Time to rescue a Hero!

Hoofdstuk 23 Gohma

Gohma knippert en valt. Recht voor mijn neus. Zijn poten beginnen te bewegen. Hij komt mijn kant op. Mijn handen gaan naar mijn boog. Recht in zijn oog schieten. Dat is overduidelijk zijn zwakke plek. Ik doe een paar stappen achteruit, terwijl ik een pijl aanleg. Gohma's stappen laten de grond trillen bijna. Één van de poten gaat omhoog. Ik richt en schiet. De pijl suist door de lucht. Met een walgelijk geluid, beland hij in Gohma's oog. Gohma valt neer. Was dat alles? Dat kan niet. Ik pak het gevest van het Master Sword en loop aarzelend naar hem toe. Gohma blijft doodstil liggen. Zodra ik dichtbij ben, staat hij weer op. Zijn poot gaat omhoog en mept mij, recht in een spinnenweb. De draden kleven aan mijn haar en kleren. Hoe ik ook ruk, ik kom niet los. Gohma kruipt de muur op en legt eieren. Ik ben voedsel voor zijn jongen! De eieren komen snel uit. De jongen klimmen omhoog. Bijna zijn ze in het spinnenweb. Ze stoppen. Uit het niets. Gohma kruipt omhoog. Gaat hij me opeten? De pijl zit nog steeds in zijn oog. Bloed druppelt eruit. Hij opent zijn mond. Opeten dus. Plots klapt hij zijn kaken dicht. Hij gaat terug en zijn jongen ook. Zitten ze me te plagen? Had ik maar iets om de spinnenwebben te verbranden. "Kan één van jullie vuur gebruiken?", vraag ik, terwijl ik Gohma en zijn jongen angstig in het oog houd. Als dit de eerste baas is, hoeveel problemen heb ik dan wel niet met de tweede en derde? Niemand geeft antwoord. Dat beschouw ik als een nee. Hoe heeft Link dit gedaan? Gewoon schieten in zijn oog en klaar? Zo simpel kan het niet zijn. Eerst uit dit spinnenweb komen Zelda, spreek ik mezelf toe. Eerst één arm. Dat lukt. Met die arm pak ik het Master Sword. Ik snij mezelf los en beland soepel op de grond. Nog een pijl kan Gohma niet overleven! Dat is onmogelijk. Tegen de muur aan schuifel ik vooruit. Gohma kijkt de andere kant op en zijn jongen zijn weg. Vast de Great Deku Tree vernietigen. Ik moet recht in zijn oog schieten, zoals de eerste keer. Gohma draait zich plotseling om. Zijn bloedende oog kijkt mij aan. Als hij nog kan zien tenminste. Zo snel als ik kan, richt ik mijn boog en schiet. Gohma krijst. Één andere pijl was inderdaad genoeg om hem te doden. Hij lost op, zo als alle monsters. Een portaal verschijnt in het midden, waar Gohma is gestorven. Ik zucht opgelucht. En dat was nog maar de eerste!
Ik stap het portaal in en lijk wel omhoog te vliegen. Ik geniet van de koele, koude stralen van het portaal. Als ik mijn ogen open, zie ik de Deku Sprout naar mij kijken. "Hier is de steen" , zegt hij. "Als jij die steen had, waarom moest ik dan met Gohma vechten?", vraag ik, terwijl ik de steen aanpak. De Kokiri smaragd. Helder groen en glinsterend in het licht van de zon, wat tussen de bladeren van de bomen doorschijnt. "Om te zien of jij het waard bent", zegt hij. Ik knik hem toe en draai me om. De Kokiri volgen me, als ik door het dorp loop. Volgens mij zien ze niet veel buitenstaanders. Dan loop ik Hyrule Field op.

De zon schijnt warm op mijn gezicht. "Welke nu?", vraag ik aan Navi. "Volgens mij de Goron robijn. Dus je zult naar Death Mountain moeten", zegt ze. "Bedankt", zeg ik tegen haar. Ik begin te richting op te lopen, als ik gerommel achter me hoor. Langzaam kijk ik achterom. Daar heb je Link weer! Ik zucht. Ik word soms zo moe van hem, slecht of niet. Galopperend op zijn paard, komt hij op me af. "Wat nu weer?", vraag ik geïrriteerd. "Word je zo moe van me?", vraagt hij spottend. "Ja", bijt ik hem toe. "Goed om te weten. Helaas heb ik geen tijd voor jouw kletspraatjes. Ik heb nog veel te doen", zegt hij arrogant. Galopperend gaat hij weer weg, op zijn paard. Ik kijk hem na. "Wat is zo belangrijk? Hij moet alleen mij toch nog hebben?", denk ik hardop. "Mini-Ganondorf, zal wel zijn reden hebben", zegt Tael. "Niet jij ook al", zeg ik, terwijl ik met mijn ogen rol. "Ik vind het best goed klinken", zegt hij als antwoord. Ik loop verder richting Death Mountain. Ik kijk naar de trap en zucht. Dit wordt een lange klim.

Ik hoor gelach en gepraat van mensen. Kakariko village, was altijd al een vrolijke plek. E zijn overal wel winkels en spellen waarmee je dingen kan verdienen. Een grote vrolijke boel dus. "Ik heb hulp nodig", hoor ik opeens. Een Goron zwaait met zijn armen, maar niemand luistert. "Wat is er?", vraag ik aan hem. "Eindelijk, iemand die wil luisteren", zegt hij. "Wat is er dan?", vraag ik nog een keer. "King Dodongo is terug. Groter en gevaarlijker dan ooit! Darunia de zevende, ging op onderzoek uit. Hij is nooit teruggekeerd. Ik kwam hier om hulp, maar niemand wil luisteren. Ze denken dat ik gek ben", eindigt hij zijn verhaal. "Rustig maar. Ik help wel", zeg ik vriendelijk. "Echt? Bedankt. Volg mij". Hij rolt ergens naartoe. "Niet zo snel", zeg ik en ren hem achterna. Hoe moet ik ooit een rollende Goron bij houden?

Sorry dat ik zo lang niet heb geüpdatet. Mijn broertje jatte steeds de iPad, dus kon ik hem niet gebruiken. Laat ik even vertellen wat ik heb meegemaakt. Ik ben op vakantie in Arcen geweest. Was best oké. Ik heb de Zelda games.
A Link to the Past
Oracles of ages en seasons
A Link between worlds
Gezien.
Ik heb ook Ocarina of time gezien. (Ook al heb ik die al gezien) en kijk nu Majora's Mask. (Ook al heb ik die ook al gezien). Wat ik ook ooit nog eens een keer moet doen is een Zelda game spelen. Gewoon eentje! Dan ben ik al blij. Ook kan ik weer plaatsjes plakken. Hebben jullie vast wel gemerkt.
Zal ik eens een keer mijn Zelda spullen op de foto nemen voor jullie? Zeg maar. Einde van dit hele lange verhaal. Dagg!