen de herbergier. Hij wijst naar de trap. "Kamer elf" zegt hij alleen. Ik loop de trap op en ga opzoek naar kamer elf. Kamer elf is ergens aan het einde van de gang. Ik open de deur. Er zitten geen sloten op. Dat is raar. Toch vertrouw ik het wel. De herbergier zal wel iets hebben. Ik doe het schild van Link af en leg het naast mijn bed. Net als mijn boog. Ik ga liggen en kijk naar het plafond. Het plafond zit vol met spinnenwebben. Ik sluit mijn ogen. Miljoenen vragen spoken door mijn hoofd. Maar de belangrijkste vraag springt eruit. Link, waar ben je?

Dit is het dus. Het eerste hoofdstuk. Ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden. Ook al is mijn Zelda kennis niet erg groot. Dus Zelda fans, als jullie dit lezen en jullie zitten zo van: Dat klopt niet of dat hoort niet. Zeg het dan. Dan verander ik het. Ik hoop dat jullie het ondanks dat, leuk gaan vinden. Tot hoofdstuk 2!