36/ "Oğlumuzu o canavarın ellerine bırakamayız."

130 13 46
                                    

Naruto bayıldıktan neredeyse bir kaç saniye sonra ayıldı. Yüzünde dingin bir ifade, vücudundan yayılan korkutucu bir çakra vardı. Gözleri ise... Beyazdı.

Sasuke refleks olarak dizlerinin üstüne çöktü. Hemen ardından Sakura ve Gaara da doğal olmayan bir hamleyle dizlerinin üstüne çökmüştü.

''Faniler,'' Dedi Naruto'ya ait olmayan ses. ''Siz değil belki, ama Naruto neler döndüğünü çözdü. Tam da oğlumdan beklediğim gibi.''

''Oğul... Mu?'' Dedi Sasuke zorla konuşabilirken.

''Naruto reenkarnem değil belki, ama benim çakrama sahip. Benim evcil hayvanımı içinde taşıyor. Gücünün babası benim.''

''Neler dönüyor burada?'' Diye sordu Sakura.

''Oğlum için minik bir test sadece. Sizlik bir sorun yok. Sadece dürüst olmasını sağladım ve içini nefretle doldurdum. Nefreti yenemeyen birisi reenkarnemi nasıl yetiştirebilir ki?''

''Seni aşağılık-'' Sasuke'nin lafını ağzından akan kan böldü ve Sasuke kan öğürmeye başladı.

''Kapa çeneni zavallı fani! Reenkarnem yerime geçmek için hazır olduğu gibi canını kendi ellerimle alacağım!''

Sasuke onu diz çökmeye zorlayan güce tüm iradesi ile karşı çıktı ve kafasını kaldırıp Naruto'nun yüzüne bakarak sırıttı. ''Göster gücünü.''

Sasuke kendi kafasını sertçe zemine vurmaya başladığında Naruto'nun gözleri mavi ve beyaz arasında gidip geliyordu. ''Anlaşılan seni sandığından daha fazla seviyormuş, Uchiha. Bunu sana son yaptığım iyilik olarak düşün. Zamanı gelene kadar desteğim yanınızda, ama zamanı geldiğinde... Gazabımla tanışmaya hazır olun.'' Naruto'nun gözleri beyazdan maviye dönerken sendeleyerek yere düştü ve burnundan akan kan ile tekrar bayıldı.

Sakura hareket edebildiği gibi Sasuke'ye koşarken Sasuke elini burnuna götürüp kanı durdurmaya çalıştı. ''İyiyim, Naruto'yu kontrol et.''

Sakura kafasıyla onaylayarak kendine gelmeye çalışan Naruto'nun yanına koştuğunda bu sefer Gaara yanına geldi. Sasuke, ''İyi-'' demeye çalışırken Gaara lafını kesti. ''Kapa çeneni ve seni iyileştirmeme izin ver.''

Sasuke sessiz kalıp Gaara'nın burnundaki kanı durdurmasına izin verdi. Bu sırada Naruto da ayılmıştı.

Naruto ve Sasuke göz geldiği gibi Sasuke ağlamaya başladı. Üç yıl, aşkla ona bakan gözleri görmek için uzun bir zamandı. Ama değmişti. Çünkü Naruto ona on yıl önceki aynı aşkla baktığında her şeyi unutmuştu.

Sasuke gülümsediğinde Naruto da gülümsedi. Oturduğu yerden uzandı ve Sasuke'ye sarıldı. ''Menma'yı kurtar,'' Diye fısıldadı Sasuke'nin saçlarını okşarken. ''Ölmeden önce sana bunu söylemiştim.''

Sasuke hıçkırdı ve kollarını Naruto'nun boynuna dolayarak ağlamaya daha sesli bir şekilde devam etti. Naruto da elini Sasuke'nin karnına yasladı ve kulağına fısıldadı. ''Seni seviyorum, özür dilerim. Seni seviyorum, özür dilerim. Seni seviyorum, özür dilerim...''

''Ne sikim döndüğünü anlayamıyorum.'' Dedi Sakura kollarını birbirine kavuştururken.

''Sasuke ve Chara aynı kişiydi. Bunu kabullenmiştim. Ve Sasuke'nin dediği şey aklımı başıma getirdi. Ben Sasuke ile birlikteyken asla nefret dolu biri olmam. Ve nasıl bu kadar nefret dolu olduğumu düşündüm. O an Yaratıcı vücudumu ele geçirdi. Hepinizden çok özür dilerim. Anlayamazsınız ama bilincim yerimdeydi fakat zihnim yerinde değildi.''

''Sorun değil.'' Dedi Gaara koltuğa oturup ayaklarını sehpaya uzatırken.

''Ciddiyim. Özür-''

''Dileme. Gerçekleri söyledin.''

The First Uchimaki / NaruSasu-HarcoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin