Eh, son kalan oğlunun bir daha yürüyememe ve hayatı boyunca tekerlikli sandalyeye muhtaç olma ihtimali hem Naruto'yu hem de diğerlerini çocuğu azarlamaktan alıkoymuştu. Ama Kawaki kendisi anlatmıştı.
"İşin ucunda Menma vardı. Konoha'da kalamazdım. Annemin bavulu ile uçağa girdim. Sonra da saklandım. Siz gidince çıktım ve Menma'yı gördüm. Yani bana... Genjutsuda değil gibi gelmişti."
"Genjutsuda değildi," dedi Sasuke oğlunun saçlarını okşayarak. "Benden ve Naruto'dan nefret ediyor. Kötü birer ebeveyn olduğumuzu düşünüyor."
"Siz hayatımda gördüğüm en iyi ebeveynlersiniz." Dedi Kawaki şaşkınlıkla. "Üstelik benim gerçek ebeveynlerim değilsiniz bile."
"Öyleyiz," dedi Sasuke itiraz ederek. "Bizim gözümüzde Menma'dan hiçbir farkın yok."
Sasuke gülümsediğinde Kawaki de gülümsedi. "Kawaki," dedi Sasuke tereddütle. "Sana anlatmam gereken bir şey var. Menma ve Sarada hakkında."
Ve Sasuke oğluna geçmişlerini anlattı. Üstünkörü bir şekilde Andrew'in ona saldırısını ve hamile kaldığı anı, o anki psikoloji ve genç yaşının etkisiyle büründüğü ruh halini ve düşüncelerini anlattı. Ne de olsa o zamanlar sadece on
dokuz yaşındaydı. Şimdi ise bir yıl sonra otuz yaşına girecekti. Zaman cidden hızlı geçiyordu.
Ardından Naruto'nun intihar denemesini ve kriz anını -Naruto'nun tüm hayatını bildiği gibi o anını da biliyordu. Aynı şekilde Andrew'i katletmesi gibi. Bu konuyu sonraya saklıyordu.- anlattı. En azından Menma gibi başka birisinden öğrenerek manipule edilme ihtimalinden kurtarmak istemişti.
Sonunda iki hikaye de bittiğinde Kawaki biraz sessiz kaldı. "Anlattığın için teşekkür ederim anne," dedi en sonunda konuştuğunda. "Menma'yı çok iyi anlıyorum. İstenmemek kötü bir şey. Ne öz annem bana sahip çıktı, ne de öz babam. Annem öldü, babamı da bir daha görmek istemiyorum zaten."
"Ve Kawaki..." Sasuke bir kaç saniye kararsız kaldı ama söylemeye karar verdi. "Obito senin baban değil. Deidara adında birisi. Obito'nun bundan haberinin olup olmadığından emin değilim."
"Nasıl yani?" Dedi Kawaki şaşkınlıkla.
"Duyduğun gibi tatlım, ama bu aramızda sır kalmalı. Tamam mı? Sen ve benim dışımda kimse bunu bilmiyor. Yani için rahat olsun, o canavar ile hiçbir ailevi ilişkin yok."
Kawaki'nin ne zaman gerildiğini bilmediği vücudu gevşedi ve gülümsedi. "Omuzlarımdan yük kalktı desem inanır mısın?"
Sasuke de gülümsedi. "İnanırım anneciğim, inanırım. Şimdi gitmem lazım. Sen dinlemene bak. Bir şey istersen seslen."
"Tamam anneciğim," Kawaki annesine el salladı ve odadan çıkmasını izledi.
"Ne dokunaklı ama," Diye bir ses duydu Kawaki, adeta boşluktan.
Menma odanın adeta duvarın içinden geçerek odada belirdi. "Bu hikayeyi belki de annemden duysaydım her şey farklı olabilirdi."
"Menma?" Dedi Kawaki. Sonra sesini yükseltti ve Sasuke'ye seslendi. "ANNE?!"
Menma gerisi geri duvardan geçti ve gözden kayboldu. Sasuke telaşla odaya girdi. "Efendim? Bir şey mi oldu?"
Zihninde bir kahkaha duyduğunda söyleyeceklerinden vazgeçti. "Sadece seslendiğimde gelip gelmeyeceğini merak ettim de."
Sasuke güldü. "Şapşal. Hadi dinlen sen."
Sasuke odadan dışarı çıktığında Menma tekrar belirdi. "Aptal mısın? Beni burada görürlerse öldürürler. Obito'nun bile burada olduğumdan haberi yok."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The First Uchimaki / NaruSasu-Harco
Fanfiction(OmegaVerse!)+(Smut!)+(NaruSasu!)+(Harco!)+(Mpreg!)+(AlfaNaruto!)+(OmegaSasuke!)+(AlfaHarry!)+(OmegaDraco!)+(Alfaİzumi!)+(OmegaShisui!)+(AlfaSakura!)+(OmegaHinata!) Tamamlandı" -ChakraVerse Serisi 2. Kitap- Beklenmeyen bir kötü, bozulacak ilişkiler...
