Menma büyümüştü. Boyu Kawaki'den daha uzundu. Saçlarını uzatmıştı. Dokuz yaşındaki bir çocuğa göre fazla kaslıydı. Ve gülümsüyordu. Öyle bir mutlulukla gülümsüyordu ki Kawaki de elinde olmadan gülümsedi. Sonra ifadesi aniden ciddileşti. "Menma?" Dedi hemen savunma pozisyonuna geçerken. "Obito buralarda mı? İyi misin?"
"İyiyim," dedi bir adım Kawaki'ye yaklaşarak. "Buraya geleceğinizi öğrendim. Gelip sizi bulmam gerekiyordu. Kaçıp Obito'dan kurtuldum."
"Nasıl?" Diye sordu şaşırarak Kawaki.
"Üç yıldır onunla yaşıyorum. Tabiki de ondan kaçmayı öğrenecektim. Anneme ve babama kurtulduğumu haber verebilir misin?"
Kawaki hemen Menma'ya sarıldı. "Aptal. Aptal. Aptal."
Menma kıkırdadı. "En azından ölmedim."
Kawaki sarılmayı bitiren taraf oldu. "Çakra dolaşımını kontrol etmem lazım, Genjutsuda olmadığını kanıtlamak için."
Menma tereddütsüz kollarını havaya kaldırdı. "Sorun yok. Anlıyorum. Son bir yıldır üstümde genjutsu kullanmıyor. Sadece... Neyse."
Kawaki boynundan başlayarak tüm vücudunu taradı. Hiçbir genjutsu belirtisi yoktu. Obito'nun özel genjutsusu olsa bile bunu anlaması gerekirdi. Bunun sevinci ile arkadaşına sarıldı ve gülümsedi. "Cidden üstünde Genjutsu yok. Ben... İnanamıyorum! Annemle sen konuşmak ister misin?"
"Tabiki," dedi Menma heyecanla. "Hepsini çok özledim. Sarada nasıl, iyi mi?"
"Herkes çok iyi. Draco-dayı ve Harry-amcanın çocukları doğdu. Adı Scorpius. Üç yaşında." Dedi Kawaki uçağın telsizini herkesin telsizine bağlamak için uğraşırken.
"Herkesi çok özledim." Menma kendini koltuğa attı ve pilotun camından dışarıyı seyrederken kendi kendine gülümsedi.
"Sen iyi misin?" Diye sordu Kawaki odağını siyah saçlı çocuğa vererek. "Yani, nasıl şeyler yaşadın? İyi miydin bunca zaman?"
Menma rahasızca kıpırdandı ve dizlerini kendine çekerek oturdu. "Köye döndüğümüzde konuşsak olur mu?"
"Nasıl istersen," dedi Kawaki üstelemeyerek. Ardından telsizi Menma'ya uzattı. "Tuşa bastığında herkes duyacak."
Menma derin bir nefes aldı ve boştaki elini yumruk yapıp serbest bıraktı. Tuşa bastı ve konuştu. "Şey... Ben Menma. Uçaktayım. Obito'dan kaçtım ve burada olduğunuzu öğrendiğim an geldim. En kısa sürede gelebilir misiniz?"
"Menma?" Dedi Sasuke'nin endişeli sesi. "Sen misin? İyi misin bebeğim benim?"
"Oğlum, iyi misin? Hemen geliyoruz." Dedi Naruto.
"İyiyim. Kaçtığım fark edilmeden hemen gidelim buradan. Lütfen acele edin."
"Yoldayım," dedi Gaara.
"Geldim sayılır," dedi Sakura.
"İki dakikaya oradayım." Dedi Harry.
Menma telsizi kapatarak dolmuş gözlerini sildi. "Menma?" Dedi Kawaki çocuğu teselli etmek için elini tutarken.
Menma elini hızla geri çekti. "İyiyim. Be-ben sadece... Üç yıldır bu anı bekliyorum."
Kawaki Menma'ya sarıldı. "Şhh, sakin ol."
"Sakinim," dedi Menma, Kawaki'nin sırtını iki kaburga kemiğinin arasından bıçakladıktan bir kaç saniye sonra. "Oldukça sakinim. Sadece iyi bir oyuncuyum.
Kawaki acıyla yere düşerken Menma çocuğu yüzünden tekmeleyerek duvara çarpmasını sağladı ve bayıldığından emin oldu.
Telsizin kablosunu altından kopardı ve kendi belindeki telsizin altına taktı. Tuşa bastı. "Ses deneme? Sesim geliyor mu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The First Uchimaki / NaruSasu-Harco
Fanfiction(OmegaVerse!)+(Smut!)+(NaruSasu!)+(Harco!)+(Mpreg!)+(AlfaNaruto!)+(OmegaSasuke!)+(AlfaHarry!)+(OmegaDraco!)+(Alfaİzumi!)+(OmegaShisui!)+(AlfaSakura!)+(OmegaHinata!) Tamamlandı" -ChakraVerse Serisi 2. Kitap- Beklenmeyen bir kötü, bozulacak ilişkiler...
