The First Uchimaki / NaruSasu-Harco

6/ ''Eğlence şimdi başlıyor, hayatım.''

Karanlık.

Naruto'nun tek gördüğü buydu.

Sasuke'yi ve çocuklarını izliyordu. Sonra aniden, sanki zihninde bir bomba patlamış gibi bilinci kapandı. Ne kendini savunabildi, ne de karşı koyabildi. O an Kurama bile ona yardım edemezdi. Naruto bayılmıştı, daha doğrusu bayıltılmıştı.

Uyuyamıyordu. Çok uzun zamandır. İki ayı geçmişti, eğer son uyuduğu zamanı hatırlasaydı belki tarih tutabilirdi. Artık uyuyamıyordu, çünkü rüyalarından nefret ediyordu. Kan, dehşet, acı, ölüm, üzüntü, pişmanlık ve daha çok acı.

İtachi'nin kollarında can vermesi, Jiraiya ölürken hiçbir şey yapamaması, Ru'nun babasının ölümü, bir zamanlar ailesini emanet edecek kadar güvendiği Sai'nin kanlar içinde tanınamayacak halde yatışı, onlarca kez ölümün kıyısından dönen Tsunade, Sakura, Gaara, Harry, Draco ve İzumi... Hepsini görüyordu.

En çok ta Sasuke'yi görüyordu. Andrew'in saldırısına uğramış ve çaresiz Sasuke. Yalnız kalacağı için kırgın ve kızgın Sasuke. Köyün yok edilişini kendi gözleri ile görmüş Sasuke. Bir ok ile öldürülen Sasuke. Kalbinden bıçak yarası almış Sasuke. Kafası kopmuş Sasuke. Mayınlar yüzünden vücudu parçalanan Sasuke. Naruto'nun geleceğinden ümidi kesmiş, ve başkaları ile birlikte olan Sasuke... Hepsi birbirinden kötüydü.

Bu yüzden kendine uyumayı yasaklamıştı. Uykusuzluğun yan etkilerini Kurama hallediyordu. Yine de vücudu yorgun düşüyordu. Gerçek bir dövüşe girse kazanamazdı. Sai ile olan dövüşünde de belki gözünü ve kolunu kaybetmesinin sebebi uykusuzluğuydu. Ama biliyordu, uyku ona yasaktı. Sonsuz uykuya dalmış sevdikleri için kendi elinden uyuma hakkını almıştı.

Şimdi ise uyuyordu. Uyuduğunun farkındaydı. İstese hemen uyanabilirdi çünkü uykusu hafifti ama uyanmak istemiyordu. Vücudu uzun zaman sonra dinlenme fırsatı bulmuştu ve meşhur kendini koruma içgüdüsü bile uyuma isteğinin yanında hiçbir şeydi.

Sonra aklına geldi; Ailesi. Sasuke, Sarada, ve Menma. Eşi, kızı ve oğlu. Onu bayıltabilecek kişi ailesine de zarar verebilirdi. İşte bu düşünce, Naruto'nun bulanıklaşmış zihnini netleştirdi ve bilinci açıldı. O an farketti ki bağlıydı.

Gözleri de, tek kolu da, ayakları da, vücudu da bağlıydı. Altında sadece bir baksır vardı, onun dışında çıplaktı. Bir sandalyede oturuyordu. Elindeki boğucu çakraya bakılırsa bu bir çakra ipiydi. İşte o an siktir çekti. Buradan Naruto bile kurtulamazdı.

Çakra ipi basitti. Çakranı yoğunlaştırır, somutlaştırır ve bir ip haline getirirdin. Bu ipi kesmenin tek yolu ise ipin yapıldığı çakranın kullanılmasıydı. Başka bir çakra sadece ipi daha da sağlamlaştırır ve keskinleştirirdi. Bu yüzden Naruto bu ip ile bağlıyken çakra kullanamazdı yoksa keskinleşen ip yüzünden diğer elini de kaybedebilirdi.

'KURAMA!' Diye bağırdı zihninde. Normalde bayıldığında saniyesinde ayılırdı, eğer yarası kötü değilse tabii. Şimdi ise Kurama'ya ne olduğunu merak ediyordu. Aldığı tek yanıt ise sessizlik oldu.

"Siktir!" Dedi sesli bir şekilde. Kurama'nın tanıdık çakrasını hissedemiyordu ve gerçekten zor durumdaydı. Nasıl kurtulabileceğini bilmiyordu.

"Orospu çocuğu!" Diye bağırdı boşluğa. Konuşurken ağzından tükürükler saçtığını ve boynundaki damarların belirginleştiğini biliyordu ama aldırmadı. Şu an ailesini koruma içgüdüsü ile doluydu. Sasuke, oğlu ve kızını merak ediyordu. Kim bilir ne kadar korkmuştular.

Yavaş, neredeyse parmak ucunda yürüdüğü belli olan adımlar duydu. Zarif, sessiz ve narindi. Bir kadına ait olmalıydı.

Naruto çakrasını yoğunlaştırarak bulunduğu yerde herhangi bir çakra hissetmeye çalıştı ama aldığı tek sonuç onu bu hale getiren her kimse çakrasını çok iyi gizlediğiyle alakalıydı. Sadece ilkel bir his ile bulunduğu yerde birinin olduğunu hissediyordu ama o kişinin Naruto'nun bulunduğu odada olmadığının da farkındaydı.

Kapının gıcırtısı duyuldu ve adım sesleri yakınlaştı. Yürüyen kadının ayakkabısı yoktu, yerler ise parke olmalıydı. Üstünde bir elbise olmalıydı çünkü kumaşın sürtünmesini duyuyordu.

Naruto sinirlerine hakim olamayarak debelenmeye ve kurtulmaya çalıştı. "Buradan bir kurtulayım seni çok pişman edeceğim orospu çocuğu! Eğer onlara elini dahi sürdüysen o elini kırar-"

Sözünü kendi acı dolu inlemesi böldü. Bileğinden akan sıcak sıvıya bakılırsa çakra ipi keskinleşmişti ve Naruto'nun bileği kanamaya başlamıştı.

"Sen!" Diye tısladı Naruto debelenmeyi bırakırken.

Dudaklarının üstünde bir parmak hissetti. Kadın, parmağını Naruto'nun dudaklarına bastırarak onu susturmuştu. Naruto tam parmağı koparmak için ısıracakken tanıdık sesi duydu. "Biraz daha debelenirsen bileğin daha çok acıyacak, sevgilim."

Naruto hareket etmeyi saniyesinde kesti ve karşısındaki kişinin çakrasına değil omegasına odaklandı. Ani bir şokla kaskatı kesilirken, onu susturan parmağın sahibinin adını zorla ağzından çıkarabilmişti. "Sa...suke,"

Sasuke kıkırdadı ve parmağını Naruto'nun dudaklarından içeri ittirdi. Naruto'ya fırsat bırakmadan parmağını Naruto'nun ağzında gezdirdi ve çıkardı. Naruto'nun sesten anladığını üzere Sasuke de parmağını yalamıştı.

"Anlayamıyorum," dedi Naruto, gerçekten de anlayamayarak. Onun Sasuke olduğunu biliyordu. Bir omega başka bir omega gibi görünebilirdi, ama asla onun çakrasına sahip olamaz, onun gibi kokamaz ve onun omegasına sahip olamazdı. Karşısındaki şüphesiz gerçek Sasuke'ydi.

Sasuke ıslak parmağını Naruto'nun boynunda gezdirirken mırıldandı. "Anlatayım, sevgilim. Sen dün akşam beni yüz üstü bıraktın. Bende sana ceza çektiriyorum. Biliyorsun, Aru ve Ruka bizim haberimiz olmadan iletişim kurabiliyor. Aru da Kurama ile iletişim kurabiliyor. Eh, ben de Ruka ile iletişim kurabiliyorum ve emin ol bu beş kişi arasından dört kişi -ben, Ruka, Aru, Kurama- seks yapmamızı istiyor,ve sadece bir kişi -sen- seks yapmamızı istemiyorsun. Anladığın üzere, kendi aramızda organize olmamız zor değildi."

"Kurama hala içimde mi yani?" Diye sordu Naruto emin olmak istercesine.

"Hala buradayım, ve üzgün değilim. Hiçbir kazancım yok ama süründüğünü görmek hoşuma gidiyor." Dedi Kurama doğal bir şekilde.

Naruto Kurama'ya cevap vermedi, ve odağını şimdi yanlamasına kucağına oturmuş Sasuke'ye verdi. Tahmin ettiği gibi; uzun olan ve yumuşak kumaşlı bir elbise giymişti.

Sasuke parmaklarını Naruto'nun göğsünde gezdirdi. "Çocuklar bu gün ve bu akşam Lily'den kalacaklar. Yani tüm gün ve gece bize ait." Diye fısıldadı.

"Lütfen beni çöz, böylece seni tamamen bana ait yapayım." Dedi Naruto ihtiyaçla. Belki Sasuke'ye kızması gerekiyordu ama onun gözünde Sasuke ne yapsa haklıydı. Onu böyle bıraksa bile ağzını açamazdı.

Sasuke uzanıp Naruto'nun göz bandını açtı. Sol gözü siyah kumaşla her zamanki gibi kapalıydı zaten.

Naruto o an kilitlendi ve Sasuke'yi baştan aşağı inceledi. Uzun saçları açıktı, düzgündü ve adeta Naruto'ya bağırıyorlardı 'beni çekeleştir, sık, öpücükler kondur, okşa, canımı acıt!' üstünde ise beyaz bir elbise vardı ama biraz daha değişikti. Görünüş olarak bornoza benziyordu ve belindeki bir kumaşla tutturulmuştu. Geleneksel bir kıyafet olmalıydı. Elbisenin yakası ise karnına kadar açıktı ve üst vücudunu mükemmel bir şekilde sergilemesini sağlıyordu. Etekleri kalçasını zor kapatıyordu ve şu an Naruto'nun kucağına oturduğu için avuçlanası kalçası da belli oluyordu.

Naruto sesli bir şekilde yutkunduğunda Sasuke sırıttı. ''Eğlence şimdi başlıyor, hayatım.''

Elimdeki stoklari tek tek yayinlicam stok kalmasin artik ya