The First Uchimaki / NaruSasu-Harco

14/ "Sorumluluk alıyorum."

Yalnızdı.

Yani, olabilirdi. Ama sanki biraz üzücüydü. Bayıldığı gibi bir odaya yalnız başına mı bırakılmıştı? Naruto neredeydi? Naruto komaya girdiğinde Sasuke onu haftalarca asla yalnız bırakmamıştı.

Tam bunları düşünürken odanın dışından büyük bir gümbürtü geldi. Koşma sesleri duyulurken Sasuke hala tam olarak kendine gelememişti.

Kapı açıldı, hatta o kadar sert açıldı ki menteşeleri kopacakmışçasına gıcırdadı ve duvarda minik bir delik açıldı. Gelen elbette Naruto'ydu.

Sarhoşmuş gibi adımlarla Sasuke'ye yaklaştı ve yatağa çıktı. İki dizini Sasuke'nin iki yanına sabitleyip üstüne çıkarken ensesini tutup büyük bir açlıkla dudaklarını birleştirdi.

Sasuke ağrıdan ve yorgunluktan karşılık dahi veremezken Naruto öpücüğü çok uzatmadan ayrıldı ve alnını Sasuke'nin alnına yasladı. "Çok korktum... Seni kaybedeceğimi sandım."

Sasuke ağrıyan vücuduna rağmen yıllar yıllar önce Naruto'nun ona yaptığı şeyi yaptı. Acısına rağmen sağ elini kaldırdı ve Naruto'nun yanağına koydu. "Buradayım, sadece bir minik baygınlıktı." Diye fısıldadı.

Naruto Sasuke'yi tekrar öpmek istiyormuşçasına dudaklarını ısırdı ve geri çekilip yanına oturarak Sasuke'nin sol gözünün altını sevdi. "Bir yıldır komadasın Sasuke. Sen kollarıma bayıldığından beri bir yılı geçti."

"Ne?" Diye sordu Sasuke anlayamayarak.

"Beni, bizi çok korkuttun. Gözün... Sol elindeki portakal... Bebeğimiz... Neler oluyor?"

Sasuke kendini daha iyi hissettiği için elindeki portakalı kaldırdı ve baktı. Gözleri dolarken portakalı yanındaki sehpaya bırakmıştı. "Bebeğimizi nereden biliyorsun?" Diye sordu Sasuke.

"Asıl sen nereden biliyorsun? Yoksa- biliyordun ama bana mı söylemedin?" Dedi Naruto hayal kırıklığı ve inanamamazlıkla.

"Bilmiyordum!" Diye itiraz etti Sasuke. "O söyledi bana."

"Kim?" Diye sordu Naruto, haklı olarak.

"Bunu... Nasıl açıklayacağım bilmiyorum. Tek bildiğim bebeğimizin güvende olacağı."

"O öldü," Dedi Naruto hala inanamazcasına. "İlk iki ay karnındaydı ve normaldi. Sonra... Aniden yok oldu. Düşük yapmadın. Bebeğimiz aniden yok oldu."

"O... Portakalın içinde." Dedi Sasuke. "Bak, anlamayacaksın ama ben Tanrı'yla konuştum ve o bana-"

"Tanrı mı?" Dedi Naruto anlayamazken.

"Dinle," dedi Sasuke karşıdan ne kadar deliymiş gibi gözüktüğünü bilerek. "Evren, Yaratıcı veya Tanrı. Her neyse. Bana bu gözü hediye etti. Rinnegan. Tanrı'nın gözü. Bu göz ile savaşı durduracağım ve oğlumuzu koruyacağım."

"Menma-"

"Menma değil," dedi Sasuke lafını keserek. "Boruto. Bebeğimiz. Omega olacak. Sarışın, mavi gözlü, iki tilki bıyıklı. Tanrı oğlumuzun kaderini gözlerimin önünde yazdı ve... Mucizeviydi."

"Bebeğimiz... Omega..." Dedi Naruto inanamayarak. "Nerede? Bebeğimiz nerede?!"

"Dedim ya, portakalda. Portakalı yediğimde rahimime geri dönecek ve normal bir hamilelik geçireceğim. Savaşı durdurabilmem için Tanrı bana bu hediyeyi verdi."

"Sasuke... Savaş bitti. Kazandık. Şuan Japonya'dayız. Köy tekrar kuruldu. Sarada ve Menma şuan akademide eğitim görüyorlar. Kawaki de Akademide stajda. Bu yüzden evde sadece biz varız. Ve artık iki kolum var, Sakura ameliyatı başarıyla yaptı."