The First Uchimaki / NaruSasu-Harco

43/ ''Bunrui Dekinai...''

Orochimaru'nun eve gelişi oldukça değişikti.

Saat iyice geç olduktan ve evdeki herkes uykularına yattığında Orochimaru aniden ikilinin odasında belirmişti. Zaten uyumayan ve Sasuke'nin uyuyan yüzünü izleyen Naruto belirsiz bir şekilde irkildi. "Orochimaru-sama?"

"Ah, aptal kafam! Saat farkı tamamen aklımdan çıktı! Kusura bakmayın." Sessiz bir şekilde konuşmaya çalışsa da buna alışık olmadığından sesi iyice duyulabilecek düzeydeydi. Bu yüzden Sasuke Naruto'nun beklemediği bir hızla yatağın altından kunaisini kaparak sesin kaynağına fırlattı. Yılların alışkanlığı en güvende olduğu kollar arasındayken bile kolay kolay kaybolmuyordu.

Orochimaru gözüne hedeflenmiş bıçağı iki parmağı ile tuttu ve yere bırakarak gürültülü bir şekilde yere düşmesine sebep oldu. "Günaydın Sasuke-kun."

"Gün daha aymadı, Orochimaru-sama." Sasuke huysuzca doğrulup oturdu ve hızlıca gözlerini ovuşturdu.

"İstiyorsanız güneş doğduktan sonra gelebilirim." Orochimaru düşünürcesine elini çenesine koydu.

Sasuke ne diyeceğini merak ettiği için Naruto'ya baktı ama Naruto minik sevgilisinin sağlığı için oldukça endişeli olduğundan teklifi reddetti. "Önemli değil. Saatle işimiz pek yok."

"Güzel. O zaman hadi gidelim." Ortama yayılan sıcak çakra ile ikili ne olduğunu bile anlamadan başka bir yerde uyandılar. Cisimlenmenin en kötü yanı buydu işte. Siz kendi başınıza cisimlenmediğiniz, yani başka birisi sizin cisimlenmenizi sağladığında, beden önce ve bilinç sonra geldiğinde kısa süreli tuhaf bir durum oluyordu. Adeta ruhunuz bedeninizden ayrılıyor ve sonra tekrar geri dönüyordu. Naruto ölürken hissettiği şeyin cisimlenmeyle çok da farklı olmadığını anlamıştı. Yine de bu bilgiyi kendine sakladı.

Geldikleri yer gelişmiş bir laboratuvardı ve etrafta onlarca beyaz önlüklü insan dolaşıyordu. Hepsinden de yayılan bariz bir çakra vardı. Kim bilir bu laboratuvarda nasıl deneyler dönüyordu?

Laboratuvar o kadar beyaz ve aydınlıktı ki Sasuke gözlerini kısarak çevresini incelemeye başladı. İçinde tuhaf bir huzursuzluk vardı. Gecenin bu saatinde çocuklarını evde yalnız başına bırakmakla iyi mi etmişlerdi? Ya başlarına bir iş gelirse?

Naruto'nun nazikçe belinden tutup onu ne zaman oturduğunu bile hatırlamadığı yerden kaldırmasıyla düşüncelerini zihninin arka taraflarına attı. Paranoyaklık yapıyordu. Elbette bir şey olmayacaktı.

''Hangi ülkedeyiz?'' Diye sordu Naruto merakla.

''İsveç.'' Diye yanıtladı Orochimaru. ''Acele edersek gün batımını izleyebilirsiniz. Buranın manzarası bir harikadır. Ayrıca siz gelmeden önce size güzel bir geleneksel isveç yemekleri sofrası hazırlattım. Karnınızı doyurmadan gitmeyin.'' O kadar hevesliydi ki Sasuke adamı kırmak istemedi bile.

''Sasuke'yi muayene et bakalım, ona göre ne yapacağımıza karar veririz.'' Sasuke'nin belindeki Narutto'nun parmakları belirsiz bir şekilde titriyordu. Sasuke sevgilisini sakinleştirmek için elini tuttu.

''Anladık, küçük adam. Heyecanlısın. Ama böyle işler aceleye gelmez. Neyse bakalım, dediğin olsun. Sasuke-kun, üstünü çıkardıktan sonra sırt üstü sedyeye uzan bakalım.'' Dedi iki metre arkalarında olan sedyeye yaklaşırken.

''Tamamen mi?'' Diye sordu Sasuke hafif bir şaşkınlıkla.

''Çevrede bu kadar çalışan varken mi?'' Diye sordu Naruto korumacı iç güdü ile.

''Çalışan mı?'' Diye sordu Orochimaru hayretle. ''Hepsi bizzat kendi ürettiğim sentetik melezler. İnsan falan değiller. Sizce sizi insan çalışanlarımın olduğu bir laboratuvara götürür müyüm? 'Shinobi Tanrısı ve Uluslararası Terörist' çiftini?'' Orochimaru eline beyaz eldivenlerini takarken alaycı bir şekilde sordu.