The First Uchimaki / NaruSasu-Harco

0/ ''Bu savaşı sen başlattın ama ben bitirebilirim!"

Bir ilk bahar günü, havanın ılık olduğu bir geceydi. O malum, Sasuke'nin İngiltere'ye gitmek için Konoha'dan ayrıldığı günden iki yıl sonraydı. Dokuz aylık hamileliği atlatmış ve oğlu Menma'yı sağlıklı bir şekilde kucağına almıştı.

Başta Menma'yı istemiyordu, onu istemesini sağlayan gördüğü bir rüyaydı. Bu rüyada Naruto oğullarına Menma adı ile hitap ediyordu. Bu isimi nerede duyduğunu bilmiyordu, tek bildiği Menma'nın bir ramen çeşnisi olduğuydu. Büyük ihtimalle ramen takıntılısı Naruto'dan bu isimi duymuştu ve farkında olmadan zihni bu kelimeyi Naruto ile bağdaştırmıştı. Bu yüzden oğluna Menma adını koymuştu.

Şimdi, bir yaşındaki oğlu Menma ile bir gece yarısı dışarıdaydı. Tam olarak dışarısı da sayılmazdı aslında. Evinin hemen yanındaki Shisui'nin evine gidiyordu.

Tanıdık kapının önüne gelince kucağında uyuyan oğlunun alnına minik bir öpücük bıraktı ve minik Aiko uyuduğu için zile basmayarak kapıyı tıklattı.

Bir kaç saniye sonra kapıyı Shisui açtı ve Aiko'nun uyuduğunu belli edercesine parmağını dudaklarına götürerek sessiz olması gerektiğini belli etti. "Aiko uyuyor, sessiz ol. Ne oldu?" Diye sordu fısıldayarak.

"Menma'yı sana bırakmaya geldim," dedi Sasuke oğlunu Shisui'nin kucağına zorla tutuştururken.

"Sasuke hayır," dedi Shisui sertçe. "Bunu konuştuk!"

"Ve ben kararımı verdim. İstediğim şey bu."

"Aynı Naruto gibi oğlunun tüm özel günlerini kaçırmak mı istiyorsun? Naruto senin ve oğlunun güvenliği için iki yıldır savaşıyor! Seni Menma da Naruto da asla affetmez."

"Dediğin gibi, Naruto hayatını bizim için riske atıyor. O zaman ben de onlar için hayatımı riske atacağım. Gidip savaşacağım. Ben elimden bir şey gelmeden otururken Naruto'ya zarar gelirse kendimi asla affetmem."

"Ya ikiniz de ölürseniz? Menma yetim ve öksüz mü kalacak?" Diye sordu Shisui yiğenini uyanmasın diye pışpışlarken. "Şu oğlunun masum yüzüne bak! Ona ailesinin öldüğünü nasıl söyleyebilirim? En azından Naruto'ya bir şey olursa onun yanında sen kalmalısın."

"Orada ikimizin de ölmemesi için savaşacağım." Dedi Sasuke kararlılıkla. "Japonya cephesi hala açık. Oraya gideceğim. Ben artık güçsüz değilim. Gözümün özel gücü olan Amaterasu'yu ustalık seviyesinde kullanabiliyorum ve Kakashi'den Chidori'yi öğrendim. Ne kadar ölümcül olduğunu biliyorsun. Susanoo açabiliyorum ve kendi ürettiğim Kirin jutsum var! Savaşabilirim! Aylardır kendimi boşuna geliştirmiyorum."

Shisui bakışlarını kaçırdı. "Buna izin verirsem Naruto beni öldürür."

"Bana, bize bir şey olsa bile sen ve Lily Menma'ya çok iyi bakacaksınız. Gözüm arkada kalmayacak. Shisui, anlamıyorsun. Ölecek olsam bile yanımda Naruto'nun olmasını istiyorum, Naruto ölecek olsa bile ölürken yanında olmak istiyorum."

Shisui derin bir nefes aldı. "Menma ile vedalaştın mı?"

"Evet, sadece..." Kolunu uzattığında Shisui bebeği Sasuke'ye verdi.

Sasuke sanki yalnız kalmasını sağlayacakmış gibi arkasını döndü ve oğlunun azıcık çıkan siyah saçlarına minik bir öpücük kondurdu. "Seni seviyorum bebeğim," dedi fısıldayarak. Bir kaç damla göz yaşı bebeğin saçlarına düşse bile Sasuke aldırmamıştı. "Annecik ve babacık seni çok seviyor."

Burnunu oğlunun boynuna bastırıp kendine has, tapılası ve ekşimsi süt kokusunu içine çekti. Ardından hızla Shisui'ye verdi ve cebindeki anahtarı da çocuğun boş eline sıkıştırdı. "Anahtar sizde dursun. Tembihleyeceğim bir şey yok çünkü Menma'yı benim kadar iyi tanıyorsun. Lütfen ona ikimizin de onu çok sevdiğini anlat."